DE LEGE AGRARIA ORATIO TERTIA
CONTRA P. SERVILIVM RVLLVM
TR. PLEB. AD POPVLVM
  Commodius fecissent tribuni plebis, Quirites, si, quae 3.1.1
apud vos de me deferunt, ea coram potius me praesente
dixissent; nam et aequitatem vestrae disceptationis et con-
suetudinem superiorum et ius suae potestatis retinuissent.
Sed quoniam adhuc praesens certamen contentionemque 5
fugerunt, nunc, si videtur eis, in meam contionem prodeant
et, quo provocati a me venire noluerunt, revocati saltem
revertantur. Video quosdam, Quirites, strepitu significare 2.1
nescio quid et non eosdem voltus quos proxima mea con-
tione praebuerunt in hanc contionem mihi rettulisse. Qua
re a vobis qui nihil de me credidistis ut eam voluntatem quam
semper habuistis erga me retineatis peto; a vobis autem 5
quos leviter immutatos esse sentio parvam exigui temporis
usuram bonae de me opinionis postulo, ut eam, si quae
dixero vobis probabo, perpetuo retineatis; sin aliter, hoc
ipso in loco depositam atque abiectam relinquatis. Com- 3.1
pleti sunt animi auresque vestrae, Quirites, me gratificantem
Septimiis, Turraniis ceterisque Sullanarum adsignationum
possessoribus agrariae legi et commodis vestris obsistere.
Hoc si qui crediderunt, illud prius crediderint necesse est, 5
hac lege agraria quae promulgata est adimi Sullanos agros
vobisque dividi, aut denique minui privatorum possessiones
ut in eas vos deducamini. Si ostendo non modo non
adimi cuiquam glebam de Sullanis agris, sed etiam genus id
agrorum certo capite legis impudentissime confirmari atque 10
sanciri, si doceo agris eis qui a Sulla sunt dati sic diligenter
Rullum sua lege consulere ut facile appareat eam legem
non a vestrorum commodorum patrono, sed a Valgi genero
esse conscriptam, num quid est causae, Quirites, quin illa
criminatione qua in me absentem usus est non solum 15
meam sed etiam vestram diligentiam prudentiamque de-
spexerit?