Aemilius postquam omissas in Lycia res 37.17.1.1
et Liuium profectum in Italiam cognouit, cum ipse
ab Epheso tempestate repulsus irrito incepto Samum
reuertisset, turpe ratus temptata frustra Patara esse, 2.1
proficisci eo tota classe et summa ui adgredi urbem
statuit. Miletum et ceteram oram sociorum praeter- 3.1
uecti in Bargylietico sinu escensionem ad Iasum fe-
cerunt. urbem regium tenebat praesidium; agrum
circa Romani hostiliter depopulati sunt. missis deinde, 4.1
qui per colloquia principum et magistratuum temptarent
animos, postquam nihil in potestate sua responderunt
esse, ad urbem oppugnandam ducit. erant Iasensium 5.1
exules cum Romanis; ii frequentes Rhodios orare in-
stiterunt, ne urbem et uicinam sibi et cognatam in-
noxiam perire sinerent; sibi exilii nullam aliam causam
esse quam fidem erga Romanos; eadem ui regiorum, 6.1
qua ipsi pulsi sint, teneri eos, qui in urbe maneant;
omnium Iasensium unam mentem esse, ut seruitutem
regiam effugerent. Rhodii moti precibus Eumene etiam 7.1
rege adsumpto simul suas necessitudines commemo-
rando, simul obsessae regio praesidio urbis casum
miserando peruicerunt, ut oppugnatione abstineretur.
profecti inde pacatis ceteris cum oram Asiae legerent, 8.1
Loryma—portus aduersus Rhodum est—peruene-
runt. ibi in principiis sermo primo inter tribunos 9.1
militum secretus oritur, deinde ad aures ipsius Aemilii
peruenit, abduci classem ab Epheso, ab suo bello, ut
ab tergo liber relictus hostis in tot propinquas socio-
rum urbes omnia impune conari posset. mouere ea 10.1
Aemilium; uocatosque Rhodios cum percontatus esset,
[utrum]num Pataris uniuersa classis in portu stare
posset, cum respondissent non posse, causam nactus
omittendae rei Samum naues reduxit. 5