Cn. Seruilius et C. Seruilius consules—sextus decimus is 30.1.1.1
annus belli Punici erat—cum de re publica belloque et
prouinciis ad senatum rettulissent, censuerunt patres ut 2.1
consules inter se compararent sortirenturue uter Bruttios
aduersus Hannibalem, uter Etruriam ac Ligures prouinciam
haberet: cui Bruttii euenissent exercitum a P. Sempronio 3.1
acciperet; P. Sempronius—ei quoque enim pro consule im-
perium in annum prorogabatur—P. Licinio succederet; is 4.1
Romam reuerteretur, bello quoque bonus habitus ad cetera,
quibus nemo ea tempestate instructior ciuis habebatur, con-
gestis omnibus humanis ab natura fortunaque bonis. nobilis 5.1
idem ac diues erat; forma uiribusque corporis excellebat;
facundissimus habebatur, seu causa oranda, seu in senatu
et apud populum suadendi ac dissuadendi locus esset; iuris 6.1
pontificii peritissimus; super haec bellicae quoque laudis
consulatus compotem fecerat. quod in Bruttiis prouincia,
idem in Etruria ac Liguribus decretum: M. Cornelius nouo 7.1
consuli tradere exercitum iussus, ipse prorogato imperio
Galliam prouinciam obtinere cum legionibus iis quas <L.>
Scribonius priore anno habuisset. sortiti deinde prouincias: 8.1
Caepioni Bruttii, [Seruilio] Gemino Etruria euenit. tum 9.1
praetorum prouinciae in sortem coniectae. iurisdictionem
urbanam Paetus Aelius, Sardiniam P. Lentulus, Siciliam
P. Uillius, Ariminum cum duabus legionibus—sub Sp.
Lucretio eae fuerant—Quinctilius Uarus est sortitus. et 10.1
Lucretio prorogatum imperium ut Genuam oppidum a Ma-
gone Poeno dirutum exaedificaret. P. Scipioni non temporis,
sed rei gerendae fine, donec debellatum in Africa foret,
prorogatum imperium est; decretumque ut supplicatio fieret, 11.1
quod is in Africam prouinciam traiecisset, ut ea res salutaris
populo Romano ipsique duci atque exercitui esset.