<FLAVI VOPISCI SYRACUSII>
|
|
FIRMUS SATURNINUS
|
|
PROCULUS ET BONOS<US>
|
|
<i. e. QUADRIGAE TYRANNORUM>
|
|
Minusculos tyrannos scio plerosque tacuisse aut bre-
|
1.1.1
|
viter praeterisse. nam et Suetonius Tranquillus, emen-
|
|
datissimus et candidissimus scriptor, Antoni[n]um, Vin-
|
|
dicem tacuit, contentus eo quod eos cursim perstrin-
|
|
xerat, et Marius Maximus, qui Avidium Marci tem-
|
5
|
poribus, Albinum et Nigrum S<e>v<e>ri non suis propriis
|
|
libris sed alienis innexuit. et de Suetonio non miramur,
|
2.1
|
cui familiare fuit amare brevitatem. quid Marius Maxi-
|
|
mus, homo omnium verbosissimus, qui et mythist[h]o-
|
|
ricis se voluminibus inplicavit, num ad istam descrip-
|
|
tionem curamque descendit? atque contra Tre<bel-
|
3.1
|
l>i<u>s Pollio ea fuit diligentia, ea cura in edendis
|
|
bonis malisque principibus, ut etiam triginta tyrannos
|
|
un<o> breviter libro concluderet, qui Valeriani et Gal-
|
|
lieni nec multo superiorum aut inferiorum principum
|
5
|
fuere temporibus. quare etiam <laudes, quod nobis>
|
4.1
|
quoque etiamsi <festinemus>, non tamen minima fue-
|
|
rit cura, ut dictis Aureliano, Tacito et Floriano, Probo
|
|
etiam, magno ac singulari principe, cum dicendi essent
|
|
Carus, Carinus et Numerianus, de Saturnino, Bonoso
|
5
|
et Proculo et Firmo, qui sub Aureliano fuerant, non
|
|
taceremus.
|
|