DE DOTIBVS
|
|
Gel. N.A. 4.4.2
|
|
Qui uxorem . . . ducturus erat, ab eo, unde ducenda
|
2.1
|
erat, stipulabatur eam in matrimonium <datum iri;
|
|
qui daturus erat, id eidem spondebat. item qui uxorem
|
|
daturus erat, ab eo, cui eam daturus erat, stipulabatur,
|
|
eam in matrimonium> ductum iri; qui ducturus erat, id
|
5
|
eidem spondebat. is contractus stipulationum spon-
|
|
sionumque dicebatur sponsalia. hinc quae promissa
|
|
erat, sponsa appellabatur, qui spoponderat ducturum,
|
|
sponsus. sed si post eas stipulationes uxor non da-
|
|
batur aut non ducebatur, qui stipulabatur, ex sponsu
|
10
|
agebat. iudices cognoscebant. iudex, quam ob rem
|
|
data acceptaue non esset uxor, quaerebat. si nihil
|
|
iustae causae uidebatur, litem pecunia aestimabat,
|
|
quantique interfuerat eam uxorem dari aut accipi, eum,
|
|
qui spoponderat, <ei,> qui stipulatus erat, condemnabat.
|
15
|
DE SACRIS DETESTANDIS
|
|
Gel. N.A. 7.12.1
|
|
testamentum
|
3.1
|
REPREHENSORVM SCAEVOLAE CAPITVM
|
|
Gel. N.A. 4.1.17
|
|
<At non omne . . . quod esus potusque eorum causa
|
4.1
|
paratum est,> ut Mucius ait, penus uideri debet. nam
|
|
quae ad edendum bibendumque in dies singulos prandii
|
|
aut cenae causa parantur, penus non sunt, sed ea
|
|
potius, quae huiusce generis longae usionis gratia con-
|
5
|
trahuntur et reconduntur, ex eo, quod non in promptu
|
|
est, sed intus et penitus habeatur, penus dicta est.
|
|
EX INCERTIS LIBRIS
|
|
Cic. Top. 36
|
|
post . . . liminium
|
5.1
|
Festus 210M
|
|
'pedem struit'
|
6.1
|
Festus 376M
|
|
uindiciam
|
7.1
|
Festus 321M
|
|
<sanates>
|
8.1
|
Festus 174M
|
|
<noxia>
|
9.1
|
Festus 322M
|
|
sarcito
|
10.1
|
Festus 182M
|
|
orba
|
11.1
|
Festus 233M
|
|
posticam lineam
|
12.1
|
Var. L. 5.40
|
|
Diuidit in eos eius . . . plebei rura lar-
|
13.1
|
giter ad aream.
|
|
Macr. Sat. 3.3.8
|
|
religionem
|
14.1
|
Festus 153M
|
|
<mancipatus> . . . <adoptatus> . . . <adrogatus>
|
15.1
|
Festus 142M
|
|
municeps
|
18.1
|