| At Catilina ex itinere plerisque consularibus, prae- | 34.2.1 |
| terea optumo quoique litteras mittit: se falsis criminibus | |
| circumventum, quoniam factioni inimicorum resistere | |
| nequiverit, fortunae cedere, Massiliam in exilium profi- | |
| cisci, non quo sibi tanti sceleris conscius esset, sed uti | 5 |
| res publica quieta foret neve ex sua contentione seditio | |
| oreretur. ab his longe divorsas litteras Q. Catulus in se- | 3.1 |
| natu recitavit, quas sibi nomine Catilinae redditas dice- | |
| bat. earum exemplum infra scriptum est. | |
| 'L. Catilina Q. Catulo. egregia tua fides, re cognita, | 35.1.1 |
| grata mihi magnis in meis periculis, fiduciam commen- | |
| dationi meae tribuit. quam ob rem defensionem in novo | 2.1 |
| consilio non statui parare: satisfactionem ex nulla con- | |
| scientia de culpa proponere decrevi, quam me dius fidius | |
| veram licet cognoscas. iniuriis contumeliisque conci- | 3.1 |
| tatus, quod fructu laboris industriaeque meae privatus | |
| statum dignitatis non obtinebam, publicam miserorum | |
| causam pro mea consuetudine suscepi, non quin aes alie- | |
| num meis nominibus ex possessionibus solvere non pos- | 5 |
| sem—et alienis nominibus liberalitas Orestillae suis | |
| filiaeque copiis persolveret—, sed quod non dignos ho- | |
| mines honore honestatos videbam meque falsa suspi- | |
| cione alienatum esse sentiebam hoc nomine satis ho- | 4.1 |
| nestas pro meo casu spes relicuae dignitatis conser- | |
| vandae sum secutus. plura quom scribere vellem, nuntia- | 5.1 |
| tum est vim mihi parari nunc Orestillam commendo | 6.1 |
| tuaeque fidei trado; eam ab iniuria defendas, per liberos | |
| tuos rogatus. haveto.' |