C.F. Quas res sibi proponet in istis tribus 11.1
generibus orator?
  C.P. Delectationem in exornatione, in iudicio aut
saevitiam aut clementiam iudicis, in suasione autem
aut spem aut reformidationem deliberantis. 5
  C.F. Cur igitur exponis hoc loco genera contro-
versiarum?
  C.P. Ut rationem collocandi ad finem cuiusque
accommodem.
  C.F. Quonam tandem modo? 12.1
  C.P. Quia quibus in orationibus delectatio finis est
varii sunt ordines collocandi. Nam aut temporum
servantur gradus aut generum distributiones, aut a
minoribus ad maiora ascendimus aut a maioribus 5
ad minora delabimur: aut haec inaequabili varietate
distinguimus, cum parva magnis, simplicia coniunctis,
obscura dilucidis, laeta tristibus, incredibilia pro-
babilibus inteximus, quae in exornationem cadunt
omnia. 10
  C.F. Quid? in deliberatione quid spectas? 13.1
  C.P. Principia vel non longa vel saepe nulla;
sunt enim ad audiendum qui deliberant sua causa
parati. Nec multum sane saepe narrandum est;
est enim narratio aut praeteritarum rerum aut 5
praesentium, suasio autem futurarum. Quare ad
fidem et ad motum adhibenda est omnis oratio.
  C.F. Quid? in iudiciis quae est collocatio? 14.1
  C.P. Non eadem accusatoris et rei, quod accusator
rerum ordinem prosequitur et singula argumenta
quasi hasta in manu collocata vehementer proponit,
concludit acriter, confirmat tabulis, decretis, testi- 5
moniis, accuratiusque in singulis commoratur; per-
orationisque praeceptis, quae ad incitandos animos
valent, et in reliqua oratione paullulum digrediens de
cursu dicendi utitur et vehementius in perorando.
Est enim propositum ut iratum efficiat iudicem. 10