<M. FRONTONIS DE BELLO PARTHICO>
|
|
<Domino meo Antonino Augusto Fronto>
|
|
* * * tam genuit
|
1.1
|
gentem Romanam, aequo animo patitur fatisci nos interdum et
|
|
pelli et volnerari. An cunctetur de militibus nostris Mars pater
|
|
illa dicere?:
|
|
"Ego cum genui, tum morituros scivi et ei rei sustuli;
|
5
|
Praeterea, cum ob terrae orbem misi ob defendendum imperium,
|
|
Scibam me in mortitera bella, non in epulas mittere."
|
|
Haec verba Telamo Troiano bello de suis liberis semel elocutus
|
|
est; Mars de Romanis saepe multisque in bellis hoc carmine usus
|
|
est: Gallico bello apud Alliam, Samnitei apud Caudium, Punico
|
10
|
ad Cannas, Hispanico apud Numantiam, Iugurthino apud Cirtam,
|
|
Parthico ad Carrhas. Sed semper et ubique aerumnas adoris terro-
|
|
resque nostros triumphis commutavit.
|
|
Sed ne nimis vetera alte petam, vestrae familiae exemplis
|
2.1
|
utar. Traiani proavi vestri ductu auspicioque nonne in Dacia captus
|
|
vir consularis? Nonne a Parthis consularis aeque vir in Meso-
|
|
potamia trucidatus? Quid? Avo vestro Hadriano imperium op-
|
|
tinente quantum militum a Iudaeis, quantum ab Britannis caesum?
|
5
|
Patre etiam vestro imperante, qui omnium principum * * *
|
|
* * *
|
|
* * *
|
|
* * *
|
|
* * *
|
10
|
* * * pauculis
|
|
diebus in fascis tene<ntur>, illi in pannis <de>gunt omnem
|
|
aetatem.
|
|
Itaque bonus ille imperator * * * venire captivos iubebat * * *
|
3.1
|
sint ingratiis quid ego, quippe cui * * * sin * * * num me. Piscibus
|
|
in caudis est <virtus>, avibus in pinnis, anguibus serpendi vi
|
|
* * * quod quis * * * et gloriam Romani nominis restituendam et
|
|
insidias fraudesque hostium * * * quae comparata * * * vendere nu-
|
5
|
gas i * * * consulta sunt tam * * * con * * * iure meritoque * * * neque * * *
|
|
vocent paratos progredi remanere, porro retro, ilic<o> ....
|
|
Haudquaquam utile est homini nato res prosperas perpetuo evenire:
|
|
fortunae variae magis tutae.
|
|
Est ..................................................
|
4.1
|
.... opibus et omnium quaecumque intenderat sine offensione
|
|
potitus; nihil in aetate agunda duri aut acerbi expertus esse dicitur,
|
|
quin sub manus cuncta ........ prosus ............ beatissi-
|
|
mus ........ rex Amasis Aegyptius sapiens fortunatissimis† con-
|
5
|
sultus scriptis familiaribus litteris suasit ut semet ipsum volun-
|
|
tario aliquo damno sc<i>ens multaret eoque dolore ..........
|
|
..........................................................
|
|
... <nihil> habebat carius anulo manupretio ........ <f>acie
|
|
eximia lapidem smaragdu<m> .......... summo ............
|
10
|
........... Eum Polycrates anulum nave longa in altum pro-
|
|
vectus sponte in mare abiecit, unde numquam ........ emergeret.
|
|
Tum quod sciens sponteque <fecisset>, abiectum <anulum val-
|
|
de> dolebat.
|
|
...............co............. saepe piscator <quidam>
|
5.1
|
nactus indignum duxit ad venalis deferre, sed dignitati parens
|
|
regi obtulit. Rex gratum acceptumque habuit, eumque <sibi>
|
|
apponi iussit; qui ..da piscique operae i...so contractantes anulum
|
|
in alvo repertum ad regem gaudentes detulerunt. Tum Polycrates
|
5
|
litteras ordine de casu et postliminio anuli perscriptas ad regem
|
|
Amasim mittit. Amasis magnum et maturum malum Polycrati
|
|
coniectans amicitiam hospitiumque renuntiat, ut alieno potius suo
|
|
quam hospitei aut amico fortunam commutatam ipse minus aegre
|
|
ferret.
|
10
|
Sed somnium filiae Polycrati iam ante insigne optigerat.
|
6.1
|
Patrem suum videre sibi visa erat aperto atque edito loco sublimem
|
|
ungui et lavi Iovis et Solis manibus. Harioli autem laetam et pin-
|
|
guem fortunam portendier somnio interpretati. Sed omne contra
|
|
evenit. Nam deceptus ab Oroete Perse Polycrates captusque in
|
5
|
crucem sublatus est. Ita ei crucianti somnium expe<ditum.
|
|
Manibus> .................................................
|
|
.............................................. Huius <fa-
|
|
bulae> exorsus ......bent ...... interdum ...... non est ex-
|
|
sultandum nimia et diutina prosperitate, nec, si quid malae pug-
|
10
|
nae acciderit, defetiscendum; sed victoriam brevi spera, namque
|
|
semper in rebus gestis Romanis crebrae fortunarum commutationes
|
|
exstiterunt.
|
|
Quis ita ignarus est bellicarum memoriarum, qui ignoret
|
7.1
|
populum Romanum non minus cadendo quam caedendo imperium
|
|
peperisse? Legiones nostras saepe <fusas fuga>tasque armis bar-
|
|
barorum esse? Quamvis in<fe>s<ti> e<t t>ruces tauri subigi
|
|
iungendo domarique potuere, prae quam nostri exercitus sic sub
|
5
|
iugum missi sunt. Sed eosdem illos, qui sub iugum egerant, paulo
|
|
post ante triumphum nostri egere et captivos sub corona vendidere.
|
|
Post Cannensem cladem Poenus imperator anulorum aureorum
|
8.1
|
quos caesis equitibus Romanis Poeni detraxerant, tres modios
|
|
cumulatos misit Carthaginem. Sed non multo post Carthago
|
|
capta est: illis, qui anulos detraxerant, catenae inditae sunt.
|
|
In ea pugna Scipio quantum hominum Poenorum Afrorumque
|
5
|
cepit aut occidit aut in deditionem accepit! Si eorum linguas
|
|
resecari imperasset, navem onustam linguis hostium Romam
|
|
inegisset.
|
|
Quod te vix quicquam nisi raptim et furtim legere posse
|
9.1
|
prae curis praesentibus scripsisti, fac memineris et cum animo
|
|
tuo cogites G. Caesarem atrocissimo bello Gallico cum alia multa
|
|
militaria tum etiam duos 'De Analogia' libros scrupulosissimos
|
|
scripsisse, inter tela volantia de nominibus declinandis, de ver-
|
5
|
borum aspirationibus et rationibus inter classica et tubas. Cur
|
|
igitur tu, Marce, non minore ingenio praeditus quam G. Caesar
|
|
nec minus ordine insignis nec paucioribus exemplis aut documentis
|
|
familiaribus instructus, non vincas negotia et invenias tibimet
|
|
tempora non modo ad orationes et poemata et historias et praecepta
|
10
|
sapientium legenda, sed etiam syllogismos, si perpeti potes, re-
|
|
solvendos?
|
|
Nunc, ut orationem istam M. Tulli, quam tibi legendam
|
10.1
|
misi, paucis commendem. Mihi profecto ita videtur neminem um-
|
|
quam neque Romana neque Graecorum lingua facundius in con-
|
|
tione populi laudatum quam Cn. Pompeius in ista oratione laudatus
|
|
est: ut mihi ille videatur non ita suis virtutibus ut Ciceronis laudi-
|
5
|
bus 'Magnus' cognominatus. Tum praeterea multa istic repe-
|
|
ries praesentibus consiliis tuis capita apte considerata, de ducibus
|
|
exercituum deligendis, de commodis sociorum, tutela provinci-
|
|
arum, de.......... tum, quibus artibus praeditos esse oporteat
|
|
imperatores <b>el<l>a et ceter<a> ge<rentes> * * *
|
10
|
* * * tractatus * * * quas * * * intentionem * * * consuevi ne * * *
|
11.1
|
velim ... quia ego intento maiore vel aliquando reprae * * * ar-
|
|
bitror profuturas. Velis dumtaxat; et si quis * * * quod inper * * *
|
|
neque mihi suscenseas, quod non mea manu tibi rescripserim,
|
|
praesertim cum a te tua manu scriptas litteras acceperim. Digitis
|
5
|
admodum invalidis nunc utor et detrectantibus; tum haec epistula
|
|
multum verborum ingerebat, mea autem dextera manus hac
|
|
tempestate paucarum litterarum.
|
|