Educatus est apud Domitiam Lucillam, matrem Marci 1.3.1
imperatoris. inter viginti viros lectus est suffragio 4.1
matris Marci. quaestor ante annum, quam legitima
aetas sinebat, designatus est. aedilitatem suffragio 5.1
Marci consecutus est. praetor eiusdem suffragio fuit. 6.1
post praeturam legioni praefuit in Germania vicensi-
mae secundae Primigeniae. inde Bel<g>icam sancte ac 7.1
diu rexit. ibi Cauchis, Germaniae populis, qui Alb<a>m
fluvium adcolebant, erumpentibus restitit tumultuariis
auxiliis provincialium. ob qu<a>e consulatum meruit 8.1
testimonio imperatoris. Cattos etiam debellavit. inde 9.1
Dalmatiam regendam accepit eamque a confinibus
hostibus vindicavit. post Germaniam inferiorem rexit.
post hoc curam alimentorum in Italia[m] meruit. tunc 2.1.1
factus est reus per quendam Severum cla[ri]ssi<ari>um
militem coniurationis cum Sal[i]vio contra Commodum.
sed a Commodo, quia multos iam senatores occiderat
et quidem nobiles ac potentes in causis maiestat<i>s, ne 5
tristius gravaretur, Didius liberatus est accusatore
damnato. absolutus iterum ad regendam provinciam 2.1
missus est. Bit<h>yniam deinde rexit, sed non ea fama 3.1
qua ceteras.
  Fuit consul cum Pertinace et in proconsulatu Afri-
c<a>e <e>idem successit et semper ab eo collega est
et successor appellatus. maxime eo die, cum filiam 5
suam Iulianus despondens adfini suo ad Pertinacem
venisset idque intimasset, dixit: '<observa>que debita
reverentia, quia collega et successor meus est.' statim
enim mors Pertinacis secuta est. quo interfecto cum 4.1
Sulpicianus imperator in castris appellari vellet et Iu-
lianus cum genero ad senatum venisset, quem indictum
acceperat, cumque clausas valvas invenisset atque illic
duos tribunos repperisset, Public<i>um Florianum et 5
Vectium Aprum, coeperunt coh<o>rtari tribuni, ut locum
arriperet. quibus <cum> diceret iam alium imperato- 5.1
rem appellatum, retinentes eum ad praetoria castra
duxerunt. sed posteaquam in castra ventum est, c<um> 6.1
Sulpiciano praef. urbi, socero Pertinacis, contionante
sibique imperium vindicante Iulianum e muro ingentia
pollicentem nullus admitteret, primum Iulianus monuit
praetorianos, ne[c] eum facerent imperatorem, qui Per- 5
tinacem vindicaret; deinde scripsit in tabulis se Com-
modi memoriam restituturum. atque ita et admissus 7.1
est <et> imperator appellatus rogantibus praetorianis,
ne Sulpiciano aliquid noceret, quod imperator esse vo-
luisset.