Cum tridui viam processisset, nuntiatum est ei
|
1.38.1.1
|
Ariovistum cum suis omnibus copiis ad occupandum
|
|
Vesontionem, quod est oppidum maximum Sequanorum,
|
|
contendere triduique viam a suis finibus processisse. id
|
2.1
|
ne accideret, magnopere sibi praecavendum Caesar exi-
|
|
stimabat. namque omnium rerum, quae ad bellum usui
|
3.1
|
erant, summa erat in eo oppido facultas, idque natura
|
4.1
|
loci sic muniebatur, ut magnam ad ducendum bellum
|
|
daret facultatem, propterea quod flumen Dubis ut circino
|
|
circumductum paene totum oppidum cingit; reliquum spa-
|
5.1
|
tium, quod est non amplius pedum <mille> sescentorum,
|
|
qua flumen intermittit, mons continet magna altitudine,
|
|
ita ut radices eius montis ex utraque parte ripae fluminis
|
|
contingant. hunc murus circumdatus arcem efficit et cum
|
6.1
|
oppido coniungit. huc Caesar magnis nocturnis diurnisque
|
7.1
|
itineribus contendit occupatoque oppido ibi praesidium
|
|
conlocat.
|
|
Dum paucos dies ad Vesontionem rei frumentariae
|
39.1.1
|
commeatusque causa moratur, ex percontatione nostro-
|
|
rum vocibusque Gallorum ac mercatorum, qui ingenti
|
|
magnitudine corporum Germanos, incredibili virtute
|
|
atque exercitatione in armis esse praedicabant—saepe
|
5
|
numero sese cum his congressos ne vultum quidem atque
|
|
aciem oculorum dicebant ferre potuisse—, tantus subito
|
|
timor omnem exercitum occupavit, ut non mediocriter
|
|
omnium mentes animosque perturbaret. hic primum ortus
|
2.1
|
est a tribunis militum, praefectis reliquisque, qui ex urbe
|
|
amicitiae causa Caesarem secuti non magnum in re mili-
|
|
tari usum habebant. quorum alius alia causa inlata, quam
|
3.1
|
sibi ad proficiscendum necessariam esse diceret, petebat
|
|
ut eius voluntate discedere liceret; nonnulli pudore adduc-
|
|
ti, ut timoris suspicionem vitarent, remanebant. hi neque
|
4.1
|
vultum fingere neque interdum lacrimas tenere poterant;
|
|
abditi in tabernaculis aut suum fatum querebantur aut
|
|
cum familiaribus suis commune periculum miserabantur.
|
|
vulgo totis castris testamenta obsignabantur. horum
|
5.1
|
vocibus ac timore paulatim etiam ii qui magnum in castris
|
|
usum habebant, milites centurionesque quique equitatui
|
|
praeerant, perturbabantur. qui se ex his minus timidos
|
6.1
|
existimari volebant, non se hostem vereri, sed angustias
|
|
itineris et magnitudinem silvarum, quae inter eos atque
|
|
Ariovistum intercederent, aut rem frumentariam, ut
|
|
satis commode supportari posset, timere dicebant. non-
|
7.1
|
nulli etiam Caesari nuntiabant, cum castra moveri ac
|
|
signa ferri iussisset, non fore dicto audientes milites neque
|
|
propter timorem signa laturos.
|
|