c. viii Kal. Ian. 62 Romae
|
|
M. CICERO S. D. C. ANTONIO M. F. IMP.
|
|
Etsi statueram nullas ad te litteras mittere nisi commenda-
|
5.5.1.1
|
ticias (non quo eas intellegerem satis apud te valere sed ne
|
|
iis qui me rogarent aliquid de nostra coniunctione immi-
|
|
nutum esse ostenderem), tamen, cum T. Pomponius, homo
|
|
omnium meorum in te studiorum et officiorum maxime
|
5
|
conscius, tui cupidus, nostri amantissimus, ad te proficisce-
|
|
retur, aliquid mihi scribendum putavi, praesertim cum aliter
|
|
ipsi Pomponio satis facere non possem.
|
|
Ego si abs te summa officia desiderem, mirum nemini
|
2.1
|
videri debeat. omnia enim a me in te profecta sunt quae ad
|
|
tuum commodum, quae ad honorem, quae ad dignitatem
|
|
pertinerent. pro his rebus nullam mihi abs te relatam esse
|
|
gratiam tu es optimus testis, contra etiam esse aliquid abs te
|
5
|
profectum ex multis audivi; nam comperisse me non audeo
|
|
dicere, ne forte id ipsum verbum ponam quod abs te aiunt
|
|
falso in me solere conferri. sed ea quae ad me delata sunt
|
|
malo te ex Pomponio, cui non minus molesta fuerunt, quam
|
|
ex meis litteris cognoscere. meus in te animus quam
|
10
|
singulari officio fuerit, et senatus et populus Romanus testis
|
|
est; tu quam gratus erga me fueris ipse existimare potes,
|
|
quantum mihi debeas ceteri existiment.
|
|
Ego quae tua causa antea feci, voluntate sum adductus
|
3.1
|
posteaque constantia; sed reliqua, mihi crede, multo maius
|
|
meum studium maioremque gravitatem et laborem deside-
|
|
rant. quae ego si non profundere ac perdere videbor, omnibus
|
|
meis viribus sustinebo; sin autem ingrata esse sentiam, non
|
5
|
committam ut tibi ipsi insanire videar. ea quae sint et cuius
|
|
modi poteris ex Pomponio cognoscere. atque ipsum tibi
|
|
Pomponium ita commendo ut, quamquam ipsius causa
|
|
confido te facturum esse omnia, tamen abs te hoc petam ut,
|
|
si quid in te residet amoris erga me, id omne in Pomponi
|
10
|
negotio ostendas. hoc mihi nihil gratius facere potes.
|
|