in. Iun. 51
CAELIUS CICERONI S.
Certe, inquam, absolutus est (me <in> re praesent<i st>ante 8.2.1.1
pronuntiatum est), et quidem omnibus ordinibus, sed singulis
in uno quoque ordine sententiis. '<ga>ude modo,' inquis.
non mehercules; nihil umquam enim tam praeter opinionem,
tam quod videretur omnibus indignum, accidit. quin ego, 5
cum pro amicitia validissime faverem ei et me iam ad
dolendum praeparassem, postquam factum est, obstipui et
mihi visus sum captus esse. quid alios putas? clamoribus
scilicet maximis iudices corripuerunt et ostenderunt plane
esse quod ferri non posset. itaque relictus legi Liciniae 10
maior<e> esse periculo videtur. accessit huc quod postridie
eius absolutionem in theatrum Curionis Hortensius introit,
u<t> puto, ut suum gaudium gauderemus. hic tibi
    'strepitus, fremitus, clamor tonitruum et rudentum sibilus.'
hoc magis animadversum est quod intactus ab sibilo per- 15
venerat Hortensius ad senectutem. sed tum tam bene ut in
totam vitam cuivis satis esset et paeniteret eum iam vicisse.
  De re publica quod tibi scribam nihil habeo. Marcelli 2.1
impetus resederunt, non inertia sed, ut mihi videbantur,
consilio. de comitiis consularibus incertissima est existimatio.
ego incidi in competitorem nobilem et nobilem agentem; nam
M. Octavius Cn. f. et C. Hirrus mecum petit. hoc ideo scripsi 5
quod scio te acriter propter Hirrum nuntium nostrorum
comitiorum exspectaturum. tu tamen simul ac me designatum
audieris, ut tibi curae sit quod <ad> pantheras attinet rogo.
syngrapham Sittianam tibi commendo. commentarium
rerum urbanarum primum dedi L. Castrinio Paeto, secundum 10
ei qui has litteras tibi dedit.