LIBER TERTIVS
|
|
Postquam rupta fides Tyriis et moenia castae
|
3.1
|
non aequo superum genitore euersa Sagunti,
|
|
extemplo positos finiti cardine mundi
|
|
uictor adit populos cognataque limina Gades.
|
|
nec uatum mentes agitare et praescia corda
|
5
|
cessatum super imperio: citus aequore Bostar
|
|
uela dare et rerum praenoscere fata iubetur.
|
|
prisca fides adytis longo seruatur ab aeuo,
|
|
qua sublime sedens, Cirrhaeis aemulus antris,
|
|
inter anhelantis Garamantas corniger Hammon
|
10
|
fatidico pandit uenientia saecula luco.
|
|
hinc omen coeptis et casus scire futuros
|
|
ante diem bellique uices nouisse petebat.
|
|
Exin clauigeri ueneratus numinis aras
|
|
captiuis onerat donis, quae nuper ab arce
|
15
|
uictor fumantis rapuit semusta Sagunti.
|
|
uulgatum, nec cassa fides, ab origine fani
|
|
impositas durare trabes solasque per aeuum
|
|
condentum nouisse manus. hinc credere gaudent
|
|
consedisse deum seniumque repellere templis.
|
20
|
tum, quis fas et honos adyti penetralia nosse,
|
|
femineos prohibent gressus ac limine curant
|
|
saetigeros arcere sues. nec discolor ulli
|
|
ante aras cultus: uelantur corpora lino,
|
|
et Pelusiaco praefulget stamine uertex.
|
25
|
discinctis mos tura dare atque e lege parentum
|
|
sacrificam lato uestem distinguere clauo:
|
|
pes nudus tonsaeque comae castumque cubile.
|
|
inrestincta focis seruant altaria flammae,
|
|
sed nulla effigies simulacraue nota deorum
|
30
|
maiestate locum et sacro impleuere timore.
|
|
In foribus labor Alcidae: Lernaea recisis
|
|
anguibus hydra iacet, nexuque elisa leonis
|
|
ora Cleonaei patulo caelantur hiatu.
|
|
at Stygius saeuis terrens latratibus umbras
|
35
|
ianitor, aeterno tum primum tractus ab antro,
|
|
uincla indignatur, metuitque Megaera catenas.
|
|
iuxta Thraces equi pestisque Erymanthia et altos
|
|
aeripedis ramos superantia cornua cerui.
|
|
nec leuior uinci Libycae telluris alumnus
|
40
|
matre super stratique genus deforme bimembres
|
|
Centauri frontemque minor nunc amnis Acarnan.
|
|
inter quae fulget sacratis ignibus Oete,
|
|
ingentemque animam rapiunt ad sidera flammae.
|
|
Postquam oculos uaria impleuit uirtutis imago,
|
45
|
mira dehinc cernit: surgentis mole profundi
|
|
inuectum terris subitum mare nullaque circa
|
|
litora et infuso stagnantis aequore campos.
|
|
nam qua caeruleis Nereus euoluitur antris
|
|
atque imo freta contorquet Neptunia fundo,
|
50
|
proruptum exundat pelagus, caecosque relaxans
|
|
Oceanus fontis torrentibus ingruit undis.
|
|
tum uada, ceu saeuo penitus permota tridenti,
|
|
luctantur terris tumefactum imponere pontum.
|
|
mox remeat gurges tractoque relabitur aestu,
|
55
|
ac ratis erepto campis deserta profundo,
|
|
et fusi transtris expectant aequora nautae.
|
|
Cymothoes ea regna uagae pelagique labores
|
|
Luna mouet, Luna, immissis per caerula bigis,
|
|
fertque refertque fretum, sequiturque reciproca Tethys.
|
60
|
Haec propere spectata duci; nam multa fatigant.
|
|
curarum prima exercet, subducere bello
|
|
consortem thalami paruumque sub ubere natum.
|
|
uirgineis iuuenem taedis primoque Hymenaeo
|
|
imbuerat coniunx memorique tenebat amore.
|
65
|
at puer, obsessae generatus in ore Sagunti,
|
|
bissenos Lunae nondum compleuerat orbes.
|
|
quos ut seponi stetit et secernere ab armis,
|
|
adfatur ductor: 'Spes o Carthaginis altae,
|
|
nate, nec Aeneadum leuior metus, amplior, oro,
|
70
|
sis patrio decore et factis tibi nomina condas,
|
|
qui<s> superes bellator auum; iamque aegra timoris
|
|
Roma tuos numerat lacrimandos matribus annos.
|
|
ni praesaga meos ludunt praecordia sensus,
|
|
ingens hic terris crescit labor: ora parentis
|
75
|
agnosco toruaque oculos sub fronte minacis
|
|
uagitumque grauem atque irarum elementa mearum.
|
|
si quis forte deum tantos inciderit actus
|
|
ut nostro abrumpat leto primordia rerum,
|
|
hoc pignus belli, coniunx, seruare labora.
|
80
|
cumque datum fari, duc per cunabula nostra:
|
|
tangat Elissaeas palmis puerilibus aras
|
|
et cineri iuret patrio Laurentia bella.
|
|
inde ubi flore nouo pubescet firmior aetas,
|
|
emicet in Martem et calcato foedere uictor
|
85
|
in Capitolina tumulum mihi uindicet arce.
|
|
tu uero, tanti felix quam gloria partus
|
|
expectat, ueneranda fide, discede periclis
|
|
incerti Martis durosque relinque labores.
|
|
nos clausae niuibus rupes suppostaque caelo
|
90
|
saxa manent, nos Alcidae mirante nouerca
|
|
sudatus labor et, bellis labor acrior, Alpes.
|
|
quod si promissum uertat Fortuna fauorem
|
|
laeuaque sit coeptis, te longa stare senecta
|
|
aeuumque extendisse uelim; tua iustior aetas,
|
95
|
ultra me improperae ducant cui fila sorores.'
|
|
Sic ille. at contra Cirrhaei sanguis Imilce
|
|
Castalii, quae materno de nomine dicta
|
|
(Castulo Phoebei seruat cognomina uatis)
|
|
aeque ex sacrata repetebat stirpe parentes.
|
100
|
tempore quo Bacchus populos domitabat Hiberos
|
|
concutiens thyrso atque armata Maenade Calpen,
|
|
lasciuo genitus Satyro nymphaque Myrice
|
|
Milichus indigenis late regnarat in oris
|
|
cornigeram attollens genitoris imagine frontem.
|
105
|
hinc patriam clarumque genus referebat Imilce,
|
|
barbarica paulum uitiato nomine lingua.
|
|
quae tunc sic lacrimis sensim manantibus infit:
|
|
'Mene, oblite tua nostram pendere salute,
|
|
abnuis inceptis comitem? sic foedera nota
|
110
|
primitiaeque tori, gelidos ut scandere tecum
|
|
deficiam montis coniunx tua? crede uigori
|
|
femineo. castum haud superat labor ullus amorem.
|
|
sin solo aspicimur sexu, fixumque relinqui,
|
|
cedo equidem nec fata moror; deus annuat, oro:
|
115
|
i felix, i numinibus uotisque secundis
|
|
atque acies inter flagrantiaque arma relictae
|
|
coniugis et nati curam seruare memento.
|
|
quippe nec Ausonios tantum nec tela nec ignes
|
|
quantum te metuo: ruis ipsos acer in enses
|
120
|
obiectasque caput telis, nec <te> ulla secundo
|
|
euentu satiat uirtus, tibi gloria soli
|
|
fine caret, credisque uiris ignobile letum
|
|
belligeris in pace mori. tremor implicat artus,
|
|
nec quemquam horresco, qui se tibi conferet unus.
|
125
|
sed tu, bellorum genitor, miserere nefasque
|
|
auerte et serua caput inuiolabile Teucris.'
|
|
Iamque adeo <e>gressi steterant in litore primo,
|
|
et promota ratis, pendentibus arbore nautis,
|
|
aptabat sensim pulsanti carbasa uento,
|
130
|
cum lenire metus properans aegramque leuare
|
|
attonitis mentem curis sic Hannibal orsus:
|
|
'Ominibus parce et lacrimis, fidissima coniunx.
|
|
et pace et bello cunctis stat terminus aeui,
|
|
extremumque diem primus tulit; ire per ora
|
135
|
nomen in aeternum pa<u>cis mens ignea donat,
|
|
quos pater aetheriis caelestum destinat oris.
|
|
an Romana iuga et famulas Carthaginis arces
|
|
perpetiar? stimulant manes noctisque per umbras
|
|
increpitans genitor, stant arae atque horrida sacra
|
140
|
ante oculos, breuitasque uetat mutabilis horae
|
|
prolatare diem. sedeamne, ut nouerit una
|
|
me tantum Carthago, et, qui sim, nesciat omnis
|
|
gens hominum, letique metu decora alta relinquam?
|
|
quantum etenim distant a morte silentia uitae?
|
145
|
nec tamen incautos laudum exhorresce furores.
|
|
et nobis est lucis honos, gaudetque senecta
|
|
gloria, cum longo titulis celebratur in aeuo.
|
|
te quoque magna manent suscepti praemia belli.
|
|
dent modo se superi, Thybris tibi seruiet omnis
|
150
|
Iliacaeque nurus et diues Dardanus auri.'
|
|
dumque ea permixtis inter se fletibus orant,
|
|
confisus pelago celsa de puppe magister
|
|
cunctantem ciet. abripitur diuulsa marito.
|
|
haerent intenti uultus et litora seruant,
|
155
|
donec, iter liquidum uolucri rapiente carina,
|
|
consumpsit uisus pontus tellusque recessit.
|
|
At Poenus belli curis auertere amorem
|
|
apparat et repetit properato moenia gressu.
|
|
quae dum perlustrat crebroque obit omnia uisu,
|
160
|
tandem sollicito cessit uis dura labori,
|
|
belligeramque datur somno componere mentem.
|
|
Tum pater omnipotens, gentem exercere periclis
|
|
Dardaniam et fama saeuorum tollere ad astra
|
|
bellorum meditans priscosque referre labores,
|
165
|
praecipitat consulta uiri segnemque quietem
|
|
terret et immissa rumpit formidine somnos.
|
|
iamque per umentem noctis Cyllenius umbram
|
|
aligero lapsu portabat iussa parentis.
|
|
nec mora. mulcentem securo membra sopore
|
170
|
adgreditur iuuenem ac monitis incessit amaris:
|
|
'Turpe duci totam somno consumere noctem,
|
|
o rector Libyae. uigili stant bella magistro.
|
|
iam maria effusas cernes turbare carinas
|
|
et Latiam toto pubem uolitare profundo,
|
175
|
dum lentus coepti terra cunctaris Hibera.
|
|
scilicet id satis est decoris memorandaque uirtus,
|
|
quod tanto cecidit molimine Graia Saguntos?
|
|
en age, si quid inest animo par fortibus ausis,
|
|
fer gressus agiles mecum et comitare uocantem
|
180
|
(respexisse ueto: monet hoc pater ille deorum):
|
|
uictorem ante altae statuam te moenia Romae.'
|
|
Iamque uidebatur dextram iniectare graduque
|
|
laetantem trahere in Saturnia regna citato,
|
|
cum subitus circa fragor et uibrata per auras
|
185
|
exterrent saeuis a tergo sibila linguis,
|
|
ingentique metu diuum praecepta pauenti
|
|
effluxere uiro, et turbatus lumina flectit.
|
|
ecce iugis rapiens siluas ac robora uasto
|
|
contorta amplexu tractasque per inuia rupes
|
190
|
ater letifero stridebat turbine serpens.
|
|
quantus non aequas perlustrat flexibus Arctos
|
|
et geminum lapsu sidus circumligat Anguis,
|
|
immani tantus fauces diducit hiatu
|
|
attollensque caput nimbosis montibus aequat.
|
195
|
congeminat sonitus rupti uiolentia caeli
|
|
imbriferamque hiemem permixta grandine torquet.
|
|
hoc trepidus monstro (neque enim sopor ille nec altae
|
|
uis aderat noctis, uirgaque fugante tenebras
|
|
miscuerat lucem somno deus) ardua quae sit,
|
200
|
scitatur, pestis terrasque urgentia membra
|
|
quo ferat et quosnam populos deposcat hiatu.
|
|
cui gelidis almae Cyllenes editus antris:
|
|
'Bella uides optata tibi. te maxima bella,
|
|
te strages nemorum, te moto turbida caelo
|
205
|
tempestas caedesque uirum magnaeque ruinae
|
|
Idaei generis lacrimosaque fata secuntur.
|
|
quantus per campos populatis montibus actas
|
|
contorquet siluas squalenti tergore serpens
|
|
et late umectat terras spumante ueneno,
|
210
|
tantus perdomitis decurrens Alpibus atro
|
|
inuolues bello Italiam tantoque fragore
|
|
eruta conuulsis prosternes oppida muris.'
|
|
His aegrum stimulis liquere deusque soporque.
|
|
it membris gelidus sudor, laetoque pauore
|
215
|
promissa euoluit somni noctemque retractat.
|
|
iamque deum regi Martique sub omine fausto
|
|
instauratus honos, niueoque ante omnia tauro
|
|
placatus meritis monitor Cyllenius aris.
|
|
extemplo edicit conuellere signa, repensque
|
220
|
castra quatit clamor permixtis dissona linguis.
|
|
Prodite, Calliope, famae, quos horrida coepta
|
|
excierint populos tulerintque in regna Latini,
|
|
et quas indomitis urbes armarit Hiberis
|
|
quasque Paraetonio glomerarit litore turmas
|
225
|
ausa sibi Libye rerum deposcere frenos
|
|
et terris mutare iugum. †non ulla nec umquam
|
|
saeuior it trucibus tempestas acta procellis,
|
|
†nec bellum ruptis tam dirum mille carinis
|
|
acrius infremuit trepidumque exterruit orbem.
|
230
|
Princeps signa tulit Tyria Carthagine pubes,
|
|
membra leuis celsique decus fraudata superbum
|
|
corporis, at docilis fallendi et nectere tectos
|
|
numquam tarda dolos. rudis his tum parma, breuique
|
|
bellabant ense; at uestigia nuda, sinusque
|
235
|
cingere inadsuetum, et rubrae uelamine uestis
|
|
ars erat in pugna fusum occuluisse cruorem.
|
|
his rector fulgens ostro super altior omnis
|
|
germanus nitet Hannibalis gratoque tumultu
|
|
Mago quatit currus et fratrem spirat in armis.
|
240
|
Proxima Sidoniis Vtica est effusa maniplis,
|
|
prisca situ ueterisque ante arces condita Byrsae.
|
|
tunc, quae Sicanio praecinxit litora muro
|
|
in clipei speciem curuatis turribus, Aspis.
|
|
sed dux in sese conuerterat ora Sychaeus,
|
245
|
Hasdrubalis proles, cui uano corda tumore
|
|
maternum implebat genus, et resonare superbo
|
|
Hannibal haud umquam cessabat auunculus ore.
|
|
Adfuit undosa cretus Berenicide miles,
|
|
nec, tereti dextras in pugnam armata dolone,
|
250
|
destituit Barce sitientibus arida uenis.
|
|
nec non Cyrene Pelopei stirpe nepotis
|
|
Battiadas prauos fidei stimulauit in arma.
|
|
quos trahit, antiquo laudatus Hamilcare quondam,
|
|
consilio uiridis, sed belli serus, Ilertes.
|
255
|
Sabratha tum Tyrium uulgus Sarranaque Leptis
|
|
Oeaque Trinacrios Afris permixta colonos
|
|
et Tingim rapido mittebat ab aequore Lixus.
|
|
tum Vaga et antiquis dilectus regibus Hippo,
|
|
quaeque procul cauit non aequos Ruspina fluctus,
|
260
|
et Zama et uberior Rutulo nunc sanguine Thapsus.
|
|
ducit tot populos, ingens et corpore et armis,
|
|
Herculeam factis seruans ac nomine famam,
|
|
Antaeus celsumque caput super agmina tollit.
|
|
Venere Aethiopes, gens haud incognita Nilo,
|
265
|
qui magneta secant: solis honor ille, metallo
|
|
intactum chalybem uicino ducere saxo.
|
|
his simul immitem testantes corpore solem
|
|
exusti uenere Nubae. non aerea cassis
|
|
nec lorica riget ferro, non tenditur arcus:
|
270
|
tempora multiplici mos est defendere lino
|
|
et lino munire latus scelerataque sucis
|
|
spicula derigere et ferrum infamare ueneno.
|
|
tum primum castris Phoenicum tendere ritu
|
|
Cinyphii didicere Macae. squalentia barba
|
275
|
ora uiris, umerosque tegunt uelamine capri
|
|
saetigero; panda manus est armata cateia.
|
|
uersicolor contra caetra et falcatus ab arte
|
|
ensis Adyrmachidis ac laeuo tegmina crure.
|
|
sed mensis asper populus uictuque maligno:
|
280
|
nam calida tristes epulae torrentur harena.
|
|
quin et Massyli fulgentia signa tulere,
|
|
Hesperidum ueniens lucis domus ultima terrae.
|
|
praefuit intortos demissus uertice crinis
|
|
Bocchus atrox, qui sacratas in litore siluas
|
285
|
atque inter frondes reuirescere uiderat aurum.
|
|
Vos quoque desertis in castra mapalibus itis,
|
|
misceri gregibus Gaetulia sueta ferarum
|
|
indomitisque loqui et sedare leonibus iras.
|
|
nulla domus: plaustris habitant; migrare per arua
|
290
|
mos atque errantes circumuectare penates.
|
|
hinc mille alipedes turmae (uelocior Euris
|
|
et doctus uirgae sonipes) in castra ruebant:
|
|
ceu, pernix cum densa uagis latratibus implet
|
|
uenator dumeta Lacon, aut exigit Vmber
|
295
|
nare sagax e calle feras, perterrita late
|
|
agmina praecipitant uolucres formidine cerui.
|
|
hos agit haud laeto uultu nec fronte serena
|
|
Asbytes nuper caesae germanus Acherras.
|
|
Marmaridae, medicum uulgus, strepuere cateruis,
|
300
|
ad quorum cantus serpens oblita ueneni,
|
|
ad quorum tactum mites iacuere cerastae.
|
|
tum, chalybis pauper, Baniurae cruda iuuentus,
|
|
contenti parca durasse hastilia flamma,
|
|
miscebant auidi trucibus fera murmura linguis.
|
305
|
necnon Autololes, leuibus gens ignea plantis,
|
|
cui sonipes cursu, cui cesserit incitus amnis,
|
|
tanta fuga est: certant pennae, campumque uolatu
|
|
cum rapuere, pedum frustra uestigia quaeras.
|
|
spectati castris, quos suco nobilis arbor
|
310
|
et dulci pascit lotos nimis hospita baca,
|
|
quique atro rabidas efferuescente ueneno
|
|
dipsadas immensis horrent Garamantes harenis.
|
|
fama docet, caesae rapuit cum Gorgonis ora
|
|
Perseus, in Libyam dirum fluxisse cruorem:
|
315
|
inde Medusaeis terram exundasse chelydris.
|
|
milibus his ductor spectatus Marte Choaspes,
|
|
Neritia Meni<n>ge satus, cui tragula semper
|
|
fulmineam armabat, celebratum missile, dextram.
|
|
huc coit aequoreus Nasamon, inuadere fluctu
|
320
|
audax naufragia et praedas auellere ponto,
|
|
huc, qui stagna colunt Tritonidos alta paludis,
|
|
qua uirgo, ut fama est, bellatrix edita lympha
|
|
inuento primam Libyen perfudit oliuo.
|
|
Necnon totus adest Vesper populique reposti.
|
325
|
Cantaber ante omnis, hiemisque aestusque famisque
|
|
inuictus palmamque ex omni ferre labore.
|
|
mirus amor populo, cum pigra incanuit aetas,
|
|
imbelles iam dudum annos praeuertere saxo
|
|
nec uitam sine Marte pati. quippe omnis in armis
|
330
|
lucis causa sita, et damnatum uiuere paci.
|
|
Venit et Aurorae lacrimis perfusus, in orbem
|
|
diuersum patrias fugit cum deuius oras,
|
|
armiger Eoi non felix Memnonis Astyr.
|
|
his paruus sonipes nec Marti natus, at idem
|
335
|
aut inconcusso glomerat uestigia dorso,
|
|
aut molli pacata celer rapit esseda collo.
|
|
Cydnus agit, iuga Pyrenes uenatibus acer
|
|
metiri iaculoue extendere proelia Mauro.
|
|
Venere et Celtae sociati nomen Hiberis.
|
340
|
his pugna cecidisse decus, corpusque cremari
|
|
tale nefas: caelo credunt superisque referri,
|
|
impastus carpat si membra iacentia uultur.
|
|
Fibrarum et pennae diuinarumque sagacem
|
|
flammarum misit diues Callaecia pubem,
|
345
|
barbara nunc patriis ululantem carmina linguis,
|
|
nunc pedis alterno percussa uerbere terra
|
|
ad numerum resonas gaudentem plaudere caetras.
|
|
haec requies ludusque uiris, ea sacra uoluptas.
|
|
cetera femineus peragit labor: addere sulco
|
350
|
semina et impresso tellurem uertere aratro
|
|
segne uiris. quicquid duro sine Marte gerundum,
|
|
Callaici coniunx obit inrequieta mariti.
|
|
hos Viriathus agit Lusitanumque remotis
|
|
extractum lustris, primo Viriathus in aeuo,
|
355
|
nomen Romanis factum mox nobile damnis.
|
|
Nec Cerretani, quondam Tirynthia castra,
|
|
aut Vasco insuetus galeae ferre arma morati,
|
|
non, quae Dardanios post uidit, Ilerda, furores,
|
|
nec qui Massageten monstrans feritate parentem
|
360
|
cornipedis fusa satiaris, Concane, uena.
|
|
iamque Ebusus Phoenissa mouet, mouet Arbacus arma
|
|
aclyde uel tenui pugnax instare ueruto,
|
|
iam cui Tlepolemus sator et cui Lindus origo,
|
|
funda bella ferens Baliaris et alite plumbo,
|
365
|
et quos nunc Grauios uiolato nomine Graium
|
|
Oeneae misere domus Aetolaque Tyde.
|
|
dat Carthago uiros, Teucro fundata uetusto,
|
|
Phocaicae dant Emporiae, dat Tarraco pubem
|
|
uitifera et Latio tantum cessura Lyaeo.
|
370
|
hos inter clara thoracis luce nitebat
|
|
Sedetana cohors, quam Sucro rigentibus undis
|
|
atque altrix celsa mittebat Saetabis arce,
|
|
Saetabis et telas Arabum spreuisse superba
|
|
et Pelusiaco filum componere lino.
|
375
|
Mandonius populis domitorque insignis equorum
|
|
imperitat Caeso, et socio stant castra labore.
|
|
At Vettonum alas Balarus probat aequore aperto,
|
|
hic adeo, cum uer placidum flatusque tepescit,
|
|
concubitus seruans tacitos grex perstat equarum
|
380
|
et Venerem occultam genitali concipit aura.
|
|
sed non multa dies generi, properatque senectus,
|
|
septimaque his stabulis longissima ducitur aestas.
|
|
At non Sarmaticos attollens Vxama muros
|
|
tam leuibus persultat equis: hinc uenit in arma
|
385
|
haud aeui fragilis sonipes crudoque uigore
|
|
asper frena pati aut iussis parere magistris.
|
|
Rhyndacus his ductor, telum sparus; ore ferarum
|
|
et rictu horrificant galeas. uenatibus aeuum
|
|
transigitur, uel more patrum uis raptaque pascunt.
|
390
|
Fulget praecipuis Parnasia Castulo signis
|
|
et celebre Oceano atque alternis aestibus Hispal
|
|
ac Nebrissa dei Nysaeis conscia thyrsis,
|
|
quam Satyri coluere leues redimitaque sacra
|
|
nebride et arcano Maenas nocturna Lyaeo.
|
395
|
Arganthoniacos armat Carteia nepotes.
|
|
rex proauis fuit humani ditissimus aeui,
|
|
ter denos decies emensus belliger annos.
|
|
armat Tartessos stabulanti conscia Phoebo
|
|
et Munda Emathios Italis paritura labores.
|
400
|
nec decus auriferae cessauit Corduba terrae.
|
|
hos duxere uiros flauenti uertice Phorcys
|
|
spiciferisque grauis bellator Arauricus oris,
|
|
aequales aeui, genuit quos ubere ripa
|
|
Palladio Baetes umbratus cornua ramo.
|
405
|
Talia Sidonius per campos agmina ductor
|
|
puluere nigrantis raptat lustransque sub armis,
|
|
qua uisu comprendere erat, fulgentia signa
|
|
ibat ouans longaque umbram tellure trahebat.
|
|
non aliter, quotiens perlabitur aequora curru
|
410
|
extremamque petit, Phoebea cubilia, Tethyn
|
|
frenatis Neptunus equis, fluit omnis ab antris
|
|
Nereidum chorus et sueto certamine nandi
|
|
candida perspicuo conuertunt brachia ponto.
|
|
At Pyrenaei frondosa cacumina montis
|
415
|
turbata Poenus terrarum pace petebat.
|
|
Pyrene celsa nimbosi uerticis arce
|
|
diuisos Celtis late prospectat Hiberos
|
|
atque aeterna tenet magnis diuortia terris.
|
|
nomen Bebrycia duxere a uirgine colles,
|
420
|
hospitis Alcidae crimen, qui, sorte laborum
|
|
Geryonae peteret cum longa tricorporis arua,
|
|
possessus Baccho saeua Bebrycis in aula
|
|
lugendam formae sine uirginitate reliquit
|
|
Pyrenen, letique deus, si credere fas est,
|
425
|
causa fuit leti miserae deus. edidit aluo
|
|
namque ut serpentem patriasque exhorruit iras,
|
|
confestim dulcis liquit turbata penates.
|
|
tum noctem Alcidae solis plangebat in antris
|
|
et promissa uiri siluis narrabat opacis,
|
430
|
donec maerentem ingratos raptoris amores
|
|
tendentemque manus atque hospitis arma uocantem
|
|
diripuere ferae. laceros Tirynthius artus,
|
|
dum remeat uictor, lacrimis perfudit et amens
|
|
palluit inuento dilectae uirginis ore.
|
435
|
at uoce Herculea percussa cacumina montis
|
|
intremuere iugis: maesto clamore ciebat
|
|
Pyrenen, scopulique omnes ac lustra ferarum
|
|
Pyrenen resonant. tumulo tum membra reponit
|
|
supremum inlacrimans, nec honos intercidit aeuo,
|
440
|
defletumque tenent montes per saecula nomen.
|
|
Iamque per et collis et densos abiete lucos
|
|
Bebryciae Poenus fines transcenderat aulae.
|
|
inde ferox quaesitum armis per inhospita rura
|
|
Volcarum populatur iter tumidique minaces
|
445
|
accedit Rhodani festino milite ripas.
|
|
aggeribus caput Alpinis et rupe niuali
|
|
proserit in Celtas ingentemque extrahit amnem
|
|
spumanti Rhodanus proscindens gurgite campos
|
|
ac propere in pontem lato ruit incitus alueo.
|
450
|
auget opes stanti similis tacitoque liquore
|
|
mixtus Arar, quem gurgitibus complexus anhelis
|
|
cunctantem immergit pelago raptumque per arua
|
|
ferre uetat patrium uicina ad litora nomen.
|
|
inuadunt alacres inimicum pontibus amnem:
|
455
|
nunc celso capite et ceruicibus arma tuentur,
|
|
nunc ualidis gurges certatim frangitur ulnis.
|
|
fluminea sonipes religatus ducitur alno,
|
|
belua nec retinet tardante Libyssa timore.
|
|
nam trabibus uada et iniecta tellure repertum
|
460
|
conexas operire trabes ac ducere in altum
|
|
paulatim ripae resolutis aggere uinclis.
|
|
at gregis inlapsu fremebundo territus atras
|
|
expauit moles Rhodanus stagnisque refusis
|
|
torsit harenoso minitantia murmura fundo.
|
465
|
Iamque Tricastinis incedit finibus agmen,
|
|
iam facilis campos, iam rura Vocontia carpit.
|
|
turbidus hic truncis saxisque Druentia laetum
|
|
ductoris uastauit iter. namque Alpibus ortus
|
|
auulsas ornos et adesi fragmina montis
|
470
|
cum sonitu uoluens fertur latrantibus undis
|
|
ac uada translato mutat fallacia cursu,
|
|
non pediti fidus, patulis non puppibus aequus.
|
|
et tunc imbre recens fuso correpta sub armis
|
|
corpora multa uirum spumanti uertice torquens
|
475
|
immersit fundo laceris deformia membris.
|
|
Sed iam praeteritos ultra meminisse labores
|
|
conspectae propius dempsere pauentibus Alpes.
|
|
cuncta gelu canaque aeternum grandine tecta
|
|
aequaeuam glaciem cohibent: riget ardua montis
|
480
|
aetherii facies surgentique obuia Phoebo
|
|
duratas nescit flammis mollire pruinas.
|
|
quantum Tartareus regni pallentis hiatus
|
|
ad manis imos atque atrae stagna paludis
|
|
a supera tellure patet, tam longa per auras
|
485
|
erigitur tellus et caelum intercipit umbra.
|
|
nullum uer usquam nullique aestatis honores.
|
|
sola iugis habitat diris sedesque tuetur
|
|
perpetuas deformis hiemps; illa undique nubes
|
|
huc atras agit et mixtos cum grandine nimbos.
|
490
|
iam cuncti flatus uentique furentia regna
|
|
Alpina posuere domo. caligat in altis
|
|
obtutus saxis, abeuntque in nubila montes.
|
|
mixtus Athos Tauro Rhodopeque adiuncta Mimanti
|
|
Ossaque cum Pelio cumque Haemo cesserit Othrys.
|
495
|
primus inexpertas adiit Tirynthius arces.
|
|
scindentem nubes frangentemque ardua montis
|
|
spectarunt superi longisque ab origine saeclis
|
|
intemerata gradu magna ui saxa domantem.
|
|
At miles dubio tardat uestigia gressu,
|
500
|
impia ceu sacros in finis arma per orbem,
|
|
Natura prohibente, ferant diuisque repugnent.
|
|
contra quae ductor—non Alpibus ille nec ullo
|
|
turbatus terrore loci, sed languida maestis
|
|
corda uirum fouet hortando reuocatque uigorem:
|
505
|
'Non pudet obsequio superum fessosque secundis,
|
|
post belli decus atque acies, dare terga niuosis
|
|
montibus et segnes summittere rupibus arma?
|
|
nunc, o nunc, socii, dominantis moenia Romae
|
|
credite uos summumque Iouis conscendere culmen.
|
510
|
hic labor Ausoniam et dabit hic in uincula Thybrim.'
|
|
nec mora. commotum promissis ditibus agmen
|
|
erigit in collem et uestigia linquere nota
|
|
Herculis edicit magni crudisque locorum
|
|
ferre pedem ac proprio turmas euadere calle.
|
515
|
rumpit inaccessos aditus atque ardua primus
|
|
exuperat summaque uocat de rupe cohortes.
|
|
tum, qua durati concreto frigore collis
|
|
lubrica frustratur canenti semita cliuo,
|
|
luctantem ferro glaciem cremat: haurit hiatu
|
520
|
nix resoluta uiros altoque e culmine praeceps
|
|
umenti turmas operit delapsa ruina.
|
|
interdum aduerso glomeratas turbine Corus
|
|
in media ora niues fuscis agit horridus alis,
|
|
aut rursum immani stridens auulsa procella
|
525
|
nudatis rapit arma uiris uoluensque per orbem
|
|
contorto rotat in nubes sublimia flatu.
|
|
quoque magis subiere iugo atque euadere nisi
|
|
erexere gradum, crescit labor. ardua supra
|
|
sese aperit fessis et nascitur altera moles,
|
530
|
unde nec edomitos exudatosque labores
|
|
respexisse libet: tanta formidine plana
|
|
exterrent repetita oculis, atque una pruinae
|
|
canentis, quocumque datur permittere uisus,
|
|
ingeritur facies. medio sic nauita ponto,
|
535
|
cum dulcis liquit terras et inania nullos
|
|
inueniunt uentos securo carbasa malo,
|
|
immensas prospectat aquas ac uicta profundis
|
|
aequoribus fessus renouat sua lumina caelo.
|
|
Iamque super clades atque importuna locorum
|
540
|
inluuie rigidaeque comae squalore perenni
|
|
horrida semiferi promunt e rupibus ora,
|
|
atque effusa cauis exesi pumicis antris
|
|
Alpina inuadit manus adsuetoque uigore
|
|
per dumos notasque niues atque inuia pernix
|
545
|
clausum montiuagis infestat cursibus hostem.
|
|
mutatur iam forma locis. hic sanguine multo
|
|
infectae rubuere niues, hic nescia uinci
|
|
paulatim glacies cedit tepefacta cruore,
|
|
dumque premit sonipes duro uestigia cornu,
|
550
|
ungula perfossis haesit compressa pruinis.
|
|
nec pestis lapsus simplex: abscisa relincunt
|
|
membra gelu, fractosque asper rigor amputat artus.
|
|
bis senos soles, totidem per uulnera saeuas
|
|
emensi noctes optato uertice sidunt
|
555
|
castraque praeruptis suspendunt ardua saxis.
|
|
At Venus, ancipiti mentem labefacta timore,
|
|
adfatur genitorem et rumpit maesta querelas:
|
|
'Quis poenae modus aut pereundi terminus, oro,
|
|
Aeneadis erit, et quando terrasque fretumque
|
560
|
emensis sedisse dabis? cur pellere nostros
|
|
a te concessa Poenus parat urbe nepotes?
|
|
Alpibus imposuit Libyam finemque minatur
|
|
imperio. casus metuit iam Roma Sagunti.
|
|
quo Troiae extremos cineres sacramque ruinam
|
565
|
Assaracique larem et Vestae secreta feramus?
|
|
da sedem, genitor, tutisque iacere. parumne est
|
|
exilia errantis totum quaesisse per orbem?
|
|
anne iterum capta repetentur Pergama Roma?'
|
|
His Venus, et contra genitor sic deinde profatur:
|
570
|
'Pelle metus, neu te Tyriae conamina gentis
|
|
turbarint, Cytherea: tenet longumque tenebit
|
|
Tarpeias arces sanguis tuus. hac ego Martis
|
|
mole uiros spectare paro atque expendere bello.
|
|
gens ferri patiens ac laeta domare labores
|
575
|
paulatim antiquo patrum desuescit honori,
|
|
atque ille, haud umquam parcus pro laude cruoris
|
|
et semper famae sitiens, obscura sedendo
|
|
tempora agit mutum uoluens inglorius aeuum
|
|
sanguine de nostro populus, blandoque ueneno
|
580
|
desidiae uirtus paulatim euicta senescit.
|
|
magnae molis opus multoque labore parandum,
|
|
tot populos inter soli sibi poscere regna.
|
|
iamque tibi ueniet tempus quo maxima rerum
|
|
nobilior sit Roma malis. hinc nomina nostro
|
585
|
non indigna polo referet labor, hinc tibi Paulus,
|
|
hinc Fabius gratusque mihi Marcellus opimis.
|
|
hi tantum parient Latio per uulnera regnum
|
|
quod luxu et multum mutata mente nepotes
|
|
non tamen euertisse queant. iamque ipse creatus
|
590
|
qui Poenum reuocet patriae Latioque repulsum
|
|
ante suae muros Carthaginis exuat armis.
|
|
hinc, Cytherea, tuis longo regnabitur aeuo.
|
|
exin se Curibus uirtus caelestis ad astra
|
|
efferet, et sacris augebit nomen Iulis
|
595
|
bellatrix gens bacifero nutrita Sabino.
|
|
hinc pater ignotam donabit uincere Thylen
|
|
inque Caledonios primus trahet agmina lucos,
|
|
compescet ripis Rhenum, reget impiger Afros
|
|
palmiferamque senex bello domitabit Idymen.
|
600
|
nec Stygis ille lacus uiduataque lumine regna,
|
|
sed superum sedem nostrosque tenebit honores.
|
|
tum iuuenis magno praecellens robore mentis
|
|
excipiet patriam molem celsusque feretur
|
|
aequatum imperio tollens caput. hic fera gentis
|
605
|
bella Palaestinae primo delebit in aeuo.
|
|
at tu transcendes, Germanice, facta tuorum,
|
|
iam puer auricomo praeformidate Batauo.
|
|
nec te terruerint Tarpei culminis ignes:
|
|
sacrilegas inter flammas seruabere terris.
|
610
|
nam te longa manent nostri consortia mundi.
|
|
huic laxos arcus olim Gangetica pubes
|
|
summittet, uacuasque ostendent Bactra pharetras.
|
|
hic et ab Arctoo currus aget axe per urbem,
|
|
ducet et Eoos, Baccho cedente, triumphos.
|
615
|
idem indignantem tramittere Dardana signa
|
|
Sarmaticis uictor compescet sedibus Histrum.
|
|
quin et Romuleos superabit uoce nepotes
|
|
quis erit eloquio partum decus. huic sua Musae
|
|
sacra ferent, meliorque lyra, cui substitit Hebrus
|
620
|
et uenit Rhodope, Phoebo miranda loquetur.
|
|
ille etiam, qua prisca, uides, stat regia nobis,
|
|
aurea Tarpeia ponet Capitolia rupe
|
|
et iunget nostro templorum culmina caelo.
|
|
tunc, o nate deum diuosque dature, beatas
|
625
|
imperio terras patrio rege. tarda senectam
|
|
hospitia excipient caeli, solioque Quirinus
|
|
concedet, mediumque parens fraterque locabunt:
|
|
siderei iuxta radiabunt tempora nati.'
|
|
Dum pandit seriem uenturi Iuppiter aeui,
|
630
|
ductor Agenoreus tumulis delatus iniquis
|
|
lapsantem dubio deuexa per inuia nisu
|
|
firmabat gressum atque umentia saxa premebat.
|
|
non acies hostisue tenet, sed prona minaci
|
|
praerupto turbant et cautibus obuia rupes.
|
635
|
stant clausi maerentque moras et dura uiarum.
|
|
nec refouere datur torpentia membra quiete:
|
|
noctem operi iungunt et robora ferre coactis
|
|
approperant umeris ac raptas collibus ornos.
|
|
iamque ubi nudarunt silua densissima montis,
|
640
|
aggessere trabes, rapidisque accensus in orbem
|
|
excoquitur flammis scopulus: mox proruta ferro
|
|
dat gemitum putris resoluto pondere moles
|
|
atque aperit fessis antiqui regna Latini.
|
|
his tandem ignotas transgressus casibus Alpes
|
645
|
Taurinis ductor statuit tentoria campis.
|
|
Interea uoces Iouis atque oracula portans
|
|
emensis aderat Garamantum laetus harenis
|
|
Bostar et ut uiso stimulabat corda Tonante:
|
|
'Maxime Belide, patriis qui moenibus arces
|
650
|
seruitium dextra, Libycas penetrauimus aras.
|
|
nos tulit ad superos perfundens sidera Syrtis,
|
|
nos paene aequoribus tellus uiolentior hausit.
|
|
ad finem caeli medio tenduntur ab orbe
|
|
squalentes campi. tumulum Natura negauit
|
655
|
immensis spatiis, nisi quem caua nubila torquens
|
|
construxit turbo impacta glomeratus harena,
|
|
uel si perfracto populatus carcere terras
|
|
Africus et pontum spargens super aera Corus
|
|
inuasere truces capientem proelia campum
|
660
|
inque uicem ingesto cumularunt puluere montis.
|
|
has obseruatis ualles enauimus astris.
|
|
namque dies confundit iter, peditemque profundo
|
|
errantem campo et semper media arua uidentem
|
|
Sidoniis Cynosura regit fidissima nautis.
|
665
|
uerum ubi defessi lucos nemorosaque regna
|
|
cornigeri Iouis et fulgentia templa subimus,
|
|
exceptos hospes tectis inducit Arisbas.
|
|
stat fano uicina, nouum et memorabile, lympha,
|
|
quae nascente die, quae deficiente tepescit
|
670
|
quae<que> riget, medius cum sol accendit Olympum,
|
|
atque eadem rursum nocturnis feruet in umbris.
|
|
tum loca plena deo, dites sine uomere glaebas
|
|
ostentat senior laetaque ita mente profatur:
|
|
"Has umbras nemorum et conexa cacumina caelo
|
675
|
calcatosque Ioui lucos prece, Bostar, adora.
|
|
nam cui dona Iouis non diuulgata per orbem,
|
|
in gremio Thebes geminas sedisse columbas?
|
|
quarum Chaonias pennis quae contigit oras
|
|
implet fatidico <Do>donida murmure quercum.
|
680
|
at quae Carpathium super aequor uecta per auras
|
|
in Libyen niueis tranauit concolor alis
|
|
hanc sedem templo Cythereia condidit ales;
|
|
hic, ubi nunc aram lucosque uidetis opacos,
|
|
ductore electo gregis, admirabile dictu,
|
685
|
lanigeri capitis media inter cornua perstans,
|
|
Marmaricis ales populis responsa canebat.
|
|
mox subitum nemus atque annoso robore lucus
|
|
exiluit, qualesque premunt nunc sidera quercus
|
|
a prima uenere die: prisco inde pauore
|
690
|
arbor numen habet coliturque tepentibus aris."
|
|
dumque ea miramur, subito stridore tremendum
|
|
impulsae patuere fores, maiorque repente
|
|
lux oculos ferit. ante aras stat ueste sacerdos
|
|
effulgens niuea, et populi concurrere certant.
|
695
|
inde ubi mandatas effudi pectore uoces,
|
|
ecce intrat subitus uatem deus. alta sonoro
|
|
conlisis trabibus uoluuntur murmura luco,
|
|
ac maior nota iam uox prorumpit in auras:
|
|
"Tenditis in Latium belloque agitare paratis
|
700
|
Assaraci prolem, Libyes. coepta aspera cerno
|
|
Gradiuumque trucem currus iam scandere et atram
|
|
in latus Hesperium flammam expirare furentis
|
|
cornipedes multoque fluentia sanguine lora.
|
|
tu, qui pugnarum euentus extremaque fati
|
705
|
deposcis claroque ferox das uela labori,
|
|
inuade Aetoli ductoris Iapyga campum.
|
|
Sidonios augebis auos nullique relinques
|
|
altius Ausoniae penetrare in uiscera gentis,
|
|
donec uicta tibi trepidabunt Dardana regna.
|
710
|
nec ponet pubes umquam Saturnia curam
|
|
dum carpet superas in terris Hannibal auras."'
|
|
Talia portabat laetis oracula Bostar
|
|
impleratque uiros pugnae propioris amore.
|
|