P. Cornelius Rufus, qui consul cum M'. Curio
|
7.166.1
|
fuit, dormiens oculorum visum amisit, cum id sibi accidere
|
|
somniaret. e diverso Pher<a>eus Ia<son> deploratus a medicis
|
|
vomicae morbo, cum mortem in acie quaereret, vulnerato
|
|
pectore medicinam invenit ex hoste. Q. Fabius Maximus
|
5
|
consul apud flumen Isaram proelio commisso adversus Allo-
|
|
brogum Arvernorumque gentes a. d. VI idus Augustas, CXXX
|
|
perduellium caesis, febri quartana liberatus est in acie.
|
|
incertum ac fragile nimirum est hoc munus naturae, quic-
|
167.1
|
quid datur nobis, malignum vero et breve etiam in <i>is
|
|
quibus largissime contigit, universum utique aevi tempus
|
|
intuentibus. quid, quod aestimatione nocturnae quietis dimi-
|
|
dio quisque spatio vitae suae vivit, pars aequa morti similis
|
5
|
exigitur aut poena e<st>, nisi contigit quies? nec reputantur
|
|
infantiae anni, qui sensu carent, non senectae in poenam
|
|
vivacis, tot periculorum genera, tot morbi, tot metus, tot
|
|
curae, totiens invocata morte, ut nullum frequentius sit
|
|
votum. natura vero nihil hominibus brevitate vitae prae-
|
168.1
|
stitit melius. hebescunt sensus, membra torpent, praemori-
|
|
tur visus, auditus, incessus, dentes etiam ac ciborum in-
|
|
strumenta, et tamen vitae hoc tempus adnumeratur. ergo
|
|
pro miraculo et id solitarium reperitur exemplum Xenophili
|
5
|
musici, centum et quinque annis vixisse sine ullo corporis
|
|
incommodo. at Hercule reliquis omnibus per singulas mem-
|
169.1
|
brorum partes, qualiter nullis aliis animalibus, certis pestifer
|
|
calor remeat horis aut rigor, neque horis modo, sed et diebus
|
|
noctibusque trinis quadrinisve, etiam anno toto. atque etiam
|
|
morbus est aliqu<ant>isper sapientiam mori. morbis quoque
|
170.1
|
enim quasdam leges natura posuit: quadrini circuitus fe-
|
|
brem numquam bruma, numquam hibernis mensibus inci-
|
|
pere, quosdam post sexagensimum vitae spatium non acce-
|
|
dere; ali<i>s pubertate deponi, feminis praecipue; senes mi-
|
5
|
nime sentire pestilentiam. namque et universis gentibus
|
|
ingruunt morbi et generatim modo servitiis, modo procerum
|
|
ordini aliosque per gradus. qua in re observatum a meri-
|
|
dianis partibus ad occasum solis pestilentiam semper ire
|
|
nec umquam aliter fere, non hieme, nec ut ternos excedat
|
10
|
menses. iam signa letalia in furoris morbo ri-
|
171.1
|
sum, sapientiae vero aegritudine fimbriarum curam et stra-
|
|
gulae vestis plicaturas, a somno moventium neglectum,
|
|
praefandi umoris e corpore effluvium, in oculorum quidem
|
|
et narium aspectu indubitata maxime atque etiam supino
|
5
|
adsidue cubitu, venarum inaequabili aut formicante percussu,
|
|
quaeque alia Hippocrati principi medicinae observata sunt.
|
|
et cum innumerabilia sint mortis signa, salutis securitatis-
|
|
que nulla sunt, quippe cum censorius Cato ad filium de
|
|
validis quoque observationem ut ex oraculo aliquo prodiderit,
|
10
|
senilem iuventam praematurae mortis esse signum. mor-
|
172.1
|
borum vero tam infinita est multitudo, ut Pherecydes Syrius
|
|
serpentium multitudine ex corpore eius erumpente expira-
|
|
verit. quibusdam perpetua febris est, sicut C. Maecenati;
|
|
eidem triennio supremo nullo horae momento contigit som-
|
5
|
nus. Antipater Sidonius poeta omnibus annis uno die tan-
|
|
tum natali corripiebatur febre et eo consumptus est satis
|
|
longa senecta.
|
|