| Uoleronem amplexa fauore plebs proximis comitiis tribu- | 2.56.1.1 |
| num plebi creat in eum annum qui L. Pinarium P. Furium | |
| consules habuit. contraque omnium opinionem, qui eum | 2.1 |
| uexandis prioris anni consulibus permissurum tribunatum | |
| credebant, post publicam causam priuato dolore habito, ne | |
| uerbo quidem uiolatis consulibus, rogationem tulit ad popu- | |
| lum ut plebeii magistratus tributis comitiis fierent. haud | 3.1 |
| parua res sub titulo prima specie minime atroci ferebatur, | |
| sed quae patriciis omnem potestatem per clientium suffragia | |
| creandi quos uellent tribunos auferret. huic actioni gratis- | 4.1 |
| simae plebi cum summa ui resisterent patres, nec quae una | |
| uis ad resistendum erat, ut intercederet aliquis ex collegio, | |
| auctoritate aut consulum aut principum adduci posset, res | |
| tamen suo ipsa molimine grauis certaminibus in annum | 5 |
| extrahitur. plebs Uoleronem tribunum reficit: patres, ad | 5.1 |
| ultimum dimicationis rati rem uenturam, Ap. Claudium | |
| Appi filium, iam inde a paternis certaminibus inuisum in- | |
| festumque plebi, consulem faciunt. collega ei T. Quinctius | |
| datur. | 5 |
| principio statim anni nihil prius quam de lege agebatur. | 6.1 |
| sed ut inuentor legis Uolero, sic Laetorius, collega eius, | |
| auctor cum recentior tum acrior erat. ferocem faciebat | 7.1 |
| belli gloria ingens, quod aetatis eius haud quisquam manu | |
| promptior erat. is, cum Uolero nihil praeterquam de lege | |
| loqueretur, insectatione abstinens consulum, ipse incu- | |
| sationem Appi familiaeque superbissimae ac crudelissimae | 5 |
| in plebem Romanam exorsus, cum a patribus non consu- | |
| lem, sed carnificem ad uexandam et lacerandam plebem | 8.1 |
| creatum esse contenderet, rudis in militari homine lingua | |
| non suppetebat libertati animoque. itaque deficiente ora- | 9.1 |
| tione, 'quando quidem non facile loquor' inquit, 'Quirites, | |
| quam quod locutus sum praesto, crastino die adeste; ego | |
| hic aut in conspectu uestro moriar aut perferam legem'. | |
| occupant tribuni templum postero die; consules nobilitas- | 10.1 |
| que ad impediendam legem in contione consistunt. sum- | |
| moueri Laetorius iubet, praeterquam qui suffragium ineant. | |
| adulescentes nobiles stabant nihil cedentes uiatori. tum | 11.1 |
| ex his prendi quosdam Laetorius iubet. consul Appius | |
| negare ius esse tribuno in quemquam nisi in plebeium; | |
| non enim populi sed plebis eum magistratum esse; nec | 12.1 |
| illam ipsam submouere pro imperio posse more maiorum, | |
| quia ita dicatur: 'si uobis uidetur, discedite, Quirites.' | |
| facile contemptim de iure disserendo perturbare Laetorium | |
| poterat. ardens igitur ira tribunus uiatorem mittit ad con- | 13.1 |
| sulem, consul lictorem ad tribunum, priuatum esse clami- | |
| tans, sine imperio, sine magistratu; uiolatusque esset tribu- | 14.1 |
| nus, ni et contio omnis atrox coorta pro tribuno in consulem | |
| esset, et concursus hominum in forum ex tota urbe concita- | |
| tae multitudinis fieret. sustinebat tamen Appius pertinacia | |
| tantam tempestatem, certatumque haud incruento proelio | 15.1 |
| foret, ni Quinctius, consul alter, consularibus negotio dato ut | |
| collegam ui, si aliter non possent, de foro abducerent, ipse | |
| nunc plebem saeuientem precibus lenisset, nunc orasset | |
| tribunos ut concilium dimitterent; darent irae spatium; | 5 |
| non uim suam illis tempus adempturum, sed consilium | 16.1 |
| uiribus additurum; et patres in populi et consulem in | |
| patrum fore potestate. |