| I.i | |
| Evclio Exi, ínquam. age exi. exeúndum herclé tibi hinc est foras, | 40 |
| circumspectatrix cum oculis emissiciis. | |
| Staphyla Nam cur me miseram verberas? Evcl. Vt misera sis | |
| atque ut te dignam mala malam aetatem exigas. | |
| Staph. Nam qua me nunc causa extrusisti ex aedibus? | |
| Evcl. Tibi egó rationem reddam, stimulorum seges? | 45 |
| illuc regredere ab ostio. illuc sis vide, | |
| ut incédit. at scin quo modo tibi res se habet? | |
| si hercle hodie fustem cepero aut stimulum in manum, | |
| testudineum istum tibi ego grandibo gradum. | |
| Staph. Vtinam me divi adaxint ad suspendium | 50 |
| potius quidem quam hoc pacto apud te serviam. | |
| Evcl. At ut scelesta sola secum murmurat. | |
| oculos hercle égo istos, improba, ecfodiam tibi, | |
| ne me observare possis quid rerum geram. | |
| abscede etiam nunc—etiam nunc—etiam—ohe, | 55 |
| istic astato. si hercle tu ex istoc loco | |
| digitum transvorsum aut unguem latum excesseris | |
| aut si respexis, donicum ego te iussero, | |
| continuo hercle ego te dedam discipulam cruci. | |
| scelestiorem me hac anu certo scio | 60 |
| vidisse numquam, nimisque ego hanc metuo male, | |
| ne mi ex insidiis verba imprudenti duit | |
| neu persentiscat aurum ubi est absconditum, | |
| quae in occipitio quoque habet oculos pessima. | |
| nunc ibo ut visam sitne ita aurum ut condidi, | 65 |
| quod me sollicitat plurimis miserum modis.— | |
| Staph. Noenum mecastor quid ego ero dicam meo | |
| malae rei evenisse quamve insaniam, | |
| queo comminisci; íta me miseram ad hunc modum | |
| decies die uno saepe extrudit aedibus. | 70 |
| nescio pol quae illunc hominem intemperiae tenent: | |
| pervigilat noctes totas, tum autem interdius | |
| quasi claudus sutor domi sedet totos dies. | |
| neque iam quo pacto celem erilis filiae | |
| probrum, propinqua partitudo cui appetit, | 75 |
| queo comminisci; neque quicquam meliust mihi, | |
| ut opinor, quam ex me ut unam faciam litteram | |
| longam, <meum> laqueo collum quando obstrinxero. |