| II | |
| Pauper amicitiae cum sis, Lupe, non es amicae, | 9.2.1 |
| Et queritur de te mentula sola nihil. | |
| Illa siligineis pinguescit adultera cunnis, | |
| Convivam pascit nigra farina tuum; | |
| Incensura nives dominae Setina liquantur, | 5 |
| Nos bibimus Corsi pulla venena cadi; | |
| Empta tibi nox est fundis non tota paternis, | |
| Non sua desertus rura sodalis arat; | |
| Splendet Erythraeis perlucida moecha lapillis, | |
| Ducitur addictus, te futuente, cliens; | 10 |
| Octo Syris suffulta datur lectica puellae, | |
| Nudum sandapilae pondus amicus erit. | |
| I nunc et miseros, Cybele, praecide cinaedos: | |
| Haec erat, haec cultris mentula digna tuis. |