| IX | |
| Vides ut alta stet nive candidum | 1.9.1 |
| Soracte nec iam sustineant onus | |
| silvae laborantes geluque | |
| flumina constiterint acuto. | |
| dissolve frigus ligna super foco | 5 |
| large reponens atque benignius | |
| deprome quadrimum Sabina, | |
| o Thaliarche, merum diota. | |
| permitte divis cetera, qui simul | |
| stravere ventos aequore fervido | 10 |
| deproeliantis, nec cupressi | |
| nec veteres agitantur orni. | |
| quid sit futurum cras, fuge quaerere, et | |
| quem Fors dierum cumque dabit, lucro | |
| adpone, nec dulcis amores | 15 |
| sperne puer neque tu choreas, | |
| donec virenti canities abest | |
| morosa. nunc et campus et areae | |
| lenesque sub noctem susurri | |
| conposita repetantur hora, | 20 |
| nunc et latentis proditor intumo | |
| gratus puellae risus ab angulo | |
| pignusque dereptum lacertis | |
| aut digito male pertinaci. |