II
|
|
Quid iuvat ornato procedere, vita, capillo
|
1.2.1
|
et tenuis Coa veste movere sinus,
|
|
aut quid Orontea crines perfundere murra,
|
|
teque peregrinis vendere muneribus,
|
|
naturaeque decus mercato perdere cultu,
|
5
|
nec sinere in propriis membra nitere bonis?
|
|
crede mihi, non ulla tuaest medicina figurae:
|
|
nudus Amor formam non amat artificem.
|
|
aspice quos summittat humus non fossa colores,
|
|
ut veniant hederae sponte sua melius,
|
10
|
surgat et in solis formosior arbutus antris,
|
|
et sciat indocilis currere lympha vias.
|
|
litora nativis praefulgent picta lapillis,
|
|
et volucres nulla dulcius arte canunt.
|
|
non sic Leucippis succendit Castora Phoebe,
|
15
|
Pollucem cultu non Helaïra soror;
|
|
non, Idae et cupido quondam discordia Phoebo,
|
|
Eueni patriis filia litoribus;
|
|
nec Phrygium falso traxit candore maritum
|
|
avecta externis Hippodamia rotis:
|
20
|
sed facies aderat nullis obnoxia gemmis,
|
|
qualis Apelleis est color in tabulis.
|
|
non illis studium fuco conquirere amantes:
|
|
illis ampla satis forma pudicitia.
|
|
non ego nunc vereor ne sis tibi vilior istis:
|
25
|
uni si qua placet, culta puella sat est;
|
|
cum tibi praesertim Phoebus sua carmina donet
|
|
Aoniamque libens Calliopea lyram,
|
|
unica nec desit iucundis gratia verbis,
|
|
omnia quaeque Venus, quaeque Minerva probat.
|
30
|
his tu semper eris nostrae gratissima vitae,
|
|
taedia dum miserae sint tibi luxuriae.
|
|