vi Kal. Dec. 50(?) (§1) Brundisi
CICERO ATTICO SAL.
Brundisium venimus vii Kal. Dec. usi tua felicitate navigandi; 7.2.1.1
ita belle nobis 'flavit ab Epiro lenissimus Onchesmites' (hunc
σπονδειάζοντα si cui voles τῶν νεωτέρων pro tuo vendito).
  Valetudo tua me valde conturbat; significant enim tuae lit- 2.1
terae te prorsus laborare. ego autem, cum sciam quam sis fortis,
vehementius esse quiddam suspicor quod te cogat cedere et
prope modum infringat. etsi alteram quartanam Pamphilus
tuus mihi dixit decessisse et alteram leviorem accedere. 5
Terentia vero, quae quidem eodem tempore ad portam
Brundisinam venit quo ego in portum mihique obvia in foro
fuit, L. Pontium sibi in Trebulano dixisse narrabat etiam eam
decessisse; quod si ita est, quod maxime mehercule opto,
<gaudeo,> idque spero tua prudentia et temperantia te con- 10
secutum.
  Venio ad epistulas tuas; quas ego sescentas uno tempore 3.1
accepi, aliam alia iucundiorem, quae quidem erant tua manu;
nam Alexidis manum amabam quod tam prope accedebat ad
similitudinem tuae, [litterae manum] non amabam quod
indicabat te non valere. cuius quoniam mentio facta est, 5
Tironem Patris aegrum reliqui, adulescentem <doctum et
diligentem>, ut nosti, et adde, si quid vis, probum; nihil vidi
melius. itaque careo aegre et, quamquam videbatur se non
graviter habere, tamen sum sollicitus maximamque spem habeo
in M'. Curi diligentia, de qua ad me scripsit Tiro et multi 10
nuntiarunt. Curius autem ipse sensit quam tu velles se a me
diligi, et eo sum admodum delectatus. et mehercule est quem
facile diligas; αὐτόχθων in homine urbanitas est. eius testamen-
tum deporto trium Ciceronum signis obsignatum cohortisque
praetoriae; fecit palam te ex libella, me ex terruncio. in Actio 15
Corcyrae Alexio me opipare muneratus est. Q. Ciceroni obsisti
non potuit quo minus Thyamim videret.
  Filiola tua te delectari laetor et probari tibi φυσικὴν esse 4.1
τὴν <στοργὴν τὴν> πρὸς τὰ τέκνα. etenim si hoc non est, nulla
potest homini esse ad hominem naturae adiunctio; qua sublata
vitae societas tollitur. 'bene eveniat!' inquit Carneades, spurce,
sed tamen prudentius quam Lucius noster et Patron, qui, cum 5
omnia ad se referant <nec> quicquam alterius causa fieri putent
et cum ea re bonum virum esse oportere dicant ne malum
habeat, non quo<d> id natura rectum sit, non intellegunt se de
callido homine loqui, non de bono viro. sed haec, opinor, sunt
in iis libris quos tu laudando animos mihi addidisti. 10
  Redeo ad rem. quo modo exspectabam epistulam quam 5.1
Philoxeno dedisses! scripseras enim in ea esse de sermone
Pompei Neapolitano. eam mihi Patron Brundisi reddidit;
Corcyrae, ut opinor, acceperat. nihil potuit esse iucundius; erat
enim de re publica, de opinione quam is vir haberet integritatis 5
meae, de benevolentia quam ostendit eo sermone quem habuit
de triumpho. sed tamen hoc iucundissimum, quod intellexi te
ad eum venisse ut eius animum erga me perspiceres; hoc mihi,
inquam, accidit iucundissimum.
  De triumpho autem nulla me cupiditas umquam tenuit ante 6.1
Bibuli impudentissimas litteras quas amplissima supplicatio
consecuta est. a quo si ea gesta essent quae scripsit, gauderem
et honori faverem; nunc illum, qui pedem porta quoad hostis
cis Euphratem fuit non extulerit, honore augeri, me, in cuius 5
exercitu spem illius exercitus habuit, idem non adsequi dedecus
est nostrum—nostrum, inquam, te coniungens. itaque omnia
experiar et, ut spero, adsequar. quod si tu valeres, iam mihi
quaedam explorata essent; sed, ut spero, valebis.
  De raudusculo Numeriano multum te amo. Hortensius quid 7.1
egerit aveo scire, Cato quid agat; qui quidem in me turpiter
fuit malevolus. dedit integritatis, iustitiae, clementiae, fidei
mihi testimonium, quod non quaerebam; quod postulabam
negavit. [id] itaque Caesar iis litteris quibus mihi gratulatur et 5
omnia pollicetur quo modo exsultat Catonis in me ingratissimi
iniuria! at hic idem Bibulo dierum xx. ignosce mihi: non
possum haec ferre nec feram.
  Cupio ad omnis tuas epistulas, sed nihil necesse est; iam enim 8.1
te videbo. illud tamen de Chrysippo (nam de altero illo minus
sum admiratus, operario homine; sed tamen ne illo quidem
quicquam improbius)—Chrysippum vero, quem ego propter
litterularum nescio quid libenter vidi, in honore habui, disce- 5
dere a puero insciente me! mitto alia quae audio multa, mitto
furta; fugam non fero, qua mihi nihil visum est sceleratius.
itaque usurpavi vetus illud Drusi, ut ferunt, praetoris in eo qui
eadem liber non iuraret, me istos liberos non addixisse, prae-
sertim cum adesset nemo a quo recte vindicarentur. id tu, ut 10
videbitur, ita accipies; ego tibi adsentiar.
  Vni tuae disertissimae epistulae non rescripsi, in qua est de
periculis rei publicae. quid rescriberem? valde eram perturbatus.
sed ut nihil magno opere metuam Parthi faciunt, qui repente
Bibulum semivivum reliquerunt. 15