| IX | |
| Quid mihi si fueras miseros laesurus amores, | 1.9.1 |
| Foedera per divos, clam violanda, dabas? | |
| A miser, et siquis primo periuria celat, | |
| Sera tamen tacitis Poena venit pedibus. | |
| Parcite, caelestes: aequum est inpune licere | 5 |
| Numina formosis laedere vestra semel. | |
| Lucra petens habili tauros adiungit aratro | |
| Et durum terrae rusticus urget opus, | |
| Lucra petituras freta per parentia ventis | |
| Ducunt instabiles sidera certa rates: | 10 |
| Muneribus meus est captus puer, at deus illa | |
| In cunerem et liquidas munera vertat aquas. | |
| Iam mihi persolvet poenas, pulvisque decorem | |
| Detrahet et ventis horrida facta coma; | |
| Uretur facies, urentur sole capilli, | 15 |
| Deteret invalidos et via longa pedes. | |
| Admonui quotiens 'auro ne pollue formam: | |
| Saepe solent auro multa subesse mala. | |
| Divitiis captus siquis violavit amorem, | |
| Asperaque est illi difficilisque Venus. | 20 |
| Ure meum potius flamma caput et pete ferro | |
| Corpus et intorto verbere terga seca. | |
| Nec tibi celandi spes sit peccare paranti: | |
| Est deus, occultos qui vetat esse dolos. | |
| Ipse deus tacito permisit lene ministro, | 25 |
| Ederet ut multo libera verba mero; | |
| Ipse deus somno domitos emittere vocem | |
| Iussit et invitos facta tegenda loqui.' | |
| Haec ego dicebam: nunc me flevisse loquentem, | |
| Nunc pudet ad teneros procubuisse pedes. | 30 |
| Tum mihi iurabas nullo te divitis auri | |
| Pondere, non gemmis, vendere velle fidem, | |
| Non tibi si pretium Campania terra daretur, | |
| Non tibi si, Bacchi cura, Falernus ager. | |
| Illis eriperes verbis mihi sidera caeli | 35 |
| Lucere et puras fulminis esse vias. | |
| Quin etiam flebas: at non ego fallere doctus | |
| Tergebam umentes credulus usque genas. | |
| Quid faciam, nisi et ipse fores in amore puellae? | |
| Sed precor exemplo sit levis illa tuo. | 40 |
| O quotiens, verbis ne quisquam conscius esset, | |
| Ipse comes multa lumina nocte tuli! | |
| Saepe insperanti venit tibi munere nostro | |
| Et latuit clausas post adoperta fores. | |
| Tum miser interii, stulte confisus amari: | 45 |
| Nam poteram ad laqueos cautior esse tuos. | |
| Quin etiam adtonita laudes tibi mente canebam, | |
| Et me nunc nostri Pieridumque pudet. | |
| Illa velim rapida Volcanus carmina flamma | |
| Torreat et liquida deleat amnis aqua. | 50 |
| Tu procul hinc absis, cui formam vendere cura est | |
| Et pretium plena grande referre manu. | |
| At te, qui puerum donis corrumpere es ausus, | |
| Rideat adsiduis uxor inulta dolis, | |
| Et cum furtivo iuvenem lassaverit usu, | 55 |
| Tecum interposita languida veste cubet. | |
| Semper sint externa tuo vestigia lecto, | |
| Et pateat cupidis semper aperta domus; | |
| Nec lasciva soror dicatur plura bibisse | |
| Pocula vel plures emeruisse viros. | 60 |
| Illam saepe ferunt convivia ducere Baccho, | |
| Dum rota Luciferi provocet orta diem. | |
| Illa nulla queat melius consumere noctem | |
| Aut operum varias disposuisse vices. | |
| At tua perdidicit, nec tu, stultissime, sentis, | 65 |
| Cum tibi non solita corpus ab arte movet. | |
| Tune putas illam pro te disponere crines | |
| Aut tenues denso pectere dente comas? | |
| Ista haec persuadet facies, auroque lacertos | |
| Vinciat et Tyrio prodeat apta sinu? | 70 |
| Non tibi, sed iuveni cuidam volt bella videri, | |
| Devoveat pro quo remque domumque tuam. | |
| Nec facit hoc vitio, sed corpora foeda podagra | |
| Et senis amplexus culta puella fugit. | |
| Huic tamen adcubuit noster puer: hunc ego credam | 75 |
| Cum trucibus venerem iungere posse feris. | |
| Blanditiasne meas aliis tu vendere es ausus? | |
| Tune aliis demens oscula ferre mea? | |
| Tum flebis, cum me vinctum puer alter habebit | |
| Et geret in regno regna superba tuo. | 80 |
| At tua tum me poena iuvet, Venerique merenti | |
| Fixa notet casus aurea palma meos: | |
| 'Hanc tibi fallaci resolutus amore Tibullus | |
| Dedicat et grata sis, dea, mente rogat'. |