| Andromacha Expone seriem caedis, et duplex nefas | 1065 |
| persequere: gaudet magnus aerumnas dolor | |
| tractare totas. ede et enarra omnia. | |
| Nvn. Est una magna turris e Troia super, | |
| assueta Priamo, cuius e fastigio | |
| summisque pinnis arbiter belli sedens | 1070 |
| regebat acies. turre in hac blando sinu | |
| fouens nepotem, cum metu uersos graui | |
| Danaos fugaret Hector et ferro et face, | |
| paterna puero bella monstrabat senex. | |
| haec nota quondam turris et muri decus, | 1075 |
| nunc saeua cautes, undique adfusa ducum | |
| plebisque turba cingitur; totum coit | |
| ratibus relictis uulgus. his collis procul | |
| aciem patenti liberam praebet loco, | |
| his alta rupes, cuius in fastigio | 1080 |
| erecta summos turba librauit pedes. | |
| hunc pinus, illum laurus, hunc fagus gerit | |
| et tota populo silua suspenso tremit. | |
| extrema montis ille praerupti petit, | |
| semusta at ille tecta uel saxum imminens | 1085 |
| muri cadentis pressit, atque aliquis (nefas) | |
| tumulo ferus spectator Hectoreo sedet. | |
| Per spatia late plena sublimi gradu | |
| incedit Ithacus paruulum dextra trahens | |
| Priami nepotem, nec gradu segni puer | 1090 |
| ad alta pergit moenia. ut summa stetit | |
| pro turre, uultus huc et huc acres tulit | |
| intrepidus animo. qualis ingentis ferae | |
| paruus tenerque fetus et nondum potens | |
| saeuire dente iam tamen tollit minas | 1095 |
| morsusque inanes temptat atque animis tumet: | |
| sic ille dextra prensus hostili puer | |
| ferox superbit. mouerat uulgum ac duces | |
| ipsumque Vlixem. non flet e turba omnium | |
| qui fletur; ac, dum uerba fatidici et preces | 1100 |
| concipit Vlixes uatis et saeuos ciet | |
| ad sacra superos, sponte desiluit sua | |
| in media Priami regna.— | |
| An. Quis Colchus hoc, quis sedis incertae Scytha | |
| commisit, aut quae Caspium tangens mare | 1105 |
| gens iuris expers ausa? non Busiridis | |
| puerilis aras sanguis aspersit feri, | |
| nec parua gregibus membra Diomedes suis | |
| epulanda posuit. quis tuos artus teget | |
| tumuloque tradet? Nvn. Quos enim praeceps locus | 1110 |
| reliquit artus? ossa disiecta et graui | |
| elisa casu; signa clari corporis, | |
| et ora et illas nobiles patris notas, | |
| confundit imam pondus ad terram datum; | |
| soluta ceruix silicis impulsu, caput | 1115 |
| ruptum cerebro penitus expresso—iacet | |
| deforme corpus. An. Sic quoque est similis patri. | |
| Nvn. Praeceps ut altis cecidit e muris puer | |
| fleuitque Achiuum turba quod fecit nefas, | |
| idem ille populus aliud ad facinus redit | 1120 |
| tumulumque Achillis. cuius extremum latus | |
| Rhoetea leni uerberant fluctu uada; | |
| aduersa cingit campus et cliuo leui | |
| erecta medium uallis includens locum | |
| crescit theatri more. concursus frequens | 1125 |
| impleuit omne litus: hi classis moram | |
| hac morte solui rentur, hi stirpem hostium | |
| gaudent recidi. magna pars uulgi leuis | |
| odit scelus spectatque; nec Troes minus | |
| suum frequentant funus et pauidi metu | 1130 |
| partem ruentis ultimam Troiae uident: | |
| cum subito thalami more praecedunt faces | |
| et pronuba illi Tyndaris, maestum caput | |
| demissa. 'tali nubat Hermione modo' | |
| Phryges precantur, 'sic uiro turpis suo | 1135 |
| reddatur Helena.' terror attonitos tenet | |
| utrosque populos. ipsa deiectos gerit | |
| uultus pudore, sed tamen fulgent genae | |
| magisque solito splendet extremus decor, | |
| ut esse Phoebi dulcius lumen solet | 1140 |
| iamiam cadentis, astra cum repetunt uices | |
| premiturque dubius nocte uicina dies. | |
| stupet omne uulgus: [et fere cuncti magis | |
| peritura laudant] hos mouet formae decus, | |
| hos mollis aetas, hos uagae rerum uices; | 1145 |
| mouet animus omnes fortis et leto obuius, | |
| [Pyrrhum antecedit; omnium mentes tremunt] | |
| mirantur ac miserantur. Vt primum ardui | |
| sublime montis tetigit, atque alte edito | |
| iuuenis paterni uertice in busti stetit, | 1150 |
| audax uirago non tulit retro gradum; | |
| conuersa ad ictum stat truci uultu ferox. | |
| tam fortis animus omnium mentes ferit, | |
| nouumque monstrum est Pyrrhus ad caedem piger. | |
| ut dextra ferrum penitus exactum abdidit, | 1155 |
| subitus recepta morte prorupit cruor | |
| per uulnus ingens. nec tamen moriens adhuc | |
| deponit animos: cecidit, ut Achilli grauem | |
| factura terram, prona et irato impetu. | |
| uterque fleuit coetus; at timidum Phryges | 1160 |
| misere gemitum, clarius uictor gemit. | |
| hic ordo sacri. non stetit fusus cruor | |
| humoue summa fluxit: obduxit statim | |
| saeuusque totum sanguinem tumulus bibit. | |
| Hec. Ite, ite, Danai, petite iam tuti domos; | 1165 |
| optata uelis maria diffusis secet | |
| secura classis: concidit uirgo ac puer; | |
| bellum peractum est. quo meas lacrimas feram? | |
| ubi hanc anilis expuam leti moram? | |
| natam an nepotem, coniugem an patriam fleam? | 1170 |
| an omnia an me? sola mors uotum meum, | |
| infantibus, uiolenta, uirginibus uenis, | |
| ubique properas, saeua: me solam times | |
| uitasque, gladios inter ac tela et faces | |
| quaesita tota nocte, cupientem fugis. | 1175 |
| non hostis aut ruina, non ignis meos | |
| absumpsit artus: quam prope a Priamo steti. | |
| Nvn. Repetite celeri maria, captiuae, gradu: | |
| iam uela puppis laxat et classis mouet. |