Prima est igitur amplificandi uel minuendi species in 8.4.1.1
ipso rei nomine, ut cum eum qui sit caesus 'occisum', eum
qui sit improbus 'latronem', contraque eum qui pulsauit
'attigisse', qui uulnerauit 'laesisse' dicimus. Vtriusque pari-
ter exemplum est pro M. Caelio: 'si uidua libere, proterua 5
petulanter, diues effuse, libidinosa meretricio more uiueret,
adulterum ego putarem si qui hanc paulo liberius salutasset?'
Nam et inpudicam meretricem uocauit et eum cui longus 2.1
cum illa fuerat usus liberius salutasse. Hoc genus increscit
ac fit manifestius si ampliora uerba cum ipsis nominibus pro
quibus ea posituri sumus conferantur, ut Cicero in Verrem:
'non enim furem sed ereptorem, non adulterum sed ex- 5
pugnatorem pudicitiae, non sacrilegum sed hostem sacrorum
religionumque, non sicarium sed crudelissimum carnificem
ciuium sociorumque in uestrum iudicium adduximus.' Illo 3.1
enim modo ut sit multum, hoc etiam plus ut sit efficitur.
Quattuor tamen maxime generibus uideo constare amplifi-
cationem, incremento comparatione ratiocinatione con-
gerie. 5
  Incrementum est potentissimum cum magna uidentur
etiam quae inferiora sunt. Id aut uno gradu fit aut pluribus,
et peruenit non modo ad summum sed interim quodam modo
supra summum. Omnibus his sufficit uel unum Ciceronis 4.1
exemplum: 'facinus est uincire ciuem Romanum, scelus uer-
berare, prope parricidium necare: quid dicam in crucem
tollere?' Nam et si tantum uerberatus esset uno gradu in-
creuerat, ponendo etiam id esse facinus quod erat inferius, 5
et si tantum occisus esset per plures gradus ascenderat: cum 5.1
uero dixerit 'prope parricidium necare', supra quod nihil est,
adiecit 'quid dicam in crucem tollere?' Ita cum id quod
maximum est occupasset necesse erat in eo quod ultra est
uerba deficere. Fit et aliter supra summum adiectio, ut apud 6.1
Vergilium de Lauso:
    'quo pulchrior alter
    non fuit, excepto Laurentis corpore Turni'.
Summum est enim 'quo pulchrior alter non fuit', huic deinde 5
aliquid superpositum. Tertius quoque est modus, ad quem 7.1
non per gradus itur, et quod non est plus quam maximum,
sed quo nihil maius est. 'Matrem tuam cecidisti: quid dicam
amplius? Matrem tuam cecidisti.' Nam et hoc augendi
genus est, tantum aliquid efficere ut non possit augeri. Crescit 8.1
oratio minus aperte, sed nescio an hoc ipso efficacius, cum
citra distinctionem in contextu et cursu semper aliquid
priore maius insequitur, ut de uomitu in Antonium Cicero:
'in coetu uero populi Romani, negotium publicum gerens, 5
magister equitum.' Singula incrementum habent. Per se
deforme uel non in coetu uomere, in coetu etiam, non populi,
populi etiam, non Romani, uel si nullum negotium ageret
uel si non publicum uel si non magister equitum. Sed alius 9.1
diuideret haec et circa singulos gradus moraretur: hic in
sublime etiam currit et ad summum non peruenit nisu, sed
impetu.
  Verum ut haec amplificatio in superiora tendit, ita quae 5
fit per comparationem incrementum ex minoribus petit.
Augendo enim quod est infra necesse est extollat id quod
superpositum est, ut idem atque in eodem loco: 'si hoc tibi 10.1
inter cenam et in illis inmanibus poculis tuis accidisset, quis
non turpe duceret? In coetu uero populi Romani.' Et in
Catilinam: 'serui mehercule mei si me isto pacto metuerent
ut te metuunt omnes ciues tui, domum meam relinquendam 5
putarem.' Interim proposito uelut simili exemplo efficiendum 11.1
est ut sit maius id quod a nobis exaggerandum est, ut idem
pro Cluentio, cum exposuisset Milesiam quandam a secundis
heredibus pro abortu pecuniam accepisse: 'quanto est' inquit
'Oppianicus in eadem iniuria maiore supplicio dignus! si 5
quidem illa, cum suo corpori uim attulisset, se ipsa cruciauit,
hic autem idem illud effecit per alieni corporis uim atque
cruciatum.' Nec putet quisquam hoc, quamquam est simile 12.1
illi ex argumentis loco quo maiora ex minoribus colliguntur,
idem esse. Illic enim probatio petitur, hic amplificatio, sicut
in Oppianico non id agitur hac comparatione, ut ille male
fecerit, sed ut peius. Est tamen quamquam diuersarum 5
rerum quaedam uicinia: repetam itaque hic quoque idem
quo sum illic usus exemplum, sed non in eundem usum.
Nam hoc mihi ostendendum est, augendi gratia non tota 13.1
modo totis sed etiam partes partibus comparari, sicut hoc
loco: 'an uero uir amplissimus P. Scipio pontifex maximus
Ti. Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae
priuatus interfecit: Catilinam orbem terrae caede atque in- 5
cendio uastare cupientem nos consules perferemus?' Hic et 14.1
Catilina Graccho et status rei publicae orbi terrarum et
mediocris labefactatio caedi et incendiis et uastationi
et priuatus consulibus comparatur: quae si quis dilatare
uelit, plenos singula locos habent. 5
  Quas dixi per ratiocinationem fieri amplificationes uideri- 15.1
mus an satis proprio uerbo significauerim: nec sum in hoc
sollicitus, dum res ipsa uolentibus discere appareat; hoc sum
tamen secutus, quod haec amplificatio alibi posita est, alibi
ualet: ut aliud crescat, aliud augetur, inde ad id quod extolli 5
uolumus ratione ducitur. Obiecturus Antonio Cicero merum 16.1
et uomitum 'tu' inquit 'istis faucibus, istis lateribus, ista
gladiatoria totius corporis firmitate'. Quid fauces et latera
ad ebrietatem? Minime sunt otiosa: nam respicientes ad
haec possumus aestimare quantum ille uini in Hippiae 5
nuptiis exhauserit, quod ferre et coquere non posset illa cor-
poris gladiatoria firmitate. Ergo, si ex alio colligitur aliud,
nec inproprium nec inusitatum nomen est ratiocinationis,
ut quod ex eadem causa inter status quoque habeamus. Sic 17.1
et ex insequentibus amplificatio ducitur, si quidem tanta
uis fuit uini erumpentis ut non casum adferret aut uolunta-
tem sed necessitatem ubi minime deceret uomendi, et cibus
non recens, ut accidere interim solet, redderetur, sed usque 5
in posterum diem redundaret. Idem hoc praestant quae 18.1
antecesserunt: nam cum Aeolus a Iunone rogatus 'cauum
conuersa cuspide montem impulit in latus, et uenti uelut
agmine facto ruunt', apparet quanta sit futura tempestas.
Quid? cum res atrocissimas quasque in summam ipsi extuli- 19.1
mus inuidiam eleuamus consulto, quo grauiora uideantur
quae secutura sunt, ut a Cicerone factum est cum illa diceret:
'Leuia sunt haec in hoc reo. Metum uirgarum nauarchus
nobilis nobilissimae ciuitatis pretio redemit: humanum est; 5
alius ne securi feriretur pecuniam dedit: usitatum est.'
Nonne usus est ratione, qua colligerent audientes quantum 20.1
illud esset quod inferebatur, cui comparata haec uiderentur
humana atque usitata? Sic quoque solet ex alio aliud augeri
cum Hannibalis bellicis laudibus ampliatur uirtus Scipionis,
et fortitudinem Gallorum Germanorumque miramur quo sit 5
maior C. Caesaris gloria. Illud quoque est ex relatione ad 21.1
aliquid quod non eius rei gratia dictum uidetur amplifica-
tionis genus. Non putant indignum Troiani principes Graios
Troianosque propter Helenae speciem tot mala tanto tem-
poris spatio sustinere: quaenam igitur illa forma credenda 5
est? Non enim hoc dicit Paris, qui rapuit, non aliquis iuuenis
aut unus e uulgo, sed senes et prudentissimi et Priamo
adsidentes. Verum et ipse rex decenni bello exhaustus, 22.1
amissis tot liberis, imminente summo discrimine, cui faciem
illam, ex qua tot lacrimarum origo fluxisset, inuisam atque
abominandam esse oportebat, et audit haec et eam filiam
appellans iuxta se locat et excusat etiam sibi atque esse 5
malorum causam negat. Nec mihi uidetur in symposio 23.1
Plato, cum Alcibiaden confitentem de se quid a Socrate pati
uoluerit narrat, ut illum culparet haec tradidisse, sed ut
Socratis inuictam continentiam ostenderet, quae corrumpi
speciosissimi hominis tam obuia uoluntate non posset. Quin 24.1
ex instrumento quoque heroum illorum magnitudo aesti-
manda nobis datur: huc pertinet clipeus Aiacis et pelias
Achillis. Qua uirtute egregie est usus in Cyclope Vergilius.
Nam quod illud corpus mente concipiam cuius 'trunca manum 5
pinus regit'? Quid? cum uix loricam duo 'multiplicem
conixi umeris' ferunt, quantus Demoleos qui indutus ea 25.1
'cursu palantis Troas agebat'? Quid? M. Tullius de M.
Antoni luxuria tantum fingere saltem potuisset quantum
ostendit dicendo: 'conchyliatis Cn. Pompei peristromatis
seruorum in cellis stratos lectos uideres'? Conchyliata peri- 5
stromata et Cn. Pompei terunt serui et <in> cellis: nihil dici
potest ultra, et necesse est tamen infinito plus in domino
cogitare. Est hoc simile illi quod emphasis dicitur: sed illa 26.1
ex uerbo, hoc ex re coniecturam facit, tantoque plus ualet
quanto res ipsa uerbis est firmior.
  Potest adscribi amplificationi congeries quoque uerborum
ac sententiarum idem significantium. Nam etiam si non 5
per gradus ascendant, tamen uelut aceruo quodam adleuan-
tur: 'Quid enim tuus ille, Tubero, destrictus in acie Phar- 27.1
salica gladius agebat? Cuius latus ille mucro petebat? Qui
sensus erat armorum tuorum? Quae tua mens, oculi, manus,
ardor animi? Quid cupiebas? Quid optabas?' Simile est hoc
figurae quam συναθροισμόν uocant, sed illic plurium rerum 5
est congeries, hic unius multiplicatio. Haec etiam crescere
solet uerbis omnibus altius atque altius insurgentibus:
'aderat ianitor carceris, carnifex praetoris, mors terrorque
sociorum et ciuium Romanorum, lictor Sextius.'
  Eadem fere est ratio minuendi: nam totidem sunt ascen- 28.1
dentibus quot descendentibus gradus. Ideoque uno ero
exemplo contentus, eius loci quo Cicero de oratione Rulli
haec dicit: 'pauci tamen qui proxumi adstiterant nescio quid
illum de lege agraria uoluisse dicere suspicabantur.' Quod 5
si ad intellectum referas, minutio est, si ad obscuritatem,
incrementum.
  Scio posse uideri quibusdam speciem amplificationis 29.1
hyperbolen quoque: nam et haec in utramque partem ualet;
sed quia excedit hoc nomen, in tropos differenda est. Quos
continuo subiungerem, nisi esset a ceteris separata ratio
dicendi quae constat non propriis nec tralatis. Demus ergo 5
breuiter hoc desiderio iam paene publico, ne omittamus eum
quem plerique praecipuum ac paene solum putant orationis
ornatum.