| Accipe nunc, M. Vinici, tantum in bello | 2.113.1.1 |
| ducem quantum in pace uides principem. Iunctis | |
| exercitibus, quique sub Caesare fuerant quique ad | |
| eum uenerant, contractisque in una castra decem | |
| legionibus, LXX amplius cohortibus, †XIIII set† | 5 |
| pluribus quam decem ueteranorum milibus, ad hoc | |
| magno uoluntariorum numero frequentique equite | |
| regio, tanto denique exercitu quantus nullo umquam | |
| loco post bella fuerat ciuilia, omnes eo ipso laeti | |
| erant maximamque fiduciam uictoriae in numero | 10 |
| reponebant. | |
| At imperator, optimus eorum quae | 2.1 |
| agebat iudex et utilia speciosis praeferens quodque | |
| semper eum facientem uidi in omnibus bellis, quae | |
| probanda essent, non quae utique probarentur se- | |
| quens, paucis diebus exercitum qui uenerat ad re- | 5 |
| fouendas ex itinere eius uires moratus, cum eum | |
| maiorem quam ut temperari posset neque habilem | |
| gubernaculo cerneret, dimittere statuit, | |
| prosecu- | 3.1 |
| tusque longo et perquam laborioso itinere cuius | |
| difficultas narrari uix potest, ut neque uniuersos | |
| quisquam auderet adgredi et partem digredientium, | |
| suorum quisque metu finium, uniuersi temptare | 5 |
| non possent, remisit eo unde uenerant, et ipse asper- | |
| rimae hiemis initio regressus Sisciam, legatos, inter | |
| quos ipsi fuimus, partitis praefecit hibernis. |