| Exim Romanus laudat iuvenem omissis praecipitibus | 15.29.1 |
| tuta et salutaria capessentem: ille de nobilitate generis | |
| multum praefatus, cetera temperanter adiungit: iturum | |
| quippe Romam laturumque novum Caesari decus, non | |
| adversis Parthorum rebus supplicem Arsaciden. tum | 5 |
| placuit Tiridaten ponere apud effigiem Caesaris insigne | |
| regium nec nisi manu Neronis resumere; et conloquium | |
| osculo finitum. dein paucis diebus interiectis magna | |
| utrimque specie inde eques compositus per turmas et | |
| insignibus patriis, hinc agmina legionum stetere fulgentibus | 10 |
| aquilis signisque et simulacris deum in modum templi: | |
| medio tribunal sedem curulem et sedes effigiem Neronis | |
| sustinebat. ad quam progressus Tiridates, caesis ex more | |
| victimis, sublatum capiti diadema imagini subiecit, magnis | |
| apud cunctos animorum motibus, quos augebat insita adhuc | 15 |
| oculis exercituum Romanorum caedes aut obsidio: at nunc | |
| versos casus; iturum Tiridaten ostentui gentibus quanto | |
| minus quam captivum? |