PRIAPEA
Vere rosa, autumno pomis, aestate frequentor 1.1
  spicis: una mihi est horrida pestis hiemps;
nam frigus metuo et uereor ne ligneus ignem
  hic deus ignauis praebeat agricolis.
Ego haec, ego arte fabricata rustica, 2.1
ego arida, o uiator, ecce populus,
agellulum hunc, sinistra et ante quem uides,
erique uillulam hortulumque pauperis
tuor, malaque furis arceo manu. 5
mihi corolla picta uere ponitur,
mihi rubens arista sole feruido,
mihi uirente dulcis uua pampino,
mihi gelante oliua cocta frigore.
meis capella delicata pascuis 10
in urbem adulta lacte portat ubera,
meisque pinguis agnus ex ouilibus
grauem domum remittit aere dexteram
†teneraque matre mugiente uaccula
deum profundit ante templa sanguinem. 15
proin, uiator, hunc deum uereberis
manumque sursum habebis. hoc tibi expedit,
parata namque trux stat ecce mentula.
'uelim pol' inquis? at pol ecce uilicus
uenit, ualente cui reuulsa bracchio 20
fit ista mentula apta claua dexterae.
Hunc ego, o iuuenes, locum uillulamque palustrem 3.1
tectam uimine iunceo caricisque maniplis,
quercus arida rustica fomitata securi
nutrior: magis et magis fit beata quotannis.
huius nam domini colunt me, deumque salutant 5
pauperis tuguri pater filiusque adulescens,
alter assidua cauens diligentia, ut herbae,
aspera ut rubus a meo sit remota sacello,
alter parua manu ferens semper munera larga.
florido mihi ponitur picta uere corolla, 10
primitus tenera uirens spica mollis arista,
luteae uiolae mihi lacteumque papauer
pallentesque cucurbitae et suaue olentia mala,
uua pampinea rubens educata sub umbra;
sanguine haec etiam mihi (sed tacebitis) arma 15
barbatus linit hirculus cornipesque capella.
pro quis omnia honoribus nunc necesse Priapo est
praestare, et domini hortulum uineamque tueri.
quare hinc, o pueri, malas abstinete rapinas:
uicinus prope diues est neglegensque Priapi. 20
inde sumite: semita haec deinde uos feret ipsa.