FRAGMENTA
|
|
COMMENTARIORUM GRAMMATICORUM
|
|
Suet. Prat. 176 (289R)
|
|
sempiternum inmortalium rerum, perpe-
|
1.1
|
tuum mortalium est; perpetuitas enim in nostra
|
|
natura est, quae perpeti accidentia potest, sempi-
|
|
ternitas infinita est, eo quod semper.
|
|
Non. 127M
|
|
ita irascere. quid nunc irascitur?
|
2.1
|
Non. 437M
|
|
dicemus quae vetustate deteriora fiunt
|
3.1
|
vetustiscere, inveterascere quae meliora.
|
|
Gel. N.A. 4.9.1
|
|
religentem esse oportet, religiosum nefas.
|
4.1
|
*
|
|
hoc inclinamentum semper huiuscemodi verborum,
|
|
ut vinosus mulierosus religiosus, significat copiam
|
|
quandam inmodicam rei, super qua dicitur. quo-
|
5
|
circa religiosus is appellabatur, qui nimia et
|
|
superstitiosa religione sese alligaverat, eaque res
|
|
vitio assignabatur.
|
|
Non. 40M
|
|
itaque ex re in Saliaribus 'adtanus tintinnat', id est sonat.
|
5.1
|
Non. 507M
|
|
id quod dico huius modi est: uti facit
|
6.1
|
ποιε<ῖ, i>ta facitur ποιεῖται est.
|
|
Non. 104M
|
|
cuius modi genus adverbiorum a verbis
|
7.1
|
motus quod venit, ut expulsim cursim
|
|
Gel. N.A. 17.7.8
|
|
sic igitur . . . etiam istud, quod in lege est: si dividas
|
8.1
|
separesque duo verba haec 'subruptum' et 'erit',
|
|
ut sic audias 'subruptum <erit>' tamquam 'certa-
|
|
men erit' aut 'sacrificium erit', tum videbitur
|
|
lex in postfuturum loqui; si vero copulate per-
|
5
|
mixteque dictum intellegas, ut 'subruptum erit'
|
|
non duo, sed unum verbum sit itaque finita patiendi
|
|
declinatione sit, tum hoc verbo non minus prae-
|
|
teritum tempus ostenditur quam futurum.
|
|
Gel. N.A. 13.26.1
|
|
deinde voculatio qui poterit servari,
|
9.1
|
si non sciemus in nominibus, ut Valeri, utrum
|
|
interrogandi sint an vocandi? nam interrogandi
|
|
secunda syllaba superiore tonost quam prima,
|
|
deinde novissima deicitur; at in casu vocandi
|
5
|
summo tonost prima, deinde gradatim descendunt.
|
|
Gel. N.A. 13.26.4
|
|
si huius amici vel huius magni scri-
|
10.1
|
bas, unum i facito extremum; sin vero hi magni,
|
|
hi amici casu multitudinis recto, tum <i> ante i
|
|
scribendum erit, atque id ipsum facies in similibus.
|
|
si huius terrae scribas, i littera sit
|
11.1
|
extrema, si huic terrae, per e scribendum est.
|
|
mi qui scribit in casu interrogandi,
|
12.1
|
velut cum dicimus mi studiosus, per i unum scribat,
|
|
non per e; at cum mei, tum per e et i scribendum
|
|
est, quia dandi casus est.
|
|
Non. 144M
|
|
nixurit, qui niti vult et in conatu
|
13.1
|
saepius aliqua re perpellitur.
|
|
Gel. N.A. 10.5.1
|
|
avarus enim . . . appellatur qui
|
14.1
|
avidus aeris est. sed in ea copula e littera . . .
|
|
detrita est.
|
|
Gel. N.A. 10.5.2
|
|
locupletem
|
15.1
|
Gel. N.A. 19.14.6
|
|
a et o semper principes sunt, i et u semper
|
16.1
|
subditae, e et subit et praeit; <praeit> in Euripo,
|
|
subit in Aemilio. si quis putat praeire u in his
|
|
verbis Valerius Vennonius Volusius, aut i in his
|
|
iampridem iecur iocus iucundum, errabit, quod
|
5
|
hae litterae, cum praeeunt, ne vocales quidem sunt.
|
|
Gel. N.A. 19.14.7
|
|
inter litteram n et g est alia vis, ut in nomine
|
17.1
|
anguis et angari et ancorae et increpat et incurrit
|
|
et ingenuus. in omnibus his non verum n sed ad-
|
|
ulterinum ponitur. nam n non esse lingua in-
|
|
dicio est; nam si ea littera esset, lingua palatum
|
5
|
tangeret.
|
|
Gel. N.A. 19.14.8
|
|
Graecos non tantae inscitiae arcesso, qui ου
|
18.1
|
ex ο et υ scripserunt, <quantae> qui ei ex e et i;
|
|
illud enim inopia fecerunt, hoc nulla re subacti.
|
|
Gel. N.A. 13.6.3
|
|
rusticus fit sermo . . . si adspires perperam.
|
21.1
|
Non. 40M
|
|
sunt etiam adsimulanter dicta haec, canatim
|
22.1
|
suatim bovatim, quae ab animalibus sumuntur.
|
|
Gel. N.A. 10.4.4
|
|
vos . . . cum dicimus, motu quodam oris con-
|
23.1
|
veniente cum ipsius verbi demonstratione utimur
|
|
et labeas sensim primores emovemus ac spiritum
|
|
atque animam porro versum et ad eos, quibus-
|
|
cum sermocinamur, intendimus. at contra cum dici-
|
5
|
mus nos, neque profuso intentoque flatu vocis ne-
|
|
que proiectis labris pronuntiamus, sed et spiritum
|
|
et labeas quasi intra nosmet ipsos coercemus.
|
|
hoc idem fit et in eo, quod dicimus tu ego et
|
|
tibi et mihi. nam sicuti, cum adnuimus et ab-
|
10
|
nuimus, motus quidam ille vel capitis vel ocu-
|
|
lorum a natura rei quam significat non abhorret,
|
|
ita in his vocibus quasi gestus quidam oris et
|
|
spiritus naturalis est. eadem ratio est in Graecis
|
|
quoque vocibus, quam esse in nostris animad-
|
15
|
vertimus.
|
|
Gel. N.A. 15.3.4
|
|
autumo . . . ab . . . aestumo
|
24.1
|
Serv. Dan. G. 1.47
|
|
quia qui parcior est, suo contentus est, quod
|
25.1
|
avarus non facit.
|
|
Gel. N.A. 3.12.1
|
|
bibacem . . . bibosum
|
26.1
|
Serv. Dan. G. 1.120
|
|
φορβή <herba>. sed antea fibra dicta est, ut
|
27.1
|
nunc etiam rustici dicunt.
|
|
Gel. N.A. 13.10.4
|
|
frater est dictus quasi fere alter.
|
28.1
|
Gel. N.A. 9.12.6
|
|
infestum est a festinando dictum; nam qui
|
29.1
|
instat alicui eumque properans urget opprimere-
|
|
que eum studet festinatque, aut contra de cuius
|
|
periculo et exitio festinatur, is uterque infestus
|
|
dicitur ab instantia atque imminentia fraudis,
|
5
|
quam vel facturus cuipiam vel passurus est.
|
|
Gel. N.A. 10.11.1
|
|
mature est, quod neque citius est neque serius,
|
30.1
|
sed medium quiddam et temperatum est.
|
|
Gel. N.A. 11.11.1
|
|
inter mendacium dicere et mentiri distat. qui
|
31.1
|
mentitur, ipse non fallitur, alterum fallere conatur;
|
|
qui mendacium dicit, ipse fallitur.
|
|
Gel. N.A. 11.11.2
|
|
qui mentitur fallit, quantum in se est, at
|
31a.1
|
qui mendacium dicit ipse non fallit, quantum
|
|
in se est.
|
|
Gel. N.A. 11.11.3
|
|
vir bonus praestare debet ne mentiatur, prudens
|
31b.1
|
ne mendacium dicat; alterum incidit in hominem,
|
|
alterum non.
|
|
Non. 21M
|
|
clamat, quiritatur
|
33.1
|
Don. Ter. Ph. 182
|
|
celari
|
35.1
|
Don. Ter. Ph. 190
|
|
protinam
|
36.1
|
EX AUGURII PRIVATI LIBRIS
|
|
Gel. N.A. 7.6.10
|
|
discrepat dextra sinistrae, praepes
|
38.1
|
inferae.
|
|
EX LIBRO DE EXTIS
|
|
Gel. N.A. 16.6.12
|
|
bidentes
|
39.1
|
Non. 53M
|
|
bidental
|
39a.1
|
EX LIBRO DE ANIMALIBUS
|
|
Serv. Dan. G. 3.146
|
|
asilus est musca varia, tabanus, bubus maxime
|
40.1
|
nocens. hic apud Graecos prius myops vocabatur,
|
|
postea <a> magnitudine incommodi oestrum appel-
|
|
larunt.
|
|
INCERTAE SEDIS
|
|
Gel. N.A. 5.21.6
|
|
pluria . . . compluria
|
41.1
|
Macr. Sat. 1.9.5
|
|
Apollinem . . . Ianum . . . Dianam . . . Ianam
|
42.1
|
Gel. N.A. 2.26.19
|
|
caesia
|
43.1
|
Sch. Bern. Verg. G. 1.498
|
|
indigetes
|
44.1
|
Sch. Bern. Verg. G. 1.174
|
|
stiva
|
46.1
|
DUBIA
|
|
Non. 51M
|
|
rudentes
|
47.1
|
Gel. N.A. 12.14.1
|
|
saltem . . . si aliter . . . si aliter non potest
|
48.1
|