PVNICA
|
|
LIBER PRIMVS
|
|
Ordior arma, quibus caelo se gloria tollit
|
1.1
|
Aeneadum, patiturque ferox Oenotria iura
|
|
Carthago. da, Musa, decus memorare laborum
|
|
antiquae Hesperiae, quantosque ad bella crearit
|
|
et quot Roma uiros, sacri cum perfida pacti
|
5
|
gens Cadmea super regno certamina mouit,
|
|
quaesitumque diu, qua tandem poneret arce
|
|
terrarum Fortuna caput. ter Marte sinistro
|
|
iuratumque Ioui foedus conuentaque patrum
|
|
Sidonii fregere duces, atque impius ensis
|
10
|
ter placitam suasit temerando rumpere pacem.
|
|
sed medio finem bello excidiumque uicissim
|
|
molitae gentes, propiusque fuere periclo
|
|
quis superare datum: reserauit Dardanus arces
|
|
ductor Agenoreas, obsessa Palatia uallo
|
15
|
Poenorum ac muris defendit Roma salutem.
|
|
Tantarum causas irarum odiumque perenni
|
|
seruatum studio et mandata nepotibus arma
|
|
fas aperire mihi superasque recludere mentes.
|
|
iamque adeo magni repetam primordia motus.
|
20
|
Pygmalioneis quondam per caerula terris
|
|
pollutum fugiens fraterno crimine regnum
|
|
fatali Dido Libyes appellitur orae.
|
|
tum pretio mercata locos noua moenia ponit,
|
|
cingere qua secto permissum litora tauro.
|
25
|
hic Iuno ante Argos (sic credidit alta uetustas),
|
|
ante Agamemnoniam, gratissima tecta, Mycenen
|
|
optauit profugis aeternam condere gentem.
|
|
uerum ubi magnanimis Romam caput urbibus alte
|
|
exerere ac missas etiam trans aequora classes
|
30
|
totum signa uidet uictricia ferre per orbem,
|
|
iam propius metuens bellandi corda furore
|
|
Phoenicum extimulat. sed enim conamine primae
|
|
contuso pugnae fractisque in gurgite coeptis
|
|
Sicanio Libycis, iterum instaurata capessens
|
35
|
arma remolitur; dux agmina sufficit unus
|
|
turbanti terras pontumque mouere paranti.
|
|
Iamque deae cunctas sibi belliger induit iras
|
|
Hannibal: hunc audet solum componere fatis.
|
|
sanguineo tum laeta uiro atque in regna Latini
|
40
|
turbine mox saeuo uenientum haud inscia cladum,
|
|
'Intulerit Latio, spreta me, Troius' inquit
|
|
'exul Dardaniam et bis numina capta penates
|
|
sceptraque fundarit uictor Lauinia Teucris,
|
|
dum Romana tuae, Ticine, cadauera ripae
|
45
|
non capiant, famulusque mihi per Celtica rura
|
|
sanguine Pergameo Trebia et stipantibus armis
|
|
corporibusque uirum retro fluat, ac sua largo
|
|
stagna reformidet Trasimennus turbida tabo,
|
|
dum Cannas tumulum Hesperiae campumque cruore
|
50
|
Ausonio mersum sublimis Iapyga cernam
|
|
teque uadi dubium coeuntibus, Aufide, ripis
|
|
per clipeos galeasque uirum caesosque per artus
|
|
uix iter Hadriaci rumpentem ad litora ponti.'
|
|
haec ait ac iuuenem facta ad Mauortia flammat.
|
55
|
Ingenio motus auidus fideique sinister
|
|
is fuit, exuperans astu, sed deuius aequi.
|
|
armato nullus diuum pudor: improba uirtus
|
|
et pacis despectus honos, penitusque medullis
|
|
sanguinis humani flagrat sitis. his super, aeui
|
60
|
flore uirens hauet Aegatis abolere, parentum
|
|
dedecus, ac Siculo demergere foedera ponto.
|
|
dat mentem Iuno ac laudum spe corda fatigat.
|
|
iamque aut nocturno penetrat Capitolia uisu
|
|
aut rapidis fertur per summas passibus Alpis.
|
65
|
saepe etiam famuli turbato ad limina somno
|
|
expauere trucem per uasta silentia uocem
|
|
ac largo sudore uirum inuenere futuras
|
|
miscentem pugnas et inania bella gerentem.
|
|
Hanc rabiem in finis Italum Saturniaque arua
|
70
|
addiderat iam tum puero †patrius furor oscus†
|
|
Sarrana prisci Barcae de gente uetustos
|
|
a Belo numerabat auos. namque orba marito
|
|
cum fugeret Dido famulam Tyron, impia diri
|
|
Belides iuuenis uitauerat arma tyranni
|
75
|
et se participem casus sociarat in omnis.
|
|
nobilis hoc ortu et dextra spectatus Hamilcar,
|
|
ut fari primamque datum distinguere lingua
|
|
Hannibali uocem, sollers nutrire furores,
|
|
Romanum seuit puerili in pectore bellum.
|
80
|
Vrbe fuit media sacrum genetricis Elissae
|
|
manibus et patria Tyriis formidine cultum,
|
|
quod taxi circum et piceae squalentibus umbris
|
|
abdiderant caelique arcebant lumine, templum.
|
|
hoc sese, ut perhibent, curis mortalibus olim
|
85
|
exuerat regina loco. stant marmore maesto
|
|
effigies, Belusque parens omnisque nepotum
|
|
a Belo series, stat gloria gentis Agenor
|
|
et qui longa dedit terris cognomina Phoenix.
|
|
ipsa sedet tandem aeternum coniuncta Sychaeo.
|
90
|
ante pedes ensis Phrygius iacet, ordine centum
|
|
stant arae caelique deis Ereboque potenti.
|
|
hic, crine effuso, atque Hennaeae numina diuae
|
|
atque Acheronta uocat Stygia cum ueste sacerdos.
|
|
immugit tellus rumpitque horrenda per umbras
|
95
|
sibila; inaccensi flagrant altaribus ignes.
|
|
tum magico uolitant cantu per inania manes
|
|
exciti, uultusque in marmore sudat Elissae.
|
|
Hannibal haec patrio iussu ad penetralia fertur,
|
|
ingressique habitus atque ora explorat Hamilcar.
|
100
|
non ille euhantis Massylae palluit iras,
|
|
non diros templi ritus aspersaque tabo
|
|
limina et audito surgentis carmine flammas.
|
|
Olli permulcens genitor caput oscula libat
|
|
attollitque animos hortando et talibus implet:
|
105
|
'Gens recidiua Phrygum Cadmeae stirpis alumnos
|
|
foederibus non aequa premit. si fata negarint
|
|
dedecus id patriae nostra depellere dextra,
|
|
haec tua sit laus, nate, uelis. age, concipe bella
|
|
latura exitium Laurentibus: horreat ortus
|
110
|
iam pubes Tyrrhena tuos, partusque recusent
|
|
te surgente, puer, Latiae producere matres.'
|
|
his acuit stimulis subicitque haud mollia dictu:
|
|
'Romanos terra atque undis, ubi competet aetas,
|
|
ferro ignique sequar Rhoeteaque fata reuoluam.
|
115
|
non superi mihi, non Martem cohibentia pacta,
|
|
non celsae obstiterint Alpes Tarpeiaque saxa.
|
|
hanc mentem iuro nostri per numina Martis,
|
|
per manes, regina, tuos.' tum nigra triformi
|
|
hostia mactatur diuae, raptimque recludit
|
120
|
spirantis artus poscens responsa sacerdos
|
|
ac fugientem animam properatis consulit extis.
|
|
Ast ubi quaesitas artis de more uetustae
|
|
intrauit mentes superum, sic deinde profatur:
|
|
'Aetolos late consterni milite campos
|
125
|
Idaeoque lacus flagrantis sanguine cerno.
|
|
quanta procul moles scopulis ad sidera tendit,
|
|
cuius in aerio pendent tua uertice castra!
|
|
iamque iugis agmen rapitur: trepidantia fumant
|
|
moenia, et Hesperio tellus porrecta sub axe
|
130
|
Sidoniis lucet flammis. fluit ecce cruentus
|
|
Eridanus. iacet ore truci super arma uirosque
|
|
tertia qui tulerit sublimis opima Tonanti.
|
|
heu quaenam subitis horrescit turbida nimbis
|
|
tempestas, ruptoque polo micat igneus aether!
|
135
|
magna parant superi: tonat alti regia caeli,
|
|
bellantemque Iouem cerno.' uenientia fata
|
|
scire ultra uetuit Iuno, fibraeque repente
|
|
conticuere: latent casus longique labores.
|
|
Sic clausum linquens arcano pectore bellum
|
140
|
atque hominum finem Gadis Calpenque secutus,
|
|
dum fert Herculeis Garamantica signa columnis,
|
|
occubuit saeuo Tyrius certamine ductor.
|
|
Interea rerum Hasdrubali traduntur habenae,
|
|
occidui qui solis opes et uulgus Hiberum
|
145
|
Baeticolasque uiros furiis agitabat iniquis.
|
|
tristia corda duci, simul immedicabilis ira,
|
|
et fructus regni feritas erat; asper amore
|
|
sanguinis, et metui demens credebat honorem,
|
|
nec nota docilis poena satiare furores.
|
150
|
ore excellentem et spectatum fortibus ausis
|
|
antiqua de stirpe Tagum, superumque hominumque
|
|
immemor, erecto suffixum robore maestis
|
|
ostentabat ouans populis sine funere regem.
|
|
auriferi Tagus ascito cognomine fontis
|
155
|
perque antra et ripas nymphis ululatur Hiberis.
|
|
Maeonium non ille uadum, non Lydia mallet
|
|
stagna sibi, nec qui riguo perfunditur auro
|
|
campum atque inlatis Hermi flauescit harenis.
|
|
primus inire manu, postremus ponere Martem.
|
160
|
cum rapidum effusis ageret sublimis habenis
|
|
quadrupedem, non ense uirum, non eminus hasta
|
|
sistere erat: uolitabat ouans aciesque per ambas
|
|
iam Tagus auratis agnoscebatur in armis.
|
|
quem postquam diro suspensum robore uidit
|
165
|
deformem leti famulus, clam corripit ensem
|
|
dilectum domino pernixque inrumpit in aulam
|
|
atque immite ferit geminato uulnere pectus.
|
|
at Poeni, succensa ira turbataque luctu
|
|
et saeuis gens laeta, ruunt tormentaque portant.
|
170
|
non ignes candensque chalybs, non uerbera passim
|
|
ictibus innumeris lacerum scindentia corpus,
|
|
carnificaeue manus penitusue infusa medullis
|
|
pestis et in medio lucentes uulnere flammae
|
|
cessauere; ferum uisu dictuque, per artem
|
175
|
saeuitiae extenti, quantum tormenta iubebant
|
|
creuerunt artus, atque omni sanguine rapto
|
|
ossa liquefactis fumarunt feruida membris.
|
|
mens intacta manet: superat ridetque dolores
|
|
spectanti similis, fessosque labore ministros
|
180
|
increpitat dominique crucem clamore reposcit.
|
|
Haec inter spretae miseranda piacula poenae
|
|
erepto trepidus ductore exercitus una
|
|
Hannibalem uoce atque alacri certamine poscit.
|
|
hinc studia accendit patriae uirtutis imago,
|
185
|
hinc fama in populos iurati didita belli,
|
|
hinc uirides ausis anni feruorque decorus
|
|
atque armata dolis mens et uis insita fandi.
|
|
Primi ductorem Libyes clamore salutant,
|
|
mox et Pyrenes populi et bellator Hiberus.
|
190
|
continuoque ferox oritur fiducia menti,
|
|
cessisse imperio tantum terraeque marisque.
|
|
Aeoliis candens Austris et lampade Phoebi
|
|
aestifero Libye torretur subdita Cancro,
|
|
aut ingens Asiae latus, aut pars tertia terris.
|
195
|
terminus huic roseos amnis Lageus ad ortus
|
|
septeno impellens tumefactum gurgite pontum.
|
|
at qua diuersas clementior aspicit Arctos,
|
|
Herculeo dirimente freto, diducta propinquis
|
|
Europes uidet arua iugis. ultra obsidet aequor,
|
200
|
nec patitur nomen proferri longius Atlas,
|
|
Atlas subducto tracturus uertice caelum.
|
|
sidera nubiferum fulcit caput, aetheriasque
|
|
erigit aeternum compages ardua ceruix.
|
|
canet barba gelu, frontemque immanibus umbris
|
205
|
pinea silua premit. uastant caua tempora uenti,
|
|
nimbosoque ruunt spumantia flumina rictu.
|
|
tum geminas laterum cautes maria alta fatigant,
|
|
atque ubi fessus equos Titan immersit anhelos,
|
|
flammiferum condunt fumanti gurgite currum.
|
210
|
sed qua se campis squalentibus Africa tendit,
|
|
serpentum largo coquitur fecunda ueneno,
|
|
felix qua pinguis mitis plaga temperat agros,
|
|
nec Cerere Hennaea Phario nec uicta colono.
|
|
hic passim exultant Nomades, gens inscia freni,
|
215
|
quis inter geminas per ludum mobilis aures
|
|
quadrupedem flectit non cedens uirga lupatis.
|
|
altrix bellorum bellatorumque uirorum
|
|
tellus nec fidens nudo sine fraudibus ensi.
|
|
Altera complebant Hispanae castra cohortes,
|
220
|
auxilia Europae genitoris parta tropaeis.
|
|
Martius hinc campos sonipes hinnitibus implet,
|
|
hinc iuga cornipedes erecti bellica raptant:
|
|
non Eleus eat campo feruentior axis.
|
|
prodiga gens animae et properare facillima mortem.
|
225
|
namque ubi transcendit florentis uiribus annos,
|
|
impatiens aeui spernit nouisse senectam,
|
|
et fati modus in dextra est. hic omne metallum:
|
|
electri gemino pallent de semine uenae,
|
|
atque atros chalybis fetus humus horrida nutrit.
|
230
|
sed scelerum causas operit deus. Astur auarus
|
|
uisceribus lacerae telluris mergitur imis
|
|
et redit infelix effosso concolor auro.
|
|
hic certant, Pactole, tibi Duriusque Tagusque,
|
|
quique super Grauios lucentis uoluit harenas
|
235
|
infernae populis referens obliuia Lethes.
|
|
nec Cereri terra indocilis nec inhospita Baccho,
|
|
nullaque Palladia sese magis arbore tollit.
|
|
Hae postquam Tyrio gentes cessere tyranno,
|
|
utque dati rerum freni, tunc arte paterna
|
240
|
conciliare uiros, armis consulta senatus
|
|
uertere, nunc donis. primus sumpsisse laborem,
|
|
primus iter carpsisse pedes partemque subire,
|
|
si ualli festinet opus. nec cetera segnis
|
|
quaecumque ad laudem stimulant, somnumque negabat
|
245
|
naturae noctemque uigil ducebat in armis.
|
|
interdum proiectus humi turbaeque Libyssae
|
|
insignis sagulo duris certare maniplis;
|
|
celsus et in magno praecedens agmine ductor
|
|
imperium perferre suum; tum uertice nudo
|
250
|
excipere insanos imbris caelique ruinam.
|
|
spectarunt Poeni, tremuitque exterritus Astur,
|
|
torquentem cum tela Iouem permixtaque nimbis
|
|
fulmina et excussos uentorum flatibus ignes
|
|
turbato transiret equo, nec puluere fessum
|
255
|
agminis ardenti labefecit Sirius astro.
|
|
flammiferis tellus radiis cum exusta dehiscit,
|
|
candentique globo medius coquit aethera feruor,
|
|
femineum putat umenti iacuisse sub umbra
|
|
exercetque sitim et spectato fonte recedit.
|
260
|
idem correptis sternacem ad proelia frenis
|
|
frangere ecum et famam letalis amare lacerti
|
|
ignotique amnis tranare sonantia saxa
|
|
atque e diuersa socios accersere ripa.
|
|
idem expugnati primus stetit aggere muri,
|
265
|
et quotiens campo rapidus fera proelia miscet,
|
|
qua sparsit ferrum, latus rubet aequore limes.
|
|
ergo instat fatis, et rumpere foedera certus,
|
|
quo datur, interea Romam comprendere bello
|
|
gaudet et extremis pulsat Capitolia terris.
|
270
|
Prima Saguntinas turbarunt classica portas,
|
|
bellaque sumpta uiro belli maioris amore.
|
|
haud procul Herculei tollunt se litore muri,
|
|
clementer crescente iugo, quis nobile nomen
|
|
conditus excelso sacrauit colle Zacynthos.
|
275
|
hic comes Alcidae remeabat in agmine Thebas
|
|
Geryone extincto caeloque ea facta ferebat.
|
|
tris animas namque id monstrum, tris corpore dextras
|
|
armarat ternaque caput ceruice gerebat.
|
|
haud alium uidit tellus, cui ponere finem
|
280
|
non posset mors una uiro, duraeque sorores
|
|
tertia bis rupto torquerent stamina filo.
|
|
hinc spolia ostentabat ouans captiuaque uictor
|
|
armenta ad fontis medio feruore uocabat,
|
|
cum tumidas fauces accensis sole uenenis
|
285
|
calcatus rupit letali uulnere serpens
|
|
Inachiumque uirum terris prostrauit Hiberis.
|
|
mox profugi ducente Noto aduertere coloni,
|
|
insula quos genuit Graio circumflua ponto
|
|
et, quae auxit quondam Laertia regna, Zacynthos.
|
290
|
firmauit tenues ortus mox Daunia pubes
|
|
sedis inops, misit largo quam diues alumno
|
|
magnanimis regnata uiris, nunc Ardea nomen.
|
|
libertas populis pacto seruata decusque
|
|
maiorum, et Poenis u<r>bi imperitare negatum.
|
295
|
Admouet abrupto flagrantia foedere ductor
|
|
Sidonius castra et latos quatit agmine campos.
|
|
ipse caput quassans circumlustrauit anhelo
|
|
muros saeuus equo, mensusque pauentia tecta
|
|
pandere iamdudum portas et cedere uallo
|
300
|
imperat et longe clausis sua foedera, longe
|
|
Ausoniam fore, nec ueniae spem Marte subactis:
|
|
scita patrum et leges et iura fidemque deosque
|
|
in dextra nunc esse sua. uerba ocius acer
|
|
intorto sancit iaculo figitque per arma
|
305
|
stantem pro muro et minitantem uana Caicum.
|
|
concidit exacti medius per uiscera teli,
|
|
effusisque simul praerupto ex aggere membris
|
|
uictori moriens tepefactam ret<t>ulit hastam.
|
|
at multo ducis exemplum clamore secuti
|
310
|
inuoluunt atra telorum moenia nube.
|
|
clara nec in numero uirtus latet: obuia quisque
|
|
ora duci portans ceu solus bella capessit.
|
|
hic crebram fundit Baliari uerbere glandem
|
|
terque leui ducta circum caput altus habena
|
315
|
permissum uentis a<b>scondit in aera telum,
|
|
hic ualido librat stridentia saxa lacerto,
|
|
huic impulsa leui torquetur lancea nodo.
|
|
ante omnis ductor patriis insignis in armis
|
|
nunc picea iactat fumantem lampada flamma,
|
320
|
nunc sude, nunc iaculo, nunc saxis impiger instat
|
|
aut hydro imbutas, bis noxia tela, sagittas
|
|
contendit neruo atque insultat fraude pharetrae,
|
|
Dacus ut armiferis Geticae telluris in oris
|
|
spicula quae patrio gaudens acuisse ueneno
|
325
|
fundit apud ripas inopina binominis Histri.
|
|
Cura subit, collem turrita cingere fronte
|
|
castelloque urbem circumuallare frequenti.
|
|
heu priscis numen populis, at nomine solo
|
|
in terris iam nota Fides! stat dura iuuentus
|
330
|
ereptamque fugam et claudi uidet aggere muros,
|
|
sed dignam Ausonia mortem putat esse Sagunto
|
|
seruata cecidisse fide. iamque acrius omnis
|
|
intendunt uires: adductis stridula neruis
|
|
Phocais effundit uastos balista molaris;
|
335
|
atque eadem ingentis mutato pondere teli
|
|
ferratam excutiens ornum media agmina rumpit.
|
|
alternus resonat clangor. certamine tanto
|
|
conseruere acies, ueluti circumdata uallo
|
|
Roma foret, clamantque super: 'Tot milia, gentes
|
340
|
inter tela satae, iam capto stamus in hoste?
|
|
nonne pudet coepti, pudet ominis? en bona uirtus
|
|
primitiaeque ducis! taline implere paramus
|
|
Italiam fama, talis praemittere pugnas?'
|
|
Accensae exultant mentes, haustusque medullis
|
345
|
Hannibal exagitat, stimulantque sequentia bella.
|
|
inuadunt manibus uallum caesasque relincunt
|
|
deiecti muris dextras. subit arduus agger
|
|
imponitque globos pugnantum desuper urbi.
|
|
armauit clausos ac portis arcuit hostem
|
350
|
librari multa consueta phalarica dextra,
|
|
horrendum uisu robur celsisque niuosae
|
|
Pyrenes trabs lecta iugis, cui plurima cuspis,
|
|
uix muris toleranda lues, sed cetera pingui
|
|
uncta pice atque atro circumlita sulphure fumant.
|
355
|
fulminis haec ritu summis e moenibus arcis
|
|
incita, sulcatum tremula secat aera flamma,
|
|
qualis sanguineo praestringit lumina crine
|
|
ad terram caelo decurrens ignea lampas.
|
|
haec ictu rapido pugnantum saepe per auras,
|
360
|
attonito ductore, tulit fumantia membra;
|
|
haec uastae lateri turris cum turbine fixa,
|
|
dum penitus pluteis Vulcanum exercet adesis,
|
|
arma uirosque simul pressit flagrante ruina.
|
|
tandem condensis artae testudinis armis
|
365
|
subducti Poeni uallo caecaque latebra
|
|
pandunt prolapsam suffossis moenibus urbem.
|
|
terribilem in sonitum procumbens aggere uicto
|
|
Herculeus labor atque immania saxa resoluens
|
|
mugitum ingentem caeli dedit. Alpibus altis
|
370
|
aeriae rupes scopulorum mole reuulsa
|
|
haud aliter scindunt resonanti fragmine montem.
|
|
surgebat cumulis etiam tum prorutus agger,
|
|
obstabatque iacens uallum, ni protinus instent
|
|
hinc atque hinc acies media pugnare ruina.
|
375
|
Emicat ante omnis primaeuo flore iuuentae
|
|
insignis Rutulo Murrus de sanguine (at idem
|
|
matre Saguntina Graius geminoque parente
|
|
Dulichios Italis miscebat prole nepotes).
|
|
hic magno socios Aradum clamore uocantem,
|
380
|
qua corpus loricam inter galeamque patescit,
|
|
conantis motus speculatus, cuspide sistit,
|
|
prostratumque premens telo, uoce insuper urget:
|
|
'Fallax Poene, iaces; certe Capitolia primus
|
|
scandebas uictor. quae tanta licentia uoti?
|
385
|
nunc Stygio fer bella Ioui!' tum feruidus hastam
|
|
aduersi torquens defigit in inguine †Hiberi,
|
|
oraque dum calcat iam singultantia leto,
|
|
'Hac iter est' inquit 'uobis ad moenia Romae,
|
|
o metuenda manus. sic, quo properatis, eundum.'
|
390
|
mox instaurantis pugnam circumsilit arma
|
|
et rapto nudum clipeo latus haurit Hiberi.
|
|
diues agri, diues pecoris famaeque negatus
|
|
bella feris arcu iaculoque agitabat Hiberus,
|
|
felix heu nemorum et uitae laudandus opacae,
|
395
|
si sua per patrios tenuisset spicula saltus.
|
|
hunc miseratus adest infesto uulnere Ladmus.
|
|
cui saeuum adridens 'Narrabis Hamilcaris umbris
|
|
hanc' inquit 'dextram, quae iam post funera uulgi
|
|
Hannibalem uobis comitem dabit,' et ferit alte
|
400
|
insurgens gladio cristatae cassidis aera
|
|
perque ipsum tegimen crepitantia dissipat ossa.
|
|
tum frontem Chreme<te>s intonsam umbrante capillo
|
|
saeptus et horrentis effingens crine galeros,
|
|
tum Masulis crudaque uirens ad bella senecta
|
405
|
Kartalo, non pauidus fetas mulcere leaenas,
|
|
flumineaque urna caelatus Bagrada parmam
|
|
et uastae Nasamon Syrtis populator Hiempsal,
|
|
audax in fluctu laceras captare carinas,
|
|
una omnes dextraque cadunt iraque perempti;
|
410
|
nec non serpentem diro exarmare ueneno
|
|
doctus Athyr tactuque grauis sopire chelydros
|
|
ac dubiam admoto subolem explorare ceraste.
|
|
tu quoque fatidicis Garamanticus accola lucis
|
|
insignis flexo galeam per tempora cornu,
|
415
|
heu frustra reditum sortes tibi saepe locutas
|
|
mentitumque Iouem increpitans, occumbis, Hiarba.
|
|
et iam corporibus cumulatus creuerat agger,
|
|
perfusaeque atra fumabant caede ruinae.
|
|
tum ductorem auido clamore in proelia poscit:
|
420
|
fulmineus ceu Spartanis latratibus actus,
|
|
cum siluam occursu uenantum perdidit, hirto
|
|
horrescit saetis dorso et postrema capessit
|
|
proelia, canentem mandens aper ore cruorem,
|
|
†iamque gemet geminum contra uenabula dentem.
|
425
|
At parte ex alia, qua se insperata iuuentus
|
|
extulerat portis, ceu spicula nulla manusque
|
|
uim ferre exitiumue queant, permixtus utrisque
|
|
Hannibal agminibus passim furit et quatit ensem,
|
|
cantato nuper senior quem fecerat igni
|
430
|
litore ab Hesperidum Temisus, qui carmine pollens
|
|
fidebat magica ferrum crudescere lingua:
|
|
quantus Bistoniis late Gradiuus in oris
|
|
belligero rapitur curru telumque coruscans,
|
|
Titanum quo pulsa cohors, flagrantia bella
|
435
|
cornipedum adflatu domat et stridoribus axis.
|
|
iamque Hostum Rutulumque Pholum ingentemque Metiscum,
|
|
iam Lygdum Duriumque simul flauumque Galaesum
|
|
et geminos, Chromin atque Gyan, demiserat umbris,
|
|
Daunum etiam, grata quo non spectatior alter
|
440
|
uoce mouere fora atque orando fingere mentes
|
|
nec legum custos sollertior, aspera telis
|
|
dicta admiscentem: 'Quaenam te, Poene, paternae
|
|
huc adigunt Furiae? non haec Sidonia tecta
|
|
feminea fabricata manu pretioue parata,
|
445
|
exulibusue datum dimensis litus harenis.
|
|
fundamenta deum Romanaque foedera cernis.'
|
|
ast illum toto iactantem talia campo
|
|
ingenti raptum nisu medioque uirorum
|
|
auulsum inter tela globo et post terga reuinctum
|
450
|
Hannibal ad poenam lentae mandauerat irae,
|
|
increpitansque suos inferri signa iubebat,
|
|
perque ipsos caedis cumulos stragemque iacentum
|
|
monstrabat furibundus iter cunctosque ciebat
|
|
nomine et in praedas stantem dabat improbus urbem.
|
455
|
Sed postquam a trepidis allatum feruere partem
|
|
diuersam Marte infausto, Murroque secundos
|
|
hunc superos tribuisse diem, ruit ocius amens
|
|
lymphato cursu atque ingentis deserit actus.
|
|
letiferum nutant fulgentes uertice cristae,
|
460
|
crine ut flammifero terret fera regna cometes
|
|
sanguineum spargens ignem: uomit atra rubentis
|
|
fax caelo radios, ac saeua luce coruscum
|
|
scintillat sidus terrisque extrema minatur.
|
|
praecipiti dant tela uiam, dant signa uirique,
|
465
|
atque ambae trepidant acies. iacit igneus hastae
|
|
dirum lumen apex, ac late fulgurat umbo.
|
|
talis ubi Aegaeo surgente ad sidera ponto
|
|
per longum uasto Cori cum murmure fluctus
|
|
suspensum in terras portat mare, frigida nautis
|
470
|
corda tremunt: sonat ille procul flatuque tumescens
|
|
curuatis pauidas tramittit Cycladas undis.
|
|
non cuncta e muris unum incessentia tela
|
|
fumantesque ante ora faces, non saxa per artem
|
|
tormentis excussa tenent. ut tegmina primum
|
475
|
fulgentis galeae conspexit et arma cruento
|
|
<c>ontra solem auro rutilantia, turbidus infit:
|
|
'En, qui res Libycas inceptaque tanta retardet,
|
|
Romani Murrus belli mora. foedera, faxo,
|
|
iam noscas, quid uana queant et uester Hiberus.
|
480
|
fer tecum castamque fidem seruataque iura:
|
|
deceptos mihi linque deos.' cui talia Murrus:
|
|
'Exoptatus ades. mens olim proelia poscit
|
|
speque tui flagrat capitis: fer debita fraudum
|
|
praemia et Italiam tellure inquire sub ima.
|
485
|
longum in Dardanios finis iter atque niualem
|
|
Pyrenen Alpesque tibi mea dextera donat.'
|
|
Haec inter cernens subeuntem comminus hostem
|
|
praeruptumque loci fidum sibi, corripit ingens
|
|
aggere conuulso saxum et nitentis in ora
|
490
|
deuoluit, pronoque silex ruit incitus ictu.
|
|
subsedit duro concussus fragmine muri.
|
|
tum pudor accendit mentem, nec conscia fallit
|
|
uirtus pressa loco; frendens luctatur et aegro
|
|
scandit in aduersum per saxa uetantia nisu.
|
495
|
sed postquam propior uicino lumine fulsit
|
|
et tota se mole tulit, uelut incita clausum
|
|
agmina Poenorum cingant, et cuncta pauentem
|
|
castra premant, lato Murrus caligat in hoste.
|
|
mille simul dextrae densusque micare uidetur
|
500
|
ensis et innumerae nutare in casside cristae.
|
|
conclamant utrimque acies, ceu tota Saguntos
|
|
igne micet. trahit instanti languentia leto
|
|
membra pauens Murrus supremaque uota capessit:
|
|
'Conditor Alcide, cuius uestigia sacra
|
505
|
incolimus, terrae minitantem auerte procellam,
|
|
si tua non segni defenso moenia dextra.'
|
|
Dumque orat caeloque attollit lumina supplex,
|
|
'Cerne', ait 'an nostris longe Tirynthius ausis
|
|
iustius adfuerit. ni displicet aemula uirtus,
|
510
|
haud me dissimilem, Alcide, primoribus annis
|
|
agnosces, inuicte, tuis. fer numen amicum
|
|
et, Troiae quondam primis memorate ruinis,
|
|
dexter ades Phrygiae delenti stirpis alumnos.'
|
|
sic Poenus pressumque ira simul exigit ensem
|
515
|
qua capuli statuere morae, teloque relato
|
|
horrida labentis perfunditur arma cruore.
|
|
ilicet ingenti casu turbata iuuentus
|
|
procurrit: nota arma uiri corpusque superbo
|
|
uictori spoliare negant. coit aucta uicissim
|
520
|
hortando manus, et glomerata mole feruntur.
|
|
hinc saxis galea, hinc clipeus sonat aereus hastis.
|
|
incessunt sudibus librataque pondera plumbi
|
|
certatim iaciunt. decisae uertice cristae,
|
|
direptumque decus nutantum in caede iubarum.
|
525
|
iamque agitur largus per membra fluentia sudor,
|
|
et stant loricae squamis horrentia tela.
|
|
nec requies tegimenue datur mutare sub ictu.
|
|
genua labant, fessique umeri gestamina laxant.
|
|
tum creber penitusque trahens suspiria sicco
|
530
|
fumat ab ore uapor, nisuque elisus anhelo
|
|
auditur gemitus fractumque in casside murmur.
|
|
mente aduersa domat gaudetque nitescere duris
|
|
uirtutem et decoris pretio discrimina pensat.
|
|
Hic subitus scisso densa inter nubila caelo
|
535
|
erupit quatiens terram fragor, et super ipsas
|
|
bis pater intonuit geminato fulmine pugnas.
|
|
inde inter nubes uentorum turbine caeco
|
|
ultrix iniusti uibrauit lancea belli
|
|
ac femine aduerso librata cuspide sedit.
|
540
|
Tarpeiae rupes superisque habitabile saxum
|
|
et uos, uirginea lucentes semper in ara
|
|
Laomedonteae, Troiana altaria, flammae,
|
|
heu quantum uobis fallacis imagine teli
|
|
promisere dei! propius si pressa furenti
|
545
|
hasta foret, clausae starent mortalibus Alpes,
|
|
nec, Trasimenne, tuis nunc Allia cederet undis.
|
|
Sed Iuno, aspectans Pyrenes uertice celsae
|
|
naua rudimenta et primos in Marte calores,
|
|
ut uidet impressum coniecta cuspide uulnus,
|
550
|
aduolat obscura circumdata nube per auras
|
|
et ualidam duris euellit ab ossibus hastam.
|
|
ille tegit clipeo fusum per membra cruorem,
|
|
tardaque paulatim et dubio uestigia nisu
|
|
alternata trahens, auersus ab aggere cedit.
|
555
|
Nox tandem optatis terras pontumque tenebris
|
|
condidit et pugnas erepta luce diremit.
|
|
at durae inuigilant mentes molemque reponunt,
|
|
noctis opus. clausos acuunt extrema pericli
|
|
et fractis rebus uiolentior ultima uirtus.
|
560
|
hinc puer inualidique senes, hinc femina ferre
|
|
certat opem in dubiis miserando naua labori,
|
|
saxaque mananti subuectat uulnere miles.
|
|
iam patribus clarisque senum sua munia curae:
|
|
concurrunt lectosque uiros hortantur et orant
|
565
|
defessis subeant rebus reuocentque salutem
|
|
et Latia extremis implorent casibus arma.
|
|
'Ite citi, remis uelisque impellite puppim.
|
|
saucia dum castris clausa est fera, tempore Martis
|
|
utendum est rupto et grassandum ad clara periclis.
|
570
|
ite citi, deflete fidem murosque ruentis
|
|
antiquaque domo meliora accersite fata.
|
|
mandati summa est: dum stat, remeate, Saguntos.'
|
|
ast illi celerant, qua proxima litora, gressum
|
|
et fugiunt tumido per spumea caerula uelo.
|
575
|
Pellebat somnos Tithoni roscida coniunx,
|
|
ac rutilus primis sonipes hinnitibus altos
|
|
adflarat montis roseasque mouebat habenas.
|
|
iam celsa e muris extructa mole iuuentus
|
|
clausam nocturnis ostentat turribus urbem.
|
580
|
rerum omnes pendent actus, et milite maesto
|
|
laxata obsidio, ac pugnandi substitit ardor,
|
|
inque ducem uersae tanto discrimine curae.
|
|
Interea Rutulis longinqua per aequora uectis
|
|
Herculei ponto coepere existere colles
|
585
|
et nebulosa iugis attollere saxa Monoeci.
|
|
Thracius hos Boreas scopulos immitia regna
|
|
solus habet semperque rigens nunc litora pulsat,
|
|
nunc ipsas alis plangit stridentibus Alpes,
|
|
atque ubi se terris glaciali fundit ab Arcto,
|
590
|
haud ulli contra fiducia surgere uento.
|
|
uerticibus torquet rapidis mare, fractaque anhelant
|
|
aequora, et iniecto conduntur gurgite montes,
|
|
iamque uolans Rhenum Rhodanumque in nubila tollit.
|
|
hunc postquam Boreae dirum euasere furorem,
|
595
|
alternos maesti casus bellique marisque
|
|
et dubium rerum euentum sermone uolutant.
|
|
'O patria, o Fidei domus inclita, quo tua nunc sunt
|
|
fata loco? sacraene manent in collibus arces?
|
|
an cinis (heu superi) tanto de nomine restat?
|
600
|
ferte leues auras flatusque ciete secundos,
|
|
si nondum insultat templorum Poenicus ignis
|
|
culminibus, Latiaeque ualent succurrere classes.'
|
|
Talibus inlacrimant noctemque diemque querelis,
|
|
donec Laurentis puppis defertur ad oras,
|
605
|
qua pater acceptis Anienis ditior undis
|
|
in pontum flauo descendit gurgite Thybris.
|
|
hinc consanguineae subeunt iam moenia Romae.
|
|
Concilium uocat augustum castaque beatos
|
|
paupertate patres ac nomina parta triumphis
|
610
|
consul et aequantem superos uirtute senatum.
|
|
facta animosa uiros et recti sacra cupido
|
|
attollunt, hirtaeque togae neglectaque mensa
|
|
dexteraque a curuis capulo non segnis aratris.
|
|
exiguo faciles et opum non indiga corda,
|
615
|
ad paruos curru remeabant saepe penates.
|
|
In foribus sacris primoque in limine templi
|
|
captiui currus, belli decus, armaque rapta
|
|
pugnantum ducibus saeuaeque in Marte secures,
|
|
perfossi clipei et seruantia tela cruorem
|
620
|
claustraque portarum pendent: hic Punica bella,
|
|
Aegatis cernas fusaque per aequora classe
|
|
exactam ponto Libyen testantia rostra.
|
|
hic galeae Senonum pensatique improbus auri
|
|
arbiter ensis inest, Gallisque ex arce fugatis
|
625
|
arma reuertentis pompa gestata Camilli,
|
|
hic spolia Aeacidae, hic Epirotica signa
|
|
et Ligurum horrentes coni parmaeque relatae
|
|
Hispana de gente rudes Alpinaque gaesa.
|
|
Sed postquam clades patefecit et horrida bella
|
630
|
orantum squalor, praesens astare Sagunti
|
|
ante oculos uisa est extrema precantis imago.
|
|
tum senior maesto Sicoris sic incipit ore:
|
|
'Sacrata gens clara fide, quam rite fatentur
|
|
Marte satam populi ferro parere subacti,
|
635
|
ne crede emensum leuia ob discrimina pontum.
|
|
uidimus obsessam patriam murosque trementis,
|
|
et, quem insana freta aut coetus genuere ferarum,
|
|
uidimus Hannibalem. procul his a moenibus, oro,
|
|
arcete, o superi, nostroque in Marte tenete
|
640
|
fatiferae iuuenem dextrae! qua mole sonantis
|
|
exigit ille trabes! et quantus crescit in armis!
|
|
trans iuga Pyrenes, medium indignatus Hiberum,
|
|
exciuit Calpen et mersos Syrtis harenis
|
|
molitur populos maioraque moenia quaerit.
|
645
|
omnis Hiber, omnis rapidis fera Gallia turmis,
|
656
|
omnis ab aestifero sitiens Libys imminet axe.
|
|
spumeus hic medio qui surgit ab aequore fluctus,
|
646
|
si prohibere piget, uestras effringet in urbes.
|
|
an tanti pretium motus ruptique per enses
|
|
foederis hoc iuueni iurata in bella ruenti
|
|
creditis, ut statuat superatae iura Sagunto?
|
650
|
ocius ite, uiri, et nascentem extinguite flammam,
|
|
ne serae redeant post aucta pericula curae.
|
|
quamquam o, si nullus terror, non obruta iam nunc
|
|
semina fumarent belli, uestraene Sagunto
|
|
spernendum consanguineam protendere dextram?
|
655
|
per uos culta diu Rutulae primordia gentis
|
658
|
Laurentemque larem et genetricis pignora Troiae,
|
|
conseruate pios, qui permutare coacti
|
660
|
Acrisioneis Tirynthia culmina muris.
|
|
uos etiam Zanclen Siculi contra arma tyranni
|
|
iuuisse egregium, uos et Campana tueri
|
|
moenia, depulso Samnitum robore, dignum
|
|
Sigeis duxistis auis. uetus incola Dauni,
|
665
|
testor uos, fontes et stagna arcana Numici,
|
|
cum felix nimium dimitteret Ardea pubem,
|
|
sacra domumque ferens et aui penetralia Turni
|
|
ultra Pyrenen Laurentia nomina duxi.
|
|
cur ut decisa atque auulsa a corpore membra
|
670
|
despiciar, nosterque luat cur foedera sanguis?'
|
|
Tandem, ut finitae uoces, (miserabile uisu)
|
|
summissi palmas, lacerato tegmine uestis,
|
|
adfigunt proni squalentia corpora terrae.
|
|
inde agitant consulta patres curasque fatigant.
|
675
|
Lentulus, ut cernens accensae tecta Sagunti,
|
|
poscendum poenae iuuenem celerique negantis
|
|
exuri bello Carthaginis arua iubebat.
|
|
at Fabius, cauta speculator mente futuri
|
|
nec laetus dubiis parcusque lacessere Martem
|
680
|
et melior clauso bellum producere ferro,
|
|
prima super tantis rebus pensanda, ducisne
|
|
ceperit arma furor, patres an signa moueri
|
|
censuerint, mittique uiros, qui exacta reportent.
|
|
prouidus haec ritu uatis fundebat ab alto
|
685
|
pectore praemeditans Fabius surgentia bella,
|
|
ut saepe e celsa grandaeuus puppe magister,
|
|
prospiciens signis uenturum in carbasa Corum,
|
|
summo iam dudum substringit lintea malo.
|
|
sed lacrimae atque ira mixtus dolor impulit omnis
|
690
|
praecipitare latens fatum, lectique senatu,
|
|
qui ductorem adeant; si perstet surdus in armis
|
|
pactorum, uertant inde ad Carthaginis arces
|
|
nec diuum oblitis indicere bella morentur.
|
|