Privatim hoc modo: quid? publice civitates tractatae
|
2.3.66.15
|
quem ad modum sunt? Audistis permulta, iudices, testi-
|
|
monia civitatum, et reliquarum audietis. Ac primum de
|
67.1
|
Agyrinensi populo fideli et inlustri breviter cognoscite.
|
|
Agyrinensis est in primis honesta Siciliae civitas hominum
|
|
ante hunc praetorem locupletium summorumque aratorum.
|
|
Eius agri decumas cum emisset idem Apronius, Agyrium
|
5
|
venit. Qui cum apparitoribus eo et vi ac minis venisset,
|
|
poscere pecuniam grandem coepit ut accepto lucro discede-
|
|
ret; nolle se negoti quicquam habere dicebat, sed accepta
|
|
pecunia velle quam primum in aliam civitatem occurrere.
|
|
Sunt omnes Siculi non contemnendi, si per nostros
|
10
|
magistratus liceat, sed homines et satis fortes et plane
|
|
frugi ac sobrii, et in primis haec civitas de qua loquor,
|
|
iudices. Itaque homini improbissimo respondent Agyri-
|
68.1
|
nenses sese decumas ei quem ad modum deberent daturos:
|
|
lucrum, cum ille magno praesertim emisset, non addituros.
|
|
Apronius certiorem facit istum cuia res erat. Statim, tam-
|
|
quam coniuratio aliqua Agyri contra rem publicam facta
|
5
|
aut legatus praetoris pulsatus esset, ita Agyrio magistratus et
|
|
quinque primi accitu istius evocantur. Veniunt Syracusas;
|
|
praesto est Apronius; ait eos ipsos qui venissent contra
|
|
edictum praetoris fecisse. Quaerebant, quid? Respondebat
|
|
se ad recuperatores esse dicturum. Iste aequissimus homo
|
10
|
formidinem illam suam miseris Agyrinensibus iniciebat:
|
|
recuperatores se de cohorte sua daturum minabatur.
|
|
Agyrinenses, viri fortissimi, iudicio se passuros esse dicebant.
|
|
Ingerebat iste Artemidorum Cornelium medicum et Tlepo-
|
69.1
|
lemum Cornelium pictorem et eius modi recuperatores,
|
|
quorum civis Romanus nemo erat, sed Graeci sacrilegi iam
|
|
pridem improbi, repente Cornelii. Videbant Agyrinenses,
|
|
quicquid ad eos recuperatores Apronius attulisset, illum
|
5
|
perfacile probaturum: condemnari cum istius invidia in-
|
|
famiaque malebant quam ad eius condiciones pactionesque
|
|
accedere. Quaerebant quae in verba recuperatores daret.
|
|
Respondebat, Si pareret adversvs edictvm fecisse; qua
|
|
in re in iudicio dicturum esse aiebat. Iniquissimis verbis,
|
10
|
improbissimis recuperatoribus conflictari malebant quam
|
|
quicquam cum isto sua voluntate decidere. Summittebat
|
|
iste Timarchidem qui moneret eos, si saperent, ut transi-
|
|
gerent. Pernegabant. 'Quid ergo? in singulos HS quinqua-
|
|
genis milibus damnari mavultis?' Malle dicebant. Tum
|
15
|
iste clare omnibus audientibus, 'Qui damnatus erit,' inquit,
|
|
'virgis ad necem caedetur.' Hic illi flentes rogare atque
|
|
orare coeperunt ut sibi suas segetes fructusque omnis
|
|
arationesque vacuas Apronio tradere liceret, ut ipsi sine
|
|
ignominia molestiaque discederent.
|
20
|