| hac legatione Romam relata, positis omnium aliarum | 7.32.1.1 |
| rerum curis patres fetialibus ad res repetendas missis, bel- | |
| loque, quia non redderentur, sollemni more indicto, decreue- | |
| runt ut primo quoque tempore de ea re ad populum ferre- | |
| tur; iussuque populi consules ambo cum duobus exercitibus | 2.1 |
| [ab urbe] profecti, Ualerius in Campaniam, Cornelius | |
| in Samnium, ille ad montem Gaurum, hic ad Saticulam | |
| castra ponunt. priori Ualerio Samnitium legiones—eo | 3.1 |
| namque omnem belli molem inclinaturam censebant— | |
| occurrunt; simul in Campanos stimulabat ira tam promptos | |
| nunc ad ferenda, nunc ad accersenda aduersus se auxilia. | |
| ut uero castra Romana uiderunt, ferociter pro se quisque | 4.1 |
| signum duces poscere, adfirmare eadem fortuna Romanum | |
| Campano laturum opem qua Campanus Sidicino tulerit. | |
| Ualerius leuibus certaminibus temptandi hostis causa haud | 5.1 |
| ita multos moratus dies signum pugnae proposuit, paucis | 6.1 |
| suos adhortatus ne nouum bellum eos nouusque hostis ter- | |
| reret: quidquid ab urbe longius proferrent arma, magis | |
| magisque in imbelles gentes eos prodire. ne Sidicinorum | 7.1 |
| Campanorumque cladibus Samnitium aestimarent uirtutem; | |
| qualescumque inter se certauerint, necesse fuisse alteram | |
| partem uinci. Campanos quidem haud dubie magis nimio | |
| luxu fluentibus rebus mollitiaque sua quam ui hostium | 5 |
| uictos esse. quid autem esse duo prospera in tot saeculis | 8.1 |
| bella Samnitium aduersus tot decora populi Romani, qui | |
| triumphos paene plures quam annos ab urbe condita nume- | |
| ret; qui omnia circa se, Sabinos Etruriam Latinos Hernicos | 9.1 |
| Aequos Uolscos Auruncos, domita armis habeat; qui Gallos | |
| tot proeliis caesos postremo in mare ac naues fuga com- | |
| pulerit? cum gloria belli ac uirtute sua quemque fretos ire | 10.1 |
| in aciem debere, tum etiam intueri cuius ductu auspicioque | |
| ineunda pugna sit, utrum qui, audiendus dumtaxat, magni- | 11.1 |
| ficus adhortator sit, uerbis tantum ferox, operum militarium | |
| expers, an qui et ipse tela tractare, procedere ante signa, | |
| uersari media in mole pugnae sciat. 'facta mea, non dicta | 12.1 |
| uos, milites' inquit, 'sequi uolo, nec disciplinam modo sed | |
| exemplum etiam a me petere. non factionibus [modo] nec | |
| per coitiones usitatas nobilibus sed hac dextra mihi tres | |
| consulatus summamque laudem peperi. fuit cum hoc | 13.1 |
| dici poterat: patricius enim eras et a liberatoribus | |
| patriae ortus, et eodem anno familia ista consula- | |
| tum quo urbs haec consulem habuit: nunc iam nobis | 14.1 |
| patribus uobisque plebei promiscuus consulatus patet nec | |
| generis, ut ante, sed uirtutis est praemium. proinde summum | |
| quodque spectate, milites, decus. non, si mihi nouum hoc | 15.1 |
| Coruini cognomen dis auctoribus homines dedistis, Pub- | |
| licolarum uetustum familiae nostrae cognomen memoria | |
| excessit; semper ego plebem Romanam militiae domique, | 16.1 |
| priuatus, in magistratibus paruis magnisque, aeque tribunus | |
| ac consul, eodem tenore per omnes deinceps consulatus | |
| colo atque colui. nunc, quod instat, dis bene iuuantibus | 17.1 |
| nouum atque integrum de Samnitibus triumphum mecum | |
| petite.' |