| hac expeditione consulis motum latius erat quam profli- | 9.37.1.1 |
| gatum bellum; uastationem namque sub Ciminii montis | |
| radicibus iacens ora senserat conciueratque indignatione non | |
| Etruriae modo populos sed Umbriae finitima. itaque | 2.1 |
| quantus non unquam antea exercitus ad Sutrium uenit; | |
| neque e siluis tantummodo promota castra sed etiam aui- | |
| ditate dimicandi quam primum in campos delata acies. | |
| deinde instructa primo suo stare loco, relicto hostibus ad | 3.1 |
| instruendum contra spatio: dein, postquam detractare | |
| hostem sensere pugnam, ad uallum subeunt. ubi postquam | 4.1 |
| stationes quoque receptas intra munimenta sensere, clamor | |
| repente circa duces ortus, ut eo sibi e castris cibaria eius | |
| diei deferri iuberent: mansuros se sub armis et aut nocte | |
| aut certe luce prima castra hostium inuasuros. nihilo | 5.1 |
| quietior Romanus exercitus imperio ducis continetur. | |
| decima erat fere diei hora cum cibum capere consul milites | |
| iubet; praecipit ut in armis sint quacumque diei noctisue | |
| hora signum dederit. paucis milites adloquitur; Samni- | 6.1 |
| tium bella extollit, eleuat Etruscos; nec hostem hosti nec | |
| multitudinem multitudini comparandam ait; esse praeterea | |
| telum aliud occultum; scituros in tempore; interea taceri | |
| opus esse. his ambagibus prodi simulabat hostes, quo | 7.1 |
| animus militum multitudine territus restitueretur; et, quod | |
| sine munimento consederant, ueri similius erat quod | |
| simulabatur. | |
| curati cibo corpora quieti dant et quarta fere uigilia sine | 5 |
| tumultu excitati arma capiunt. dolabrae calonibus diui- | 8.1 |
| duntur ad uallum proruendum fossasque implendas. intra | |
| munimenta instruitur acies; delectae cohortes ad portarum | |
| exitus conlocantur. dato deinde signo paulo ante lucem, | 9.1 |
| quod aestiuis noctibus sopitae maxime quietis tempus est, | |
| proruto uallo erupit acies, stratos passim inuadit hostes; | |
| alios immobiles, alios semisomnos in cubilibus suis, maxi- | |
| mam partem ad arma trepidantes caedes oppressit. paucis | 10.1 |
| armandi se datum spatium est; eos ipsos non signum | |
| certum, non ducem sequentes fundit Romanus fugatosque | |
| persequitur. ad castra, ad siluas diuersi tendebant. siluae | |
| tutius dedere refugium; nam castra in campis sita eodem | 5 |
| die capiuntur. aurum argentumque iussum referri ad con- | |
| sulem; cetera praeda militis fuit. caesa aut capta eo die | 11.1 |
| hostium milia ad sexaginta. | |
| eam tam claram pugnam trans Ciminiam siluam ad Peru- | |
| siam pugnatam quidam auctores sunt metuque in magno | |
| ciuitatem fuisse ne interclusus exercitus tam infesto saltu | 5 |
| coortis undique Tuscis Umbrisque opprimeretur. sed ubi- | 12.1 |
| cumque pugnatum est, res Romana superior fuit. itaque a | |
| Perusia et Cortona et Arretio, quae ferme capita Etruriae | |
| populorum ea tempestate erant, legati pacem foedusque ab | |
| Romanis petentes indutias in triginta annos impetrauerunt. | 5 |