Iam tota Syria, iam Phoenice quoque 4.2.1.1
excepta Tyro Macedonum erat, habebatque rex
castra in continenti, a qua urbem angustum fre-
tum dirimit.
Tyros, et magnitudine et claritate 2.1
ante omnes urbes Syriae Phoenicesque memo-
rabilis, facilius societatem Alexandri acceptu-
ra videbatur quam imperium. Coronam igitur
auream donum legati adferebant commeatus- 5
que large et hospitaliter ex oppido advexerant.
Ille dona ut ab amicis accipi iussit benigneque
legatos adlocutus Herculi, quem praecipue Ty-
rii colerent, sacrificare velle se dixit:
Macedo- 3.1
num reges credere ab illo deo ipsos genus du-
cere, se vero ut id faceret etiam oraculo moni-
tum.
Legati respondent esse templum Herculis 4.1
extra urbem in ea sede, quam Palaetyron ipsi
vocent: ibi regem deo sacrum rite facturum.
Non tenuit iram, cuius alioqui potens non erat. 5.1
Itaque "Vos quidem" inquit "fiducia loci,
quod insulam incolitis, pedestrem hunc exerci-
tum spernitis, sed brevi ostendam in continenti
vos esse. Proinde sciatis licet aut intraturum me 5
urbem aut oppugnaturum."
Cum hoc responso 6.1
dimissi suos monere coeperunt, ut regem, quem
Syria, quem Phoenice recepisset, ipsi quoque
urbem intrare paterentur.
At illi loco satis fisi 7.1
obsidionem ferre decreverant. Namque urbem
a continenti quattuor stadiorum fretum dividit
Africo maxime obiectum, <qui> crebros ex alto
fluctus in litus evolvit. 5
Nec accipiendo operi, 8.1
quo Macedones continenti insulam iungere pa-
rabant, quicquam magis quam ille ventus ob-
stabat. Quippe vix leni et tranquillo mari moles
agi possunt, Africus vero prima quaeque con- 5
gesta pulsu inlisi maris subruit, nec ulla tam
firma moles est, quam non exedant undae et per
nexus operum manantes et, ubi acrior flatus
existit, summi operis fastigio superfusae.
Prae- 9.1
ter hanc difficultatem haud minor alia erat.
Muros turresque urbis praealtum mare ambie-
bat: non tormenta nisi e navibus procul excussa
mitti, non scalae moenibus adplicari poterant, 5
praeceps in salum murus pedestre interceperat
iter; naves nec habebat rex et, si admovisset,
pendentes et instabiles missilibus arceri pote-
rant.
Inter quae parva dictu res Tyriorum fi- 10.1
duciam accendit. Carthaginiensium legati ad
celebrandum sacrum anniversarium more patrio
tunc venerant: quippe Carthaginem Tyrii con-
diderunt, semper parentum loco culti. 5
Hor- 11.1
tari ergo Poeni coeperunt, ut obsidionem for-
ti animo paterentur: brevi Carthagine auxilia
ventura. Namque ea tempestate magna ex parte
Punicis classibus maria obsidebantur. 5
Igitur 12.1
bello decreto per muros turresque tormenta
disponunt, arma iunioribus dividunt, opifices,
quorum copia urbs abundabat, in officinas dis-
tribuunt. Omnia belli apparatu strepunt. Fer- 5
reae quoque manus—harpagonas vocant—quas
operibus hostium inicerent, corvique et alia tu-
endis urbibus excogitata praeparabantur.
Sed 13.1
cum fornacibus ferrum, quod excudi oportebat,
impositum esset admotisque follibus ignem fla-
tu accenderent, sanguinis rivi sub ipsis flam-
mis extitisse dicuntur: idque omen in Macedo- 5
num malum verterant Tyrii.
Apud Macedonas 14.1
quoque cum forte panem quidam militum fran-
gerent, manantis sanguinis guttas notaverunt,
territoque rege Aristander, peritissimus vatum,
si extrinsecus cruor fluxisset, Macedonibus id 5
triste futurum ait: contra, cum ab interiore par-
te manaverit, urbi, quam obsidere destinassent,
exitium portendere.
Alexander cum et clas- 15.1
sem procul haberet et longam obsidionem mag-
no sibi ad cetera impedimento videret fore, ca-
duceatores, qui ad pacem eos compellerent, mi-
sit; quos Tyrii contra ius gentium occisos prae- 5
cipitaverunt in altum. Atque ille suorum tam
indigna morte commotus urbem obsidere statuit.
Sed ante iacienda moles erat, quae continenti 16.1
urbem committeret. Ingens ergo animis mili-
tum desperatio incessit cernentibus profundum
mare, quod vix divina ope posset impleri: quae
saxa tam vasta, quas tam proceras arbores posse 5
reperiri? exhauriendas esse regiones, ut illud
spatium exaggeraretur; exaestuare semper fre-
tum, quoque artius volutetur inter insulam et
continentem, hoc acrius furere.
At ille haud- 17.1
quaquam rudis pertractandi militares animos
speciem sibi Herculis in somno oblatam esse
pronuntiat dextram porrigentis: illo duce, illo
aperiente in urbem intrare se visum. Inter haec 5
caduceatores interfectos, gentium iura violata
referebat: unam esse urbem, quae cursum vic-
toris morari ausa esset.
Ducibus deinde nego- 18.1
tium datur, ut suos quisque castiget, satisque
omnibus stimulatis opus orsus est. Magna vis
saxorum ad manum erat Tyro vetere praebente;
materies ex Libano monte ratibus et turribus 5
faciendis advehebatur.
Iamque a fundo maris 19.1
inaltitudinem modicam opus creverat, nondum
tamen aquae fastigium aequabat,
cum Tyrii 20.1
parvis navigiis admotis per ludibrium expro-
brabant illos armis inclitos dorso sicut iumenta
onera gestare; interrogabant etiam, num maior
Neptuno Alexander esset. Haec ipsa insectatio 5
alacritatem militum accendit.
Iamque paulum 21.1
moles aqua eminebat, et simul aggeris latitu-
do crescebat urbique admovebatur, cum Tyrii
magnitudine molis, cuius incrementum eos an-
tea fefellerat, conspecta levibus navigiis non- 5
dum commissum opus circumire coeperunt, mis-
silibus quoque eos, qui pro opere stabant, inces-
sere.
Multis ergo impune vulneratis, cum et 22.1
removere et adpellere scaphas in expedito esset,
ad curam semet ipsos tuendi ab opere conver-
terant; et quo longius moles agebatur a litore,
hoc magis quicquid ingerebatur praealtum ab- 5
sorbebat mare.
Igitur rex munientibus coria 23.1
velaque iussit obtendi, ut extra teli iactum es-
sent, duasque turres ex capite molis erexit, e
quibus in subeuntes scaphas tela ingeri possent.
Contra Tyrii navigia procul a conspectu hos- 24.1
tium litori adpellunt expositisque militibus eos,
qui saxa gestabant, obtruncant. In Libano quo-
que Arabum agrestes incompositos Macedonas
adorti XXX fere interficiunt paucioribus cap- 5
tis.