| ODE LYRICA AD SEPTIMIVM SEVERVM | |
| Parvi beatus ruris honoribus, | 4.5.1 |
| qua prisca Teucros Alba colit lares, | |
| fortem atque facundum Severum | |
| non solitis fidibus saluto. | |
| iam trux ad Arctos Parrhasias hiems | 5 |
| concessit altis obruta solibus, | |
| iam pontus ac tellus renident | |
| in Zephyros Aquilone fracto. | |
| nunc cuncta veris; frondibus annuis | |
| crinitur arbos, nunc volucrum novi | 10 |
| questus inexpertumque carmen, | |
| quod tacita statuere bruma. | |
| nos parca tellus pervigil et focus | |
| culmenque multo lumine sordidum | |
| solantur exemptusque testa | 15 |
| qua modo fervuerat Lyaeus. | |
| non mille balant lanigeri greges, | |
| nec vacca dulci mugit adultero, | |
| unique siquando canenti | |
| mutus ager domino reclamat. | 20 |
| sed terra primis post patriam mihi | |
| dilecta curis, hic mea carmina | |
| regina bellorum virago | |
| Caesareo peramavit auro, | |
| cum tu sodalis dulce periculum | 25 |
| conisus omni pectore tolleres, | |
| ut Castor ad cunctos tremebat | |
| Bebryciae strepitus harenae. | |
| tene in remotis Syrtibus avia | |
| Leptis creavit? iam feret Indicas | 30 |
| messes odoratisque rara | |
| cinnama praeripiet Sabaeis. | |
| quis non in omni vertice Romuli | |
| reptasse dulcem Septimium putet? | |
| quis fonte Iuturnae relictis | 35 |
| uberibus neget esse pastum? | |
| nec mira virtus: protinus Ausonum | |
| portus vadosae nescius Africae | |
| intras adoptatusque Tuscis | |
| gurgitibus puer innatasti. | 40 |
| hinc parvus inter pignora curiae | |
| contentus <artae> lumine purpurae | |
| crescis, sed immensos labores | |
| indole patricia secutus. | |
| non sermo Poenus, non habitus tibi, | 45 |
| externa non mens: Italus, Italus. | |
| sunt Vrbe Romanisque turmis | |
| qui Libyam deceant alumni. | |
| est et frementi vox hilaris foro; | |
| venale sed non eloquium tibi, | 50 |
| ensisque vagina quiescit, | |
| stringere ni iubeant amici. | |
| sed rura cordi saepius et quies, | |
| nunc in paternis sedibus et solo | |
| Veiente, nunc frondosa supra | 55 |
| Hernica, nunc Curibus vetustis. | |
| hic plura pones vocibus et modis | |
| passim solutis, sed memor interim | |
| nostri verecundo latentem | |
| barbiton ingemina sub antro. | 60 |