SENECA LVCILIO SVO SALVTEM
  Epistulas ad me perferendas tradidisti, ut scribis, amico 3.1.1
tuo; deinde admones me ne omnia cum eo ad te pertinentia
communicem, quia non soleas ne ipse quidem id facere: ita
eadem epistula illum et dixisti amicum et negasti. Itaque si
proprio illo verbo quasi publico usus es et sic illum amicum 5
vocasti quomodo omnes candidatos 'bonos viros' dicimus,
quomodo obvios, si nomen non succurrit, 'dominos' saluta-
mus, hac abierit. Sed si aliquem amicum existimas cui non 2.1
tantundem credis quantum tibi, vehementer erras et non
satis nosti vim verae amicitiae. Tu vero omnia cum amico
delibera, sed de ipso prius: post amicitiam credendum est,
ante amicitiam iudicandum. Isti vero praepostero officia per- 5
miscent qui, contra praecepta Theophrasti, cum amaverunt
iudicant, et non amant cum iudicaverunt. Diu cogita an
tibi in amicitiam aliquis recipiendus sit. Cum placuerit fieri,
toto illum pectore admitte; tam audaciter cum illo loquere
quam tecum. Tu quidem ita vive ut nihil tibi committas 3.1
nisi quod committere etiam inimico tuo possis; sed quia
interveniunt quaedam quae consuetudo fecit arcana, cum
amico omnes curas, omnes cogitationes tuas misce. Fidelem
si putaveris, facies; nam quidam fallere docuerunt dum 5
timent falli, et illi ius peccandi suspicando fecerunt. Quid est
quare ego ulla verba coram amico meo retraham? quid est
quare me coram illo non putem solum? Quidam quae tantum 4.1
amicis committenda sunt obviis narrant, et in quaslibet
aures quidquid illos urit exonerant; quidam rursus etiam
carissimorum conscientiam reformidant et, si possent, ne
sibi quidem credituri interius premunt omne secretum. 5
Neutrum faciendum est; utrumque enim vitium est, et
omnibus credere et nulli, sed alterum honestius dixerim
vitium, alterum tutius. Sic utrosque reprehendas, et eos qui 5.1
semper inquieti sunt, et eos qui semper quiescunt. Nam illa
tumultu gaudens non est industria sed exagitatae mentis
concursatio, et haec non est quies quae motum omnem
molestiam iudicat, sed dissolutio et languor. Itaque hoc quod 6.1
apud Pomponium legi animo mandabitur: 'quidam adeo in
latebras refugerunt ut putent in turbido esse quidquid in luce
est'. Inter se ista miscenda sunt: et quiescenti agendum et
agenti quiescendum est. Cum rerum natura delibera: illa 5
dicet tibi et diem fecisse se et noctem. Vale.