| OEDIPVS | |
| Oedipvs Iam nocte Titan dubius expulsa redit | 1 |
| et nube maestum squalida exoritur iubar, | |
| lumenque flamma triste luctifica gerens | |
| prospiciet auida peste solatas domos, | |
| stragemque quam nox fecit ostendet dies. | 5 |
| Quisquamne regno gaudet? o fallax bonum, | |
| quantum malorum fronte quam blanda tegis! | |
| ut alta uentos semper excipiunt iuga | |
| rupemque saxis uasta dirimentem freta | |
| quamuis quieti uerberat fluctus maris, | 10 |
| imperia sic excelsa Fortunae obiacent. | |
| Quam bene parentis sceptra Polybi fugeram! | |
| curis solutus exul, intrepidus uagans | |
| (caelum deosque testor) in regnum incidi; | |
| infanda timeo: ne mea genitor manu | 15 |
| perimatur; hoc me Delphicae laurus monent, | |
| aliudque nobis maius indicunt scelus. | |
| est maius aliquod patre mactato nefas? | |
| pro misera pietas (eloqui fatum pudet), | |
| thalamos parentis Phoebus et diros toros | 20 |
| gnato minatur impia incestos face. | |
| hic me paternis expulit regnis timor, | |
| hoc ego penates profugus excessi meos: | |
| parum ipse fidens mihimet in tuto tua, | |
| natura, posui iura. cum magna horreas, | 25 |
| quod posse fieri non putes metuas tamen: | |
| cuncta expauesco meque non credo mihi. | |
| Iam iam aliquid in nos fata moliri parant. | |
| nam quid rear quod ista Cadmeae lues | |
| infesta genti strage tam late edita | 30 |
| mihi parcit uni? cui reseruamur malo? | |
| inter ruinas urbis et semper nouis | |
| deflenda lacrimis funera ac populi struem | |
| incolumis asto—scilicet Phoebi reus. | |
| sperare poteras sceleribus tantis dari | 35 |
| regnum salubre? fecimus caelum nocens. |