| XI | |
| Desine, Paulle, meum lacrimis urgere sepulcrum: | 4.11.1 |
| nempe tuas lacrimas litora surda bibent. | 6 |
| vota movent superos: ubi portitor aera recepit, | |
| non exorando stant adamante viae. | 4 |
| te licet orantem fuscae deus audiat aulae, | 5 |
| panditur ad nullas ianua nigra preces. | 2 |
| cum semel infernas intrarunt funera sedes, | |
| obserat eversos lurida porta rogos. | 8 |
| sic maestae cecinere tubae, cum subdita nostrum | |
| detraheret lecto fax inimica caput. | 10 |
| quid mihi coniugium Paulli, quid currus avorum | |
| profuit aut famae pignora tanta meae? | |
| non minus immitis habuit Cornelia Parcas: | |
| en sum, quod digitis quinque legatur, onus. | |
| damnatae tenebris et vos, vada lenta, paludes, | 15 |
| et quaecumque meos implicat ulva pedes, | |
| immatura licet, tamen huc non noxia veni; | |
| nec precor huic umbrae mollia iura meae. | |
| at si quis posita iudex sedet Aeacus urna, | |
| is mea sortita iudicet ossa pila: | 20 |
| assideant fratres, iuxta et Minoida sellam | |
| Eumenidum intento turba severa foro. | |
| Sisyphe, mole vaces; taceant Ixionis orbes; | |
| fallax Tantaleo corripere ore liquor; | |
| Cerberus et nullas hodie petat improbus umbras; | 25 |
| et iaceat tacita laxa catena sera. | |
| ipsa loquar pro me: si fallo, poena sororum | |
| infelix umeros urgeat urna meos. | |
| si cui fama fuit per avita tropaea decori, | |
| aera Numantinos nostra loquuntur avos: | 30 |
| altera maternos exaequat turba Libones, | |
| et domus est titulis utraque fulta suis. | |
| mox, ubi iam facibus cessit praetexta maritis, | |
| vinxit et acceptas altera vitta comas, | |
| iungor, Paulle, tuo sic discessura cubili, | 35 |
| ut lapide hoc uni nupta fuisse legar. | |
| testor maiorum cineres tibi, Roma, colendos, | |
| sub quorum titulis, Africa, tunsa iaces, | |
| et, Persen proavi stimulat dum pectus Achilli, | |
| qui tumidas proavo fregit Achille domos, | 40 |
| me neque censurae legem mollisse neque ulla | |
| labe mea nostros erubuisse focos. | |
| non fuit exuviis tantis Cornelia damnum: | |
| quin et erat magnae pars imitanda domus. | |
| nec mea mutatast aetas; sine crimine totast: | 45 |
| viximus insignes inter utramque facem. | |
| mi natura dedit leges a sanguine ductas, | |
| nec possis melior iudicis esse metu. | |
| quamlibet austeras de me ferat urna tabellas, | |
| turpior assessu non erit ulla meo, | 50 |
| vel tu, quae tardam movisti fune Cybeben, | |
| Claudia, turritae rara ministra deae, | |
| vel cui, sacra suos cum Vesta reposceret ignes, | |
| exhibuit vivos carbasus alba focos. | |
| nec te, dulce caput, mater Scribonia, laesi: | 55 |
| in me mutatum quid nisi fata velis? | |
| maternis laudor lacrimis urbisque querelis, | |
| defensa et gemitu Caesaris ossa mea. | |
| ille sua nata dignam vixisse sororem | |
| increpat, et lacrimas vidimus ire deo. | 60 |
| vidimus et fratrem sellam geminasse curulem; | 65 |
| consul quo factus tempore, rapta soror. | |
| et tamen emerui generosos vestis honores, | 61 |
| nec mea de sterili facta rapina domo. | |
| et bene habet: numquam mater lugubria sumpsi; | 97 |
| venit in exsequias tota caterva meas. | |
| tu, Lepide, et tu, Paulle, meum post fata levamen, | 63 |
| condita sunt vestro lumina nostra sinu. | |
| filia, tu specimen censurae nata paternae, | 67 |
| fac teneas unum nos imitata virum. | |
| haec est feminei merces extrema triumphi, | 71 |
| laudat ubi emeritum libera fama torum. | |
| nunc tibi commendo communia pignora, Paulle: | |
| haec cura et cineri spirat inusta meo. | |
| fungere maternis vicibus pater: illa meorum | 75 |
| omnis erit collo turba ferenda tuo. | |
| oscula cum dederis tua flentibus, adice matris: | |
| tota domus coepit nunc onus esse tuum. | |
| et si quid doliturus eris, sine testibus illis! | |
| cum venient, siccis oscula falle genis! | 80 |
| sat tibi sint noctes, quas de me, Paulle, fatiges, | |
| somniaque in faciem credita saepe meam: | |
| atque ubi secreto nostra ad simulacra loqueris, | |
| ut responsurae singula verba iace. | |
| seu tamen adversum mutarit ianua lectum, | 85 |
| sederit et nostro cauta noverca toro, | |
| coniugium, pueri, laudate et ferte paternum: | |
| capta dabit vestris moribus illa manus; | |
| nec matrem laudate nimis: collata priori | |
| vertet in offensas libera verba suas. | 90 |
| seu memor ille mea contentus manserit umbra | |
| et tanti cineres duxerit esse meos, | |
| discite venturam iam nunc lenire senectam, | |
| caelibis ad curas nec vacet ulla via. | |
| quod mihi detractumst, vestros accedat ad annos: | 95 |
| prole mea Paullum sic iuvet esse senem. | |
| et serie fulcite genus: mihi cumba volenti | 69 |
| solvitur aucturis tot mea fata meis. | 70 |
| causa peroratast. flentes me surgite, testes, | 99 |
| dum pretium vitae grata rependit humus. | 100 |
| moribus et caelum patuit: sim digna merendo, | |
| cuius honoratis ossa vehantur avis. |