At Fauorinus, non ignobilis sapiens, haec
|
13.1
|
de uentis refert: quattuor mundi plagas inparem
|
|
numerum habere uentorum, eo quod ortus et
|
|
occasus mutentur terna uice cum solis accessu,
|
|
meridies et arctos isdem semper regionibus sint
|
5
|
notatae. Ortus quippe accepimus aequinoctialem
|
|
et solstitialem <et> brumalem, quibus occasus
|
|
redduntur eadem interuallorum ratione conuersa[e].
|
|
Eurus igitur aequinoctialis orientis est uentus nec
|
|
inuenusta nominis eius fictio est, qui sit ἀπὸ τῆς
|
10
|
ἑῴας ῥέων. Idem ἀφηλιώτης a Graecis, subsolanus
|
|
a nostris solet dici. Sed qui ab aestiua et solsti-
|
|
tiali[s] orientis meta uenit, βορέας graece, latine
|
|
aquilo nominatur; hunc αἰθρηγενέτην, quod sit
|
|
alias serenus, Homerus ait; βορέαν uero ἀπὸ τῆς
|
15
|
βοῆς quod non sine clamore soleat intonare. Ter-
|
|
tium uentum, qui ab oriente hiberno uenit, Graeci
|
|
εὐρόνοτον uocant. Item occidui sunt tres: caurus,
|
|
qui graece ἀργέστης uocatur, is est aduersus
|
|
aquiloni; item fauonius, ζέφυρος, euro contrarius;
|
20
|
tertius africus, λίψ, uulturno reflat. Meridies uero,
|
|
quoniam eadem semper regione signatur, uno
|
|
austro, id est νότῳ, flatur * * * et is septemtrio
|
|
habet cognomentum, qui tamen graeca lingua
|
|
ἀπαρκτίας dictus est.
|
25
|