| LIBER I | |
| De rebus humanis communiter | |
| Gel. N.A. 13.17.3 | |
| Praxiteles, qui propter artificium egregium nemini est | 1.1.1 |
| paulum modo humaniori ignotus. | |
| Prisc. GL 2.524K | |
| Ut habent Parii, qui uocantur ὀφιογενεῖς, et in Africa | 2.1 |
| Psylli, quorum ophiogenis cum arbitrantur subpositum esse in | |
| stirpe aliquem, ei admouent, ut pungat, colubram: cum pupu- | |
| gerit, si de genere sit, uiuere, si non sit, mori. | |
| Admota aspis cum pupugerit, si non occidat, sciat, ex | 3.1 |
| Psyllorum esse gente. | |
| Serv. A. 11.787 | |
| Eo ut solent Hirpini, qui ambulaturi per ignem medica- | 5.1 |
| mento plantas tingunt. | |
| Plin. Nat. 7.83 | |
| Rusticelius Hercules appellatus mulum suum tollebat, Fufius | 8.1 |
| Saluius duo centenaria pondera pedibus, totidem manibus, et | |
| ducenaria duo umeris contra scalas ferebat. | |
| Festus 158M | |
| Murrata potione usos antiquos indicio est, quod etiam | 12.1 |
| nunc Aediles per supplicationes diis addunt ad puluinaria, et | |
| quod duodecim tabulis cauetur, ne mortuo indatur. |