| ECVS MAXIMVS DOMITIANI IMP. | |
| Quae superinposito moles geminata colosso | 1.1.1 |
| stat Latium complexa forum? caelone peractum | |
| fluxit opus? Siculis an conformata caminis | |
| effigies lassum Steropem Brontemque reliquit? | |
| an te Palladiae talem, Germanice, nobis | 5 |
| effecere manus, qualem modo frena tenentem | |
| Rhenus et attoniti vidit domus ardua Daci? | |
| nunc age Fama prior notum per saecula nomen | |
| Dardanii miretur equi cui vertice sacro | |
| Dindymon et caesis decrevit frondibus Ide: | 10 |
| hunc neque discissis cepissent Pergama muris, | |
| nec grege permixto pueri innuptaeque puellae | |
| ipse nec Aeneas nec magnus duceret Hector. | |
| adde quod ille nocens saevosque amplexus Achivos, | |
| hunc mitis commendat eques: iuvat ora tueri | 15 |
| mixta notis belli placidamque gerentia pacem. | |
| Nec veris maiora putes: par forma decorque, | |
| par honor. exhaustis Martem non altius armis | |
| Bistonius portat sonipes magnoque superbit | |
| pondere, nec tardo raptus prope flumina cursu | 20 |
| fumat et ingenti propellit Strymona flatu. | |
| par operi sedes. hinc obvia limina pandit | |
| qui fessus bellis adsertae munere prolis | |
| primus iter nostris ostendit in aethera divis; | |
| discit et e vultu quantum tu mitior armis, | 25 |
| qui nec in externos facilis saevire furores | |
| das Cattis Dacisque fidem: te signa ferente | |
| et minor in leges iret gener et Cato castris. | |
| at laterum passus hinc Iulia tecta tuentur, | |
| illinc belligeri sublimis regia Pauli, | 30 |
| terga pater blandoque videt Concordia vultu. | |
| ipse autem puro celsum caput aere saeptus | |
| templa superfulges et prospectare videris, | |
| an nova contemptis surgant Palatia flammis | |
| pulchrius, an tacita vigilet face Troicus ignis | 35 |
| atque exploratas iam laudet Vesta ministras. | |
| Dextra vetat pugnas, laevam Tritonia virgo | |
| non gravat et sectae praetendit colla Medusae. | |
| ceu stimulis accendit equum, nec dulcior usquam | |
| lecta deae sedes, nec si, Pater, ipse teneres. | 40 |
| pectora, quae mundi valeant evolvere curas | |
| et quis se totis Temese dedit hausta metallis. | |
| it tergo demissa chlamys, latus ense quieto | |
| securum, magnus quanto mucrone minatur | |
| noctibus hibernis et sidera terret Orion. | 45 |
| At sonipes habitus animosque imitatus equestris | |
| acrius attollit vultus cursumque minatur; | |
| cui rigidis stant colla iubis vivusque per armos | |
| impetus, et tantis calcaribus ilia late | |
| suffectura patent. vacuae pro cespite terrae | 50 |
| aerea captivi crinem tegit ungula Rheni. | |
| hunc et Adrasteus visum extimuisset Arion, | |
| et pavet aspiciens Ledaeus ab aede propinqua | |
| Cyllarus: hic domini numquam mutabit habenas | |
| perpetuus frenis atque uni serviet astro. | 55 |
| Vix sola suffieiunt insessaque pondere toto | |
| subter anhelat humus, nec ferro aut aere: laborant | |
| sub genio, teneat quamvis aeterna crepido, | |
| quae superingesti portaret culmina montis | |
| caeliferique attrita genu durasset Atlantis. | 60 |
| Nec longae traxere morae. iuvat ipsa labores | |
| forma dei praesens, operique intenta iuventus | |
| miratur plus posse manus. strepit ardua pulsu | |
| machina; continuus septem per culmina ventis | |
| it fragor et magnae figit vaga murmura Romae. | 65 |
| Ipse loci custos, cuius sacrata vorago | |
| famosique lacus nomen memorabile servant, | |
| innumeros aeris sonitus et verbere crudo | |
| ut sensit mugire forum, movet horrida sancto | |
| ora situ meritaque caput venerabile quercu. | 70 |
| ac primum ingentes habitus lucemque coruscam | |
| expavit maioris equi terque ardua mersit | |
| colla lacu trepidans, laetus mox praeside viso: | |
| 'salve, magnorum proles genitorque deorum, | |
| auditum longe numen mihi! nunc mea felix, | 75 |
| nunc veneranda palus, cum te prope nosse tuumque | |
| immortale iubar vicina sede tueri | |
| concessum. semel auctor ego inventorque salutis | |
| Romuleae: tu bella Iovis, tu proelia Rheni, | |
| tu civile nefas, tu tardum in foedera montem | 80 |
| longo Marte domas. quod si te nostra tulissent | |
| saecula, temptasses me non audente profundo | |
| ire lacu, set Roma tuas tenuisset habenas.' | |
| Cedat equus Latiae qui contra templa Diones | |
| Caesarei stat sede fori quem traderis ausus | 85 |
| Pellaeo, Lysippe, duci; mox Caesaris ora | |
| mirata cervice tulit: vix lumine fesso | |
| explores quam longus in hunc despectus ab illo. | |
| quis rudis usque adeo qui non, ut viderit ambos, | |
| tantum dicat equos quantum distare regentes? | 90 |
| Non hoc imbriferas hiemes opus aut Iovis ignem | |
| tergeminum, Aeolii non agmina carceris horret | |
| annorumve moras: stabit, dum terra polusque, | |
| dum Romana dies. hoc et sub nocte silenti, | |
| cum superis terrena placent, tua turba relicto | 95 |
| labetur caelo miscebitque oscula iuxta. | |
| ibit in amplexus natus fraterque paterque | |
| et soror: una locum cervix dabit omnibus astris. | |
| Vtere perpetuum populi magnique senatus | |
| munere. Apelleae cuperent te scribere cerae, | 100 |
| optassetque novo similem te ponere templo | |
| Atticus Elei senior Iovis, et tua mitis | |
| ora Tarans, tua sidereas imitantia flammas | |
| lumina contempto mallet Rhodos aspera Phoebo. | |
| certus ames terras et quae tibi templa dicamus. | 105 |
| ipse colas; nec te caeli iuvet aula, tuosque | |
| laetus huic dono videas dare tura nepotes. |