iam consules erant C. Plautius iterum L. Aemilius Mamer- 8.1.1.1
cus, cum Setini Norbanique Romam nuntii defectionis
Priuernatium cum querimoniis acceptae cladis uenerunt.
Uolscorum item exercitum duce Antiati populo consedisse 2.1
ad Satricum allatum est. utrumque bellum Plautio sorte
euenit. prius ad Priuernum profectus extemplo acie con- 3.1
flixit; haud magno certamine deuicti hostes; oppidum cap-
tum redditumque Priuernatibus praesidio ualido imposito;
agri partes duae ademptae. inde uictor exercitus Satricum 4.1
contra Antiates ductus. ibi magna utrimque caede atrox
proelium fuit; et cum tempestas eos neutro inclinata spe
dimicantes diremisset, Romani nihil eo certamine tam
ambiguo fessi in posterum diem proelium parant. Uolscis 5.1
recensentibus quos uiros in acie amisissent haudquaquam
idem animus ad iterandum periculum fuit; nocte pro uictis
Antium agmine trepido sauciis ac parte impedimentorum
relicta abierunt. armorum magna uis cum inter caesa hos- 6.1
tium corpora tum in castris inuenta est. ea Luae Matri
dare se consul dixit finesque hostium usque ad oram mariti-
mam est depopulatus.
alteri consuli Aemilio ingresso Sabellum agrum non 7.1
castra Samnitium, non legiones usquam oppositae; ferro
ignique uastantem agros legati Samnitium pacem orantes
adeunt. a quo reiecti ad senatum, potestate facta dicendi, 8.1
positis ferocibus animis pacem sibi ab Romanis bellique ius
aduersus Sidicinos petierunt: quae se eo iustius petere, quod 9.1
et in amicitiam populi Romani secundis suis rebus, non ad-
uersis ut Campani, uenissent, et aduersus Sidicinos sumerent
arma, suos semper hostes, populi Romani nunquam amicos,
qui nec ut Samnites in pace amicitiam nec ut Campani 10.1
auxilium in bello petissent, nec in fide populi Romani
nec in dicione essent.