NOCTES ATTICAE
<NOCTIVM ATTICARVM PRAEFATIO>
  * * * iucundiora alia reperiri queunt, ad hoc ut liberis quoque pr.pr.1.1
meis partae istiusmodi remissiones essent, quando animus
eorum interstitione aliqua negotiorum data laxari indul-
gerique potuisset. Vsi autem sumus ordine rerum fortuito, 2.1
quem antea in excerpendo feceramus. Nam proinde ut
librum quemque in manus ceperam seu Graecum seu Lati-
num uel quid memoratu dignum audieram, ita quae libitum
erat, cuius generis cumque erant, indistincte atque promisce 5
annotabam eaque mihi ad subsidium memoriae quasi quod-
dam litterarum penus recondebam, ut, quando usus uenisset
aut rei aut uerbi, cuius me repens forte obliuio tenuisset, et
libri, ex quibus ea sumpseram, non adessent, facile inde
nobis inuentu atque depromptu foret. 10
  Facta igitur est in his quoque commentariis eadem rerum 3.1
disparilitas, quae fuit in illis annotationibus pristinis, quas
breuiter et indigeste et incondite <ex> auditionibus lec-
tionibusque uariis feceramus. Sed quoniam longinquis per 4.1
hiemem noctibus in agro, sicuti dixi, terrae Atticae com-
mentationes hasce ludere ac facere exorsi sumus, idcirco eas
inscripsimus noctium esse Atticarum nihil imitati festiuitates
inscriptionum, quas plerique alii utriusque linguae scriptores 5
in id genus libris fecerunt. Nam quia uariam et miscellam et 5.1
quasi confusaneam doctrinam conquisiuerant, eo titulos quo-
que ad eam sententiam exquisitissimos indiderunt. Namque 6.1
alii Musarum inscripserunt, alii siluarum, ille πέπλον,
hic Ἀμαλθείας κέρας, alius κηρία, partim λειμῶνας, quidam
lectionis suae, alius antiquarum lectionum atque alius ἀνθηρῶν
et item alius εὑρημάτων. Sunt etiam, qui λύχνους inscripse- 7.1
rint, sunt item, qui στρωματεῖς, sunt adeo, qui πανδέκτας
et Ἑλικῶνα et προβλήματα et ἐγχειρίδια et παραξιφίδας. Est 8.1
qui memoriales titulum fecerit, est qui πραγματικὰ et πάρεργα
et διδασκαλικά, est item qui historiae naturalis, est <qui>
παντοδαπῆς ἱστορίας, est praeterea qui pratum, est itidem qui
πάγκαρπον, est qui τόπων scripserit; sunt item multi, qui 9.1
coniectanea, neque item non sunt, qui indices libris suis
fecerint aut epistularum moralium aut epistolicarum quaes-
tionum aut confusarum et quaedam alia inscripta nimis
lepida multasque prorsum concinnitates redolentia. Nos 10.1
uero, ut captus noster est, incuriose et inmeditate ac prope
etiam subrustice ex ipso loco ac tempore hibernarum uigi-
liarum Atticas noctes inscripsimus tantum ceteris omnibus in
ipsius quoque inscriptionis laude cedentes, quantum cessi- 5
mus in cura et elegantia scriptionis.
  Sed ne consilium quidem in excerpendis notandisque re- 11.1
bus idem mihi, quod plerisque illis, fuit. Namque illi omnes
et eorum maxime Graeci multa et uaria lectitantes, in quas
res cumque inciderant, 'alba' ut dicitur 'linea' sine cura
discriminis solam copiam sectati conuerrebant, quibus in 5
legendis ante animus senio ac taedio languebit, quam unum
alterumue reppererit, quod sit aut uoluptati legere aut cultui
legisse aut usui meminisse. Ego uero, cum illud Ephesii 12.1
uiri summe nobilis uerbum cordi haberem, quod profecto ita
est: πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει, ipse quidem uoluendis trans-
eundisque multis admodum uoluminibus per omnia semper
negotiorum interualla, in quibus furari otium potui, exer- 5
citus defessusque sum, sed modica ex his eaque sola accepi,
quae aut ingenia prompta expeditaque ad honestae erudi-
tionis cupidinem utiliumque artium contemplationem celeri
facilique compendio ducerent aut homines aliis iam uitae
negotiis occupatos a turpi certe agrestique rerum atque 10
uerborum imperitia uindicarent.
  Quod erunt autem in his commentariis pauca quaedam 13.1
scrupulosa et anxia uel ex grammatica uel ex dialectica uel
etiam ex geometrica, quodque erunt item paucula remotiora
super augurio iure et pontificio, non oportet ea defugere
quasi aut cognitu non utilia aut perceptu difficilia. Non enim 5
fecimus altos nimis et obscuros in his rebus quaestionum
sinus, sed primitias quasdam et quasi libamenta ingenuarum
artium dedimus, quae uirum ciuiliter eruditum neque audisse
umquam neque attigisse, si non inutile, at quidem certe
indecorum est. Ab his igitur, si cui forte nonnumquam tem- 14.1
pus uoluptasque erit lucubratiunculas istas cognoscere, peti-
tum impetratumque uolumus, ut in legendo, quae pridem
scierint, non aspernentur quasi nota inuolgataque. Nam 15.1
ecquid tam remotum in litteris est, quin id tamen com-
plusculi sciant? et satis hoc blandum est non esse haec
neque in scholis decantata neque in commentariis protrita.
Quae porro noua sibi ignotaque offenderint, aequum esse 16.1
puto, ut sine uano obtrectatu considerent, an minutae istae
admonitiones et pauxillulae nequaquam tamen sint uel ad
alendum studium uescae uel ad oblectandum fouendumque
animum frigidae, sed eius seminis generisque sint, ex quo 5
facile adolescant aut ingenia hominum uegetiora aut memoria
adminiculatior aut oratio sollertior aut sermo incorruptior
aut delectatio in otio atque in ludo liberalior. Quae autem 17.1
parum plana uidebuntur aut minus plena instructaque, peti-
mus, inquam, ut ea non docendi magis quam admonendi
gratia scripta existiment et quasi demonstratione uesti-
giorum contenti persequantur ea post, si libebit, uel libris 5
repertis uel magistris. Quae uero putauerint reprehendenda, 18.1
his, si audebunt, succenseant, unde ea nos accepimus; sed
enim, quae aliter apud alium scripta legerint, ne iam statim
temere obstrepant, sed et rationes rerum et auctoritates
hominum pensitent, quos illi quosque nos secuti sumus. 5
  Erit autem id longe optimum, ut qui in lectitando, <per- 19.1
contando>, scribendo, commentando numquam uoluptates,
numquam labores ceperunt, nullas hoc genus uigilias uigi-
larunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus
disceptationibusque elimati sunt, sed intemperiarum nego- 5
tiorumque pleni sunt, abeant a noctibus his procul atque alia
sibi oblectamenta quaerant. Vetus adagium est:
    nil cum fidibus graculost, nihil cum amaracino sui.
Atque etiam, quo sit quorundam male doctorum hominum 20.1
scaeuitas et inuidentia irritatior, mutuabor ex Aristophanae
choro anapaesta pauca et quam ille homo festiuissimus
fabulae suae spectandae legem dedit, eandem ego commen-
tariis his legendis dabo, ut ea ne attingat neue adeat profes- 5
tum et profanum uolgus a ludo musico diuersum. Versus 21.1
legis datae hi sunt:
    εὐφημεῖν χρὴ κἀξίστασθαι τοῖς ἡμετέροισι χοροῖσιν,
    ὅστις ἄπειρος τοιῶνδε λόγων ἢ γνώμῃ μὴ καθαρεύει
    ἢ γενναίων ὄργια Μουσῶν μήτ’ εἶδεν μήτ’ ἐχόρευσεν, 5
    τούτοις αὐδῶ, καὖθις ἀπαυδῶ, καὖθις τὸ τρίτον μάλ’ ἀπαυδῶ
    ἐξίστασθαι μύσταισι χοροῖς· ὑμεῖς δ’ ἀνεγείρετε μολπὴν
    καὶ παννυχίδας τὰς ἡμετέρας, αἳ τῇδε πρέπουσιν ἑορτῇ.
  Volumina commentariorum ad hunc diem uiginti iam 22.1
facta sunt. Quantum autem uitae mihi deinceps deum 23.1
uoluntate erit quantumque a tuenda re familiari procurando-
que cultu liberorum meorum dabitur otium, ea omnia sub-
siciua et subsecundaria tempora ad colligendas huiusce-
modi memoriarum delectatiunculas conferam. Progredietur 24.1
ergo numerus librorum diis bene iuuantibus cum ipsius
uitae, quantuli quomque fuerint, progressibus, neque longi-
ora mihi dari spatia uiuendi uolo, quam dum ero ad hanc
quoque facultatem scribendi commentandique idoneus. 5
  Capita rerum, quae cuique commentario insunt, exposu- 25.1
imus hic uniuersa, ut iam statim declaretur, quid quo in
libro quaeri inuenirique possit.