Sext.(?) 46 Romae
M. CICERO S. D. CURIO
Memini cum mihi desipere videbare quod cum istis potius 7.28.1.1
viveres quam nobiscum. erat enim multo domicilium huius
urbis, cum quidem haec urbs, aptius humanitati et suavitati
tuae quam tota Peloponnesus, nedum Patrae. nunc contra et
vidisse mihi multum <tum> videris cum prope desperatis his 5
rebus te in Graeciam contulisti et hoc tempore non solum
sapiens qui hinc absis sed etiam beatus. quamquam quis qui
aliquid sapiat nunc esse beatus potest?
  Sed quod tu, cui licebat, pedibus es consecutus, ut ibi esses 2.1
'ubi nec Pelopidarum' (nosti cetera), nos idem prope modum
consequimur alia ratione. cum enim salutationi nos dedimus
amicorum, quae fit hoc etiam frequentius quam solebat quod
quasi avem albam videntur bene sentientem civem videre, 5
abdo me in bibliothecam. itaque opera efficio tanta quanta
fortasse tu senties; intellexi enim ex tuo sermone quodam,
cum meam maestitiam et desperationem accusares domi
tuae, dicere te ex meis libris animum meum desiderare.
  Sed mehercule et tum rem publicam lugebam, quae non 3.1
solum a suis <erga> me sed etiam a meis erga se beneficiis erat
mihi <vita mea> carior, et hoc tempore, quamquam me non
ratio solum consolatur, quae plurimum debet valere, sed
etiam dies, quae stultis quoque mederi solet, tamen doleo ita 5
rem communem esse dilapsam ut ne spes quidem melius
aliquando fore relinquatur. nec vero nunc quidem culpa in
eo est in cuius potestate omnia sunt, nisi forte id ipsum esse
non debuit; sed alia casu, alia etiam [in] nostra culpa sic
acciderunt ut de praeteritis non sit querendum. reliquam 10
spem nullam video. qua re ad prima redeo: sapienter haec
reliquisti si consilio, feliciter si casu.