Adiungit Stellatem campum agro Campano et in eo 2.85.10
duodena discribit in singulos homines iugera. Quasi vero
paulum differat ager Campanus a Stellati; sed multitudo, 86.1
Quirites, quaeritur qua illa omnia oppida compleantur.
Nam dixi antea lege permitti ut quae velint municipia, quas
velint veteres colonias colonis suis occupent. Calenum
municipium complebunt, Teanum oppriment, Atellam, 5
Cumas, Neapolim, Pompeios, Nuceriam suis praesidiis
devincient, Puteolos vero qui nunc in sua potestate sunt,
suo iure libertateque utuntur, totos novo populo atque
adventiciis copiis occupabunt. Tunc illud vexillum Cam-
panae coloniae vehementer huic imperio timendum Capuam 10
a xviris inferetur, tunc contra hanc Romam, communem
patriam omnium nostrum, illa altera Roma quaeretur. In 87.1
id oppidum homines nefarie rem publicam vestram trans-
ferre conantur, quo in oppido maiores nostri nullam omnino
rem publicam esse voluerunt, qui tris solum urbis in terris
omnibus, Carthaginem, Corinthum, Capuam, statuerunt 5
posse imperi gravitatem ac nomen sustinere. Deleta
Carthago est, quod cum hominum copiis, tum ipsa natura
ac loco, succincta portibus, armata muris, excurrere ex
Africa, imminere duabus fructuosissimis insulis populi
Romani videbatur. Corinthi vestigium vix relictum est. 10
Erat enim posita in angustiis atque in faucibus Graeciae sic
ut terra claustra locorum teneret et duo maria maxime
navigationi diversa paene coniungeret, cum pertenui dis-
crimine separentur. Haec quae procul erant a conspectu
imperi non solum adflixerunt sed etiam, ne quando recreata 15
exsurgere atque erigere se possent, funditus, ut dixi, sustu-
lerunt. De Capua multum est et diu consultatum; exstant 88.1
litterae, Quirites, publicae, sunt senatus consulta complura.
Statuerunt homines sapientes, si agrum Campanis ademis-
sent, magistratus, senatum, publicum ex illa urbe consilium
sustulissent, imaginem rei publicae nullam reliquissent, nihil 5
fore quod Capuam timeremus. Itaque hoc perscriptum in
monumentis veteribus reperietis, ut esset urbs quae res eas
quibus ager Campanus coleretur suppeditare posset, ut esset
locus comportandis condendisque fructibus, ut aratores
cultu agrorum defessi urbis domiciliis uterentur, idcirco illa 10
aedificia non esse deleta. Videte quantum intervallum sit 89.1
interiectum inter maiorum nostrorum consilia et inter
istorum hominum dementiam. Illi Capuam receptaculum
aratorum, nundinas rusticorum, cellam atque horreum
Campani agri esse voluerunt, hi expulsis aratoribus, effusis 5
ac dissipatis fructibus vestris eandem Capuam sedem novae
rei publicae constituunt, molem contra veterem rem publi-
cam comparant. Quod si maiores nostri existimassent
quemquam in tam inlustri imperio et tam praeclara populi
Romani disciplina <M.> Bruti aut P. Rulli similem futurum 10
—hos enim nos duos adhuc vidimus qui hanc rem publicam
Capuam totam transferre vellent—profecto nomen illius urbis
non reliquissent. Verum arbitrabantur Corinthi et Cartha- 90.1
gini, etiam si senatum et magistratus sustulissent agrumque
civibus ademissent, tamen non defore qui illa restituerent
atque qui ante omnia commutarent quam nos audire posse-
mus; hic vero in oculis senatus populique Romani nihil 5
posse exsistere quod non ante exstingui atque opprimi posset
quam plane exortum <esset> ac natum. Neque vero ea res
fefellit homines divina mente et consilio praeditos. Nam
post Q. Fulvium Q. Fabium consules, quibus consulibus
Capua devicta atque capta est, nihil est in illa urbe contra 10
hanc rem publicam non dico factum, sed nihil omnino est
cogitatum. Multa postea bella gesta cum regibus, Philippo,
Antiocho, Persa, Pseudophilippo, Aristonico, Mithridate et
ceteris; multa praeterea bella gravia, Carthaginiense iii,
Corinthium, Numantinum; multae in hac re publica sedi- 15
tiones domesticae quas praetermitto; bella cum sociis,
Fregellanum, Marsicum; quibus omnibus domesticis exter-
nisque bellis Capua non modo non obfuit sed opportunissi-
mam se nobis praebuit et ad bellum instruendum et ad
exercitus ornandos et tectis ac sedibus suis recipiendos. 20
Homines non inerant in urbe qui malis contionibus, turbu- 91.1
lentis senatus consultis, iniquis imperiis rem publicam
miscerent et rerum novarum causam aliquam quaererent.
Neque enim contionandi potestas erat cuiquam nec consili
capiendi publici; non gloriae cupiditate efferebantur, pro- 5
pterea quod, ubi honos publice non est, ibi gloriae cupiditas
esse non potest; non contentione, non ambitione discordes.
Nihil enim supererat de quo certarent, nihil quod contra
peterent, nihil ubi dissiderent. Itaque illam Campanam
adrogantiam atque intolerandam ferociam ratione et consilio 10
maiores nostri ad inertissimum ac desidiosissimum otium
perduxerunt. Sic et crudelitatis infamiam effugerunt quod
urbem ex Italia pulcherrimam non sustulerunt, et multum
in posterum providerunt quod nervis urbis omnibus exsectis
urbem ipsam solutam ac debilitatam reliquerunt. Haec 92.1
consilia maiorum M. Bruto, ut antea dixi, reprehendenda et
P. Rullo visa sunt; neque te, P. Rulle, omina illa M. Bruti
atque auspicia a simili furore deterrent. Nam et ipse qui
deduxit, et qui magistratum Capuae illo creante ceperunt, et 5
qui aliquam partem illius deductionis, honoris, muneris
attigerunt, omnis acerbissimas impiorum poenas pertulerunt.
Et quoniam <M.> Bruti atque illius temporis feci mentionem,
commemorabo id quod egomet vidi, cum venissem Capuam
colonia iam deducta L. Considio et Sex. Saltio, quem ad 10
modum ipsi loquebantur, 'praetoribus,' ut intellegatis quan-
tam locus ipse adferat superbiam, quae paucis diebus quibus
illo colonia deducta est perspici atque intellegi potuit.
Nam primum, id quod dixi, cum ceteris in coloniis iiviri 93.1
appellentur, hi se praetores appellari volebant. Quibus
primus annus hanc cupiditatem attulisset, nonne arbitramini
paucis annis fuisse consulum nomen appetituros? Deinde
anteibant lictores non cum bacillis, sed, ut hic praetoribus 5
urbanis anteeunt, cum fascibus bini. Erant hostiae maiores
in foro constitutae, quae ab his praetoribus de tribunali,
sicut a nobis consulibus, de consili sententia probatae ad
praeconem et ad tibicinem immolabantur. Deinde patres
conscripti vocabantur. Iam vero voltum Considi videre 10
ferendum vix erat. Quem hominem 'vegrandi macie torri-
dum' Romae contemptum, abiectum videbamus, hunc
Capuae Campano fastidio ac regio spiritu cum videremus,
Blossios mihi videbar illos videre ac Vibellios. Iam vero 94.1
qui metus erat tunicatorum illorum! et in Albana et Seplasia
quae concursatio percontantium quid praetor edixisset, ubi
cenaret, quo denuntiasset! Nos autem, hinc Roma qui
veneramus, iam non hospites, sed peregrini atque advenae 5
nominabamur. Haec qui prospexerint, maiores nostros 95.1
dico, Quirites, non eos in deorum immortalium numero
venerandos a nobis et colendos putatis? Quid enim
viderunt? Hoc quod nunc vos, quaeso, perspicite atque
cognoscite. Non ingenerantur hominibus mores tam a 5
stirpe generis ac seminis quam ex eis rebus quae ab ipsa
natura nobis ad vitae consuetudinem suppeditantur, quibus
alimur et vivimus. Carthaginienses fraudulenti et mendaces
non genere, sed natura loci, quod propter portus suos
multis et variis mercatorum et advenarum sermonibus ad 10
studium fallendi studio quaestus vocabantur. Ligures duri
atque agrestes; docuit ager ipse nihil ferendo nisi multa
cultura et magno labore quaesitum. Campani semper
superbi bonitate agrorum et fructuum magnitudine, urbis
salubritate, descriptione, pulchritudine. Ex hac copia 15
atque omnium rerum adfluentia primum illa nata est adro-
gantia qua a maioribus nostris alterum Capua consulem
postularunt, deinde ea luxuries quae ipsum Hannibalem
armis etiam tum invictum voluptate vicit. Huc isti xviri 96.1
cum iↄↄ colonorum ex lege Rulli deduxerint, c decuriones,
x augures, vi pontifices constituerint, quos illorum animos,
quos impetus, quam ferociam fore putatis? Romam in
montibus positam et convallibus, cenaculis sublatam atque 5
suspensam, non optimis viis, angustissimis semitis, prae sua
Capua planissimo in loco explicata ac praeclarissime sita
inridebunt atque contemnent; agros vero Vaticanum et
Pupiniam cum suis opimis atque uberibus campis conferen-
dos scilicet non putabunt. Oppidorum autem finitimorum 10
illam copiam cum hac per risum ac iocum contendent;
Veios, Fidenas, Collatiam, ipsum hercle Lanuvium, Ariciam,
Tusculum cum Calibus, Teano, Neapoli, Puteolis, Cumis,
Pompeiis, Nuceria comparabunt. Quibus illi rebus elati et 97.1
inflati fortasse non continuo, sed certe, si paulum adsum-
pserint vetustatis ac roboris, non continebuntur; progredien-
tur, cuncta secum ferent. Singularis homo privatus, nisi
magna sapientia praeditus, vix cancellis et regionibus offici 5
magnis in fortunis et copiis continetur, nedum isti ab Rullo
et Rulli similibus conquisiti atque electi coloni Capuae in
domicilio superbiae atque in sedibus luxuriosis conlocati non
statim conquisituri sint aliquid sceleris et flagiti, immo vero
etiam hoc magis quam illi veteres germanique Campani, quod 10
in vetere fortuna illos natos et educatos nimiae tamen rerum
omnium copiae depravabant, hi ex summa egestate in
eandem rerum abundantiam traducti non solum copia verum
etiam insolentia commovebuntur.