ex. Quint.(?) 46 Romae
M. CICERO S. D. VOLUMNIO
Quod declamationibus nostris cares, damni nihil facis. quod 7.33.1.1
Hirtio invideres nisi eum amares, non erat causa invidendi,
nisi forte ipsius eloquentiae magis quam quod me audiret
invideres. nos enim plane, mi suavissime Volumni, aut nihil
sumus aut nobis quidem ipsis displicemus gregalibus illis 5
quibus te plaudente vigebamus amissis, ut etiam, si quando
aliquid dignum nostro nomine emisimus, ingemiscamus quod
haec 'pinnigero, non armigero in corpore tela exerceantur',
ut ait Philoctetes apud Accium, 'abiecta gloria'.
  Sed tamen omnia mihi erunt, si tu veneris, hilariora. 2.1
quamquam venis, ut ipse intellegis, in maximarum quasi
concursum occupationum. quas <s>i, ut volumus, explicari-
mus, ego vero multam salutem et foro dicam et curiae
vivamque tecum multum et cum communibus nostris 5
amatoribus. nam et Cassius tuus et Dolabella noster, vel
potius uterque noster, studiis iisdem tenentur et meis
aequissimis utuntur auribus. opus est huc limatulo et polito
tuo iudicio et illis interioribus litteris tuis quibus saepe
verecundiorem me in loquendo facis. mihi enim iudicatum 10
est, si modo hoc Caesar aut patietur aut volet, deponere illam
iam personam in qua me saepe illi ipsi probavi ac me totum
in litteras abdere tecumque et cum ceteris earum studiosis
honestissimo otio perfrui.
  Tu vellem ne veritus esses ne pro libris legerem tuas litteras 15
si mihi, quem ad modum scribis, longiores forte misisses; ac
velim posthac sic statuas, tuas mihi litteras longissimas
quasque gratissimas fore.