An vero nuper clarissimi cives nomen editicii iudicis non 41.5
tulerunt, cum ex cxxv iudicibus principibus equestris ordinis
quinque et lxx reus reiceret, l referret, omniaque potius
permiscuerunt quam ei legi condicionique parerent; nos
neque ex delectis iudicibus sed ex omni populo, neque
editos ad reiciendum sed ab accusatore constitutos iudices 10
ita feremus ut neminem reiciamus? Neque ego nunc legis 42.1
iniquitatem queror, sed factum tuum a sententia legis doceo
discrepare; et illud acerbum iudicium si, quem ad modum
senatus censuit populusque iussit, ita fecisses ut huic et
suam et ab hoc observatas tribus ederes, non modo non 5
quererer, sed hunc eis iudicibus editis qui idem testes esse
possent absolutum putarem, neque nunc multo secus exi-
stimo. Cum enim has tribus edidisti, ignotis te iudicibus
uti malle quam notis indicavisti; fugisti sententiam legis,
aequitatem omnem reiecisti, in tenebris quam in luce causam 10
versari maluisti. 'Voltinia tribus ab hoc corrupta, Teretinam 43.1
habuerat venalem. Quid diceret apud Voltiniensis aut apud
tribulis suos iudices?' Immo vero tu quid diceres? quem
iudicem ex illis aut tacitum testem haberes aut vero etiam
excitares? Etenim si reus tribus ederet, Voltiniam fortasse 5
Plancius propter necessitudinem ac vicinitatem, suam vero
certe edidisset. Vel si quaesitor huic edendus fuisset, quem
tandem potius quam hunc C. Alfium quem habet, cui
notissimus esse debet, vicinum, tribulem, gravissimum
hominem iustissimumque edidisset? cuius quidem aequitas 10
et ea voluntas erga Cn. Planci salutem quam ille sine ulla
cupiditatis suspicione prae se fert facile declarat non fuisse
fugiendos tribulis huic iudices cui quaesitorem tribulem
exoptandum fuisse videatis. Neque ego nunc consilium 44.1
reprehendo tuum quod <non> eas tribus quibus erat hic
maxime notus edideris, sed a te doceo consilium non
servatum senatus. Etenim quis te tum audiret illorum, aut
quid diceres? Sequestremne Plancium? Respuerent aures, 5
nemo agnosceret, repudiarent. An gratiosum? Illi libenter
audirent, nos non timide confiteremur. Noli enim putare,
Laterensis, legibus istis quas senatus de ambitu sanciri
voluerit id esse actum ut suffragatio, ut observantia, ut
gratia tolleretur. Semper fuerunt viri boni qui apud tribulis 10
suos gratiosi esse vellent; neque vero tam durus in plebem 45.1
noster ordo fuit ut eam coli nostra modica liberalitate
noluerit, neque hoc liberis nostris interdicendum est, ne
observent tribulis suos, ne diligant, ne conficere necessariis
suis suam tribum possint, ne par ab eis munus in sua peti- 5
tione respectent. Haec enim plena sunt offici, plena obser-
vantiae, plena etiam antiquitatis. Isto in genere et fuimus
ipsi, cum ambitionis nostrae tempora postulabant, et claris-
simos viros esse vidimus, et hodie esse volumus quam
plurimos gratiosos. Decuriatio tribulium, discriptio populi, 10
suffragia largitione devincta severitatem senatus et bonorum
omnium vim ac dolorem excitarent. Haec doce, haec
profer, huc incumbe, Laterensis, decuriasse Plancium, con-
scripsisse, sequestrem fuisse, pronuntiasse, divisisse; tum
mirabor te eis armis uti quae tibi lex dabat noluisse. Tri- 15
bulibus enim iudicibus non modo severitatem illorum, si ista
vera sunt, sed ne voltus quidem ferre possemus. Hanc tu 46.1
rationem cum fugeris cumque eos iudices habere nolueris
quorum in huius delicto cum scientia certissima, tum dolor
gravissimus esse debuerit, quid apud hos dices qui abs te
taciti requirunt cur sibi hoc oneris imposueris, cur se potissi- 5
mum delegeris, cur denique se divinare malueris quam eos
qui scirent iudicare? Ego Plancium, Laterensis, et ipsum
gratiosum esse dico et habuisse in petitione multos cupidos
sui gratiosos; quos tu si sodalis vocas, officiosam amicitiam
nomine inquinas criminoso; sin, quia gratiosi sint, accusan- 10
dos putas, noli mirari te id quod tua dignitas postularit
repudiandis gratiosorum amicitiis non esse adsecutum.
Nam ut ego doceo gratiosum esse in sua tribu Plancium, 47.1
quod multis benigne fecerit, pro multis spoponderit, in
operas plurimos patris auctoritate et gratia miserit, quod
denique omnibus officiis per se, per patrem, per maiores
suos totam Atinatem praefecturam comprehenderit, sic tu 5
doce sequestrem fuisse, largitum esse, conscripsisse, tribulis
decuriavisse. Quod si non potes, noli tollere ex ordine
nostro liberalitatem, noli maleficium putare esse gratiam,
noli observantiam sancire poena.