I.ii
Stratippocles Rem tibi sum elocutus omnem, Chaeribule, atque admodum 104
meorum maerorum atque amorum summam edictavi tibi. 105
Chaeribvlvs Praeter aetatem et virtutem stultus es, Stratippocles.
idne pudet te, quia captivam genere prognatam bono
de praeda es mercatus? quis erit, vitio qui id vortat tibi?
Str. Qui invident omnes inimicos mi illoc facto repperi;
at pudicitiae eius numquam nec vim nec vitium attuli. 110
Chaer. Iam istoc probior [es] meo quidem animo, cúm in amore temperes.
Str. Nihil agit qui diffidentem verbis solatur suis;
is est amicus, qui in re dubia re iuvat, ubi rest opus.
Chaer. Quid tibi me vis facere? Str. Argenti dare quadraginta minas,
quod danistae detur, unde ego illud sumpsi faenore. 115
Chaer. Si hercle haberem * Str. Nam quid te igitur retulit
beneficum esse oratione, si ad rem auxilium emortuom est?
Chaer. Quin edepol egomet clamore differor, difflagitor.
Str. Malim istius modi mihi amicos furno mersos quam foro.
sed operam Epidici nunc me emere pretio pretioso velim. 120
quem quidem égo hominem irrigatum plagis pistori dabo,
nisi hodie prius comparassit mihi quadraginta minas,
quam argenti fuero elocutus ei postremam syllabam.
Ep. Salva res est: bene promittit, spero servabit fidem.
sine meo sumptu paratae iam sunt scapulis symbolae. 125
aggrediar hominem. advenientem péregre erum [suom] Stratippoclem
impertit salute servos Epidicus. Str. Vbi is est? Ep. Adest.
salvom huc advenisse—Str. Tam tibi istuc credo quam mihi.
Ep. Benene usque valuisti? Str. A morbo valui, ab animo aeger fui.
Ep. Quod ad me attinuit, ego curavi: quod mandavisti mihi 130
impetratum est, empta ancilla, quod tute ad me litteras
missiculabas. Str. Perdidisti omnem operam. Ep. Nam qui perdidi?
Str. Quia meo neque cara est cordi neque placet. Ep. Quid retulit
mihi tanto opere te mandare et mittere ad me epistulas?
Str. Illam amabam olím, nunc iam alia cura impendet pectori. 135
Ep. Hercle miserum est ingratum esse hómini id quod facias bene.
ego quod bene feci male feci, quia amor mutavit locum.
Str. Desipiebam mentis, cum illa scripta mittebam tibi.
Ep. Men piacularem oportet fieri ob stultitiam tuam,
ut meum tergum tuae stultitiae subdas succidaneum? 140
Str. Quid istic? verba facimus. huic homini ópust quadraginta minis
celeriter calidis, danistae quas resolvat, et cito.
Ep. Dic modo unde auferre me vis. a quo trápezita peto?
Str. Vnde libet. nam ni ante solem occasum elo *
meam domum ne inbitas: tu te in pistrinum * 145
Ep. Facile tu istuc sine periclo et cura, corde libero
fabulare; novi ego nostros: mihi dolet cum ego vapulo.
Str. Quid tu nunc? patierin ut ego me interimam? Ep. Ne feceris.
ego istuc accedam periclum potius atque audaciam.
Str. Nunc places, nunc ego te laudo. Ep. Patiar ego istuc quod lubet. 150
Str. Quid illa fiet fidicina igitur? Ep. Aliqua res reperibitur,
aliqua ope exsólvar, extricabor aliqua. Str. Plenus consili es.
novi ego te. Ep. Est Euboicus miles locuples, multo auro potens,
qui úbi tibi istam emptam esse scibit atque hanc adductam alteram,
continuo te orabit ultro ut illam tramittas sibi. 155
sed ubi illa est quam tu adduxisti tecum? Str. Iam faxo hic erit.
Ch. Quid hic nunc agimus? St. Eamus intro huc ad te, ut hunc hodie diem
luculentum habeamus.—Ep. Ite intro, ego de re argentaria
iam senatum convocabo in corde consiliarium,
quoi potissimum indicatur bellum unde argentum auferam. 160
Epidice, vide quid agas, ita res subito haec obiectast tibi;
non enim núnc tibi dormitandi neque cunctandi copia est:
adeundumst. senem oppugnare certumst consilium mihi.
i ábi intro atque ádulescenti dic iam nostro erili filio,
ne hinc foras ámbulet neve usquam óbviam veniat seni.— 165