| Contra qui opperiendum domi censebant, de ipso | 16.26.1 |
| Thrasea eadem, sed ludibria et contumelias imminere: sub- | |
| traheret auris conviciis et probris. non solum Cossutianum | |
| aut Eprium ad scelus promptos: superesse qui forsitan | |
| manus ictusque per immanitatem ausuri sint; etiam bonos | 5 |
| metu sequi. detraheret potius senatui quem perornavisset | |
| infamiam tanti flagitii et relinqueret incertum quid viso | |
| Thrasea reo decreturi patres fuerint. ut Neronem flagitio- | |
| rum pudor caperet inrita spe agitari; multoque magis | |
| timendum ne in coniugem, in filiam, in cetera pignora eius | 10 |
| saeviret. proinde intemeratus, impollutus, quorum vestigiis | |
| et studiis vitam duxerit, eorum gloria peteret finem. aderat | |
| consilio Rusticus Arulenus, flagrans iuvenis, et cupidine | |
| laudis offerebat se intercessurum senatus consulto: nam | |
| plebei tribunus erat. cohibuit spiritus eius Thrasea ne | 15 |
| vana et reo non profutura, intercessori exitiosa inciperet. | |
| sibi actam aetatem, et tot per annos continuum vitae ordi- | |
| nem non deserendum: illi initium magistratuum et integra | |
| quae supersint. multum ante secum expenderet quod tali | |
| in tempore capessendae rei publicae iter ingrederetur. ce- | 20 |
| terum ipse an venire in senatum deceret meditationi suae | |
| reliquit. |