| XIX TIBVLLI | |
| Nulla tuum nobis subducet femina lectum: | 3.19.1 |
| Hoc primum iuncta est foedere nostra venus. | |
| Tu mihi sola places, nec iam te praeter in urbe | |
| Formosa est oculis ulla puella meis. | |
| Atque utinam posses uni mihi bella videri! | 5 |
| Displiceas aliis: sic ego tutus ero, | |
| Nil opus invidia est, procul absit gloria volgi: | |
| Qui sapit, in tacito gaudeat ipse sinu. | |
| Sic ego secretis possum bene vivere silvis, | |
| Qua nulla humano sit via trita pede. | 10 |
| Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra | |
| Lumen, et in solis tu mihi turba locis. | |
| Nunc licet e caelo mittatur amica Tibullo, | |
| Mittetur frustra deficietque Venus. | |
| Hoc tibi sancta tuae Iunonis numina iuro, | 15 |
| Quae sola ante alios est mihi magna deos. | |
| Quid facio demens? heu heu mea pignora cedo. | |
| Iuravi stulte: proderat iste timor. | |
| Nunc tu fortis eris, nunc tu me audacius ures: | |
| Hoc peperit misero garrula lingua malum. | 20 |
| Iam faciam quodcumque voles, tuos usque manebo, | |
| Nec fugiam notae servitium dominae, | |
| Sed Veneris sanctae considam vinctus ad aras. | |
| Haec notat iniustos supplicibusque favet. |