| III | |
| Sic te diva potens Cypri, | 1.3.1 |
| sic fratres Helenae, lucida sidera, | |
| ventorumque regat pater | |
| obstrictis aliis praeter Iapyga, | |
| navis, quae tibi creditum | 5 |
| debes Vergilium: finibus Atticis | |
| reddas incolumem precor | |
| et serves animae dimidium meae. | |
| illi robur et aes triplex | |
| circa pectus erat, qui fragilem truci | 10 |
| conmisit pelago ratem | |
| primus, nec timuit praecipitem Africum | |
| decertantem Aquilonibus | |
| nec tristis Hyadas nec rabiem Noti, | |
| quo non arbiter Hadriae | 15 |
| maior, tollere seu ponere volt freta. | |
| quem mortis timuit gradum | |
| qui siccis oculis monstra natantia, | |
| qui vidit mare turbidum et | |
| infamis scopulos Acroceraunia? | 20 |
| nequiquam deus abscidit | |
| prudens oceano dissociabili | |
| terras, si tamen inpiae | |
| non tangenda rates transiliunt vada. | |
| audax omnia perpeti | 25 |
| gens humana ruit per vetitum nefas, | |
| audax Iapeti genus | |
| ignem fraude mala gentibus intulit. | |
| post ignem aetheria domo | |
| subductum macies et nova febrium | 30 |
| terris incubuit cohors | |
| semotique prius tarda necessitas | |
| leti corripuit gradum. | |
| expertus vacuum Daedalus aera | |
| pinnis non homini datis; | 35 |
| perrupit Acheronta Herculeus labor. | |
| nil mortalibus ardui est: | |
| caelum ipsum petimus stultitia neque | |
| per nostrum patimur scelus | |
| iracunda Iovem ponere fulmina. | 40 |