| urbi cum pace laxior etiam annona rediit, et aduecto ex | 2.52.1.1 |
| Campania frumento, et postquam timor sibi cuique futurae | |
| inopiae abiit, eo quod abditum fuerat prolato. ex copia | 2.1 |
| deinde otioque lasciuire rursus animi et pristina mala, post- | |
| quam foris deerant, domi quaerere. tribuni plebem agitare | |
| suo ueneno, agraria lege; in resistentes incitare patres, nec | |
| in uniuersos modo sed in singulos. Q. Considius et T. | 3.1 |
| Genucius, auctores agrariae legis, T. Menenio diem dicunt. | |
| inuidiae erat amissum Cremerae praesidium, cum haud | |
| procul inde statiua consul habuisset; ea oppressit, cum et | 4.1 |
| patres haud minus quam pro Coriolano adnisi essent et | |
| patris Agrippae fauor hauddum exoleuisset. in multa tem- | 5.1 |
| perarunt tribuni; cum capitis anquisissent, duorum milium | |
| aeris damnato multam dixerunt. ea in caput uertit; ne- | |
| gant tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo | |
| absumptum. | 5 |
| alius deinde reus, Sp. Seruilius, ut consulatu abiit, C. | 6.1 |
| Nautio et P. Ualerio consulibus, initio statim anni ab | |
| L. Caedicio et T. Statio tribunis die dicta, non ut Menenius, | |
| precibus suis aut patrum sed cum multa fiducia innocentiae | |
| gratiaeque tribunicios impetus tulit. et huic proelium cum | 7.1 |
| Tuscis ad Ianiculum erat crimini. sed feruidi animi uir ut | |
| in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo | |
| sed plebem oratione feroci refutando exprobrandoque T. Me- | |
| neni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta | 5 |
| quondam plebs eos ipsos quibus tum saeuiret magistratus, | |
| eas leges haberet, periculum audacia discussit. iuuit et | 8.1 |
| Uerginius collega testis productus, participando laudes; | |
| magis tamen Menenianum—adeo mutauerant animum— | |
| profuit iudicium. |